21 มกราคม 2552 16:47 น.
krajokngao
นับจากนี้ต่อไปไม่เคยรู้
ว่าจะอยู่ได้นานอีกแค่ไหน
กลัวเหลือเกินนับจากวันนี้ไป
กลัวเสียใจเหมือนอย่างที่แล้วมา
ในวันนี้โชคดีที่ได้พบ
เป็นจุดจบความเศร้าเหงาหนักหนา
ก้าวพ้นผ่านห้วงหนึ่งของเวลา
รู้คุณค่าที่มีในตัวตน
เธอหยิบยื่นห่วงใยมามอบให้
กำลังใจมีให้ทุกแห่งหน
รักที่ให้นั้นไร้สิ่งเจือปน
ยอมจำนนลองรักอีกสักครา
นับจากนี้เวลาที่เหลืออยู่
ได้มีเธอเคียงคู่ดีหนักหนา
จากนี้ไปจะทุ่มเททุกเวลา
ให้คุ้มค่าเต็มที่ตอบแทนเธอ
จะรักเธอคนเดียวเพียงเท่านั้น
จะใฝ่ฝันถึงเธออยู่เสมอ
ไม่ห่างหายกำลังใจมีให้เธอ
ไม่ใช่เผลอเพราะเป็นเธอจึงตั้งใจ
20 มกราคม 2552 15:44 น.
krajokngao
โทรไปหาเพื่อบอกว่าคิดถึง
เอ่ยคำซึ้งวึ้งกลับจะได้ไหม
อยู่ดีดีสงสัยหาเรื่องตาย
ไม่สนใจวางสายไม่เหลียวแล
อยู่ที่ไหนคิดหรือไงว่าไม่รู้
ใช่ตามดูแต่มีคนแจ้งเบาะแส
ที่โทรมาใช่ว่าจะงอแง
ก็แล้วแต่ไม่สนไม่เป็นไร
งั้นเอางี้โอเคตกลงนะ
ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ที่ไหน
ฉันสัญญาจะไม่ขอติดตามไป
รับได้ไหมหากฉันทำแบบเธอ
เธอมีกิ๊กฉันก็ขอมีบ้าง
ทำตามอย่างที่เห็นอยู่เสมอ
หากไปเที่ยวฉันขอไปด้วยนะเออ
ไม่พลั้งเผลอเที่ยวได้ก็เที่ยวไป
20 มกราคม 2552 15:01 น.
krajokngao
เหนื่อยบ้างไหมท้อแท้ใจบ้างหรือเปล่า
ต้องเงียบเหงาหัวใจไม่สดใส
ทั้งที่มีพื้นที่ทั้งหัวใจ
มามอบให้แต่ที่ได้ตรงข้ามกัน
ไม่เคยห่วงไม่เคยหวงเติมเต็มรัก
เนิ่นนานนักหวั่นรักไม่ถึงฝัน
กลัวคนดีคนนี้หนีหายพลัน
ลืมสิ้นวันก่อนเก่าเคยมีมา
มีแต่งานแต่งานและงานอีก
คล้ายหลบหลีกหนีรักสร้างปัญหา
ไม่ค่อยอยู่คู่เคียงและสบตา
ให้ตามหาเมื่อเวลาท้อแท้ใจ
คิดบ้างไหมเป็นคนไม่เอาถ่าน
ปล่อยให้นานช่องว่างยิ่งกว้างใหญ่
คิดหรือเปล่าละทิ้งไปมีใคร
ถามได้ไหมช่วยตอบให้รู้ที
กับคำที่เธอเอ่ยเผยให้รู้
คงเฝ้าดูห่วงใยฉันคนนี้
ถึงแม้เธอมีงานมากเต็มที
ฉันก็มีหัวใจไว้ให้เธอ
ก็เข้าใจในสิ่งที่เธอคิด
เธอไม่ผิดเพราะรู้ใจเสมอ
แม้เราสองนั้นห่างไม่พบเจอ
และมีเพ้อคิดถึงเธอก็ตามที
แต่เธอก็เป็นคนดีที่ฉันรัก
เนิ่นนานหนักหนึ่งเดียวในใจนี้
ใครจะมองว่าเธอนั้นไม่ดี
แต่เธอคือคนที่ฉันต้องการ
ฉันรู้ดีและเข้าใจในเหตุผล
เธอเป็นคนก่อรักร่วมประสาน
เธอต้องทนต่อสู้เพื่อทำงาน
แม้ว่าคนทางบ้านไม่สนใจ
อาจจะต้องล้มลุกคลุกคลานบ้าง
แต่ความหวังของเธอยังสดใส
ในวันนี้ยังไม่ดีไม่เป็นไร
เพียงแค่เราก้าวไปพร้อมพร้อมกัน
เชื่อสักวันคนที่ไม่เอาถ่าน
จะมีบ้านมีรถสมดังฝัน
จากนี้ไปจะไม่ให้เธอฝ่าฟัน
โดยไร้ฉันข้างกายสักนาที
20 มกราคม 2552 13:27 น.
