4 ธันวาคม 2551 15:34 น.
krajokngao
เช้าวันหนึ่งตื่นมาไม่สดใส
มองเห็นใบไม้ร่วงใจหล่นหาย
นอกหน้าต่างว่างเปล่าเหม่อมองไป
โดยไม่มีจุดหมายและปลายทาง
กี่วันแล้วที่ต้องเป็นแบบนี้
จะกี่ทีกี่ครากี่ฟ้าสาง
กี่เรื่องราวความทรงจำสีจางจาง
จะลดเลือนความอ้างว้างภายในใจ
ตื่นขึ้นมากี่คราน้ำตาไหล
อาบแก้มใสพร้อมใจที่สลาย
ภาพเรื่องราวต่างต่างที่มากมาย
นานเท่าไหร่จะคลายและหมดลง
ทำอย่างไรให้ใจไร้ความรู้สึก
ไม่เวียนนึกเรื่องราวที่ลุ่มหลง
รักจบสิ้นแต่ในใจนี้ยังคง
ห่วงพะวงร้องไห้เนิ่นนานมา
ทรมานเสียจนทนไม่ไหว
เจ็บปวดใจไม่มีทางรักษา
ถลำลึกเกินที่จะเยียวยา
ไร้คุณค่าในตัวเองซะเหลือเกิน
4 ธันวาคม 2551 15:05 น.
krajokngao
"พ่อ" คำคำเดียวคำสั้นสั้น
แต่ความหมายนับพันล้านเนื้อหา
รักของพ่อมากล้นเกินพรรณนา
และสูงค่ากว่ารักของใครใคร
พ่อทุ่มเทสิ่งดีดีให้ตลอด
และอ้อมกอดของพ่อก็ยิ่งใหญ่
คอยปกป้องคุ้มครองลูกพ้นภัย
ทั้งห่วงใยถามไถ่เสมอมา
ในยามที่ลูกพลั้งพลาดทำผิด
พ่อช่วยคิดช่วยสอนผ่อนหนักหนา
ช่วยแบ่งเบาสิ่งร้ายให้พัดพา
และให้คำปรึกษาที่ดีงาม
ในวันใดลูกเสียใจและร้องไห้
พ่อปลอบใจเร็วไวก่อนเอ่ยถาม
พ่อปลอบขวัญใส่ใจในทุกยาม
เฝ้าติดตามเพื่อลูกหายทุกข์ใจ
พ่อตรากตรำทำงานเป็นอย่างหนัก
เพื่อลูกรักไม่ใช่ใครที่ไหน
รักของพ่อยิ่งใหญ่กว่าสิ่งใด
ยากทดแทนหมดได้ในเร็ววัน
จะขอเป็นคนดีที่พ่อรัก
จะตระหนักทดแทนไม่เดียดฉันท์
สายใยรักพ่อลูกที่ผูกพัน
ไม่มีวันเสื่อมสลายไปจากใจ
จะดูแลแม่พ่อแม้ไม่แก่เฒ่า
ให้อายุยืนยาวมีความหมาย
ไม่ละเลยปล่อยให้ต้องเดียวดาย
ตอบแทนให้ท่านนั้นสุขนิรันดร์
>
4 ธันวาคม 2551 12:40 น.
krajokngao
บอกกับใจไม่เป็นไรหากถูกทิ้ง
ทุกทุกสิ่งไม่เป็นไรหากไร้เขา
ไม่เป็นไรเฝ้าเตือนในใจเรา
ไม่เป็นไรปล่อยเขาเดินจากไป
เจ็บแค่ไหนก็ไม่เป็นไรนะ
ไม่เป็นไรแม้ใจจะหล่นหาย
ไม่เป็นไรไม่มีเขาเราไม่ตาย
เจ็บแค่ไหนไม่เป็นไรต้องฝ่าฟัน
ไม่เป็นไรหากใจนี้ต้องเจ็บ
อย่าฝืนเก็บไม่เป็นไรไม่ไร้ฝัน
ไม่เป็นไรแม้ไม่มีกันและกัน
ความผูกพันสูญสิ้นไม่เป็นไร
ไม่เป็นไรร้องไห้ออกมาบ้าง
อย่าให้ค้างน้ำตาปล่อยให้ไหล
ปล่อยให้มันชะล้างบ้างหัวใจ
ไม่เป็นไรไม่ตายเจ็บนิดเดียว
3 ธันวาคม 2551 17:24 น.
krajokngao
ขอเก็บใจไว้รอใครคนหนึ่ง
ที่เคยซึ้งสบตามาหลายหน
เคยเอ่ยคำจริงแท้ไร้หลอกปน
เขาคือคนคนหนึ่งที่ใจรอ
จะรอคอยคอยรอเธอตรงนี้
ใจที่มีที่ให้ไม่ร้องขอ
เก็บใจเธอเอาไว้อย่างดีพอ
เพื่อให้เธอมาต่อเติมหัวใจ
จะเก็บไว้ให้ดีเป็นที่สุด
จะไม่ผิดคำพูดที่มั่นหมาย
จะไม่เอาใจเธอไปทำลาย
จะเก็บไว้กับใจเคียงคู่กัน
รอวันเธอกลับมาและได้พบ
ได้ประสบรักเดิมไม่แปรผัน
นานเพียงใดเราสองจะผูกพัน
นานเท่านานกว่าฉันจะสิ้นลม
3 ธันวาคม 2551 17:19 น.
krajokngao
เธอเห็นท้องฟ้านั่นไหม
บนฟ้าใสเมฆลอยคอยประดับ
เมฆคู่ฟ้าไม่เคยจะลาลับ
มานานนับเนิ่นนานกาลเวลา
จะกลางวันกลางคืนหรือตอนไหน
ยามฟ้าใสฟ้าหม่นฝนมาหา
ยังคงเห็นเมฆเด่นบนนภา
เมฆคู่ฟ้าทุกเวลาไม่ละเลย
เปรียบใจฉันมีเธอในวันนี้
วินาทีที่มีไม่ปล่อยเฉย
เธอมีฉันมีกันจนคุ้นเคย
ไม่เฉยเมยทิ้งกันให้เดียวดาย
จะเป็นทุกข์หรือว่าใจหม่นเศร้า
จะมีเราเคียงคู่อยู่ไม่หาย
จะหนักหนาสาหัสสักเพียงใด
พร้อมก้าวไปร่วมสู้และฝ่าฟัน
หน้าส่วนตัว
754