krajokngao
เคยผ่านพบความเจ็บและเหน็บหนาว
จมความเหงาเดียวดายและสิ้นหวัง
หมดเรี่ยวแรงและไร้ซึ่งพลัง
ทุกก้าวย่างอ่อนแอท้อแท้ใจ
พอพบเธอคนดีจึงรู้ว่า
ตัวฉันนั้นมีค่ามากแค่ไหน
เธอมอบทั้งความรักและห่วงใย
ฉันคนใหม่จึงได้ก่อเกิดมา
ไม่มีแล้วหัวใจที่แตกร้าว
ช่วงเวลาความเหงาไม่ถามหา
เพราะมีเธอเคียงคู่ทุกเวลา
เธอเยียวยาทุกอย่างที่เคยเป็น
ไม่มีแล้วแผลใจที่บาดลึก
ปิดผนึกไปแล้วที่เคยเห็น
เสียน้ำตามากมายเช้าจดเย็น
ได้หลีกเร้นหนีหายความเศร้าใจ
เธอเข้ามาทำให้ใจมีสุข
ปลดเปลื้องทุกข์มีแต่สุขสดใส
ที่เคยท้ออ่อนแอและหวั่นไหว
เข้มแข็งได้เพราะมีเธอเคียงข้างกัน
20 มกราคม 2552 12:31 น.
krajokngao
ในวันนี้เห็นเธอมีปัญหา
รู้ข่าวมาว่าเธอไม่สดใส
มีเรื่องทุกข์ให้ต้องหม่นหมองใจ
เพราะว่าใครคนหนึ่งซึ่งเธอแคร์
เขาคนนั้นคนที่เธอเชิดชูนัก
มอบความรักให้ไปไม่แยแส
ลืมคนนี้อีกคนที่ดูแล
สร้างข้อแม้รังแกขอเลิกลา
เธอเห็นเขาสำคัญมากกว่าฉัน
หลงลืมกันไม่คิดจะห่วงหา
ฉันได้คิดจึงได้เดินจากมา
เพราะรู้ค่าตัวเองมีเพียงใด
ไม่เคยคิดเสียใจหรือคิดโกรธ
ไม่มีโทษให้รับเข้าใจไหม
ในวันนี้วันที่เธอไม่เหลือใคร
ในหัวใจของฉันมีคนครอง
จะกลับมาหาฉันเพื่อขอเริ่ม
จะให้เติมความรักครั้งที่สอง
อย่าเพิ่งคิดว่าจะสมดังใจปอง
รักสำรองฉันไม่เหลือไว้เผื่อใคร
อยากขอบใจที่ทำให้เจอคนนี้
เขาคนดีรักฉันมากเธอรู้ไหม
เขาคนนี้เป็นคนดีของหัวใจ
ตลอดไปและจนตราบนิรันดร์
ขอบใจนะที่เธอได้ทอดทิ้ง
เป็นสุขยิ่งได้พบคนร่วมฝัน
ขอบใจนะที่เธอทอดทิ้งกัน
ทำให้ฉันได้พบคนที่แสนดี