25 ธันวาคม 2551 17:46 น.
krajokngao
คอยติดตามถามไถ่ว่าอยู่ไหน
ทำอะไรอยู่กับใครไกลหรือเปล่า
มีใครไหมที่คอยติดตามเรา
เหมือนเป็นเงาเฝ้าไว้ระวังดู
ที่ทำงานหนุ่มหนุ่มห้ามสุงสิง
คบแต่หญิงได้ไหมไม่อดสู
อย่าหลงคำชายใดใช้เชิดชู
วอนโฉมตรูทำตามคำสั่งมา
เวลาค่ำทำงานกลับบ้านนะ
ไม่ควรจะเที่ยวเตร่เสน่ห์หา
ควรอยู่ไหนให้ถูกที่ถูกเวลา
แล้วจะไม่บ่นว่าเลยสักคำ
ที่ต้องสอนต้องสั่งกันอย่างนี้
เพราะว่าพี่รักมากจึงอยากย้ำ
รักจึงหวงและห่วงจงจดจำ
กลัวจะช้ำเพราะคำของคนลวง
25 ธันวาคม 2551 17:27 น.
krajokngao
ห้องเดิมเดิมเก้าอี้เตียงโต๊ะนั่ง
ทุกทุกอย่างอยู่กับที่ไม่ไปไหน
แต่มีเพียงสิ่งเดียวที่เปลี่ยนไป
ไม่มีใครคนเดิมที่เคยมี
นานมาแล้วที่เธอได้ลาลับ
ไม่สามารถหวนกลับมาตรงนี้
เพราะอะไรฉันเองรู้ตัวดี
เพราะคนที่เธอรักนั้นเปลี่ยนไป
เธอพบเขาในวันมีฉันอยู่
เธอทั้งคู่ทำร้ายใจสลาย
คนหนึ่งแฟนคนหนึ่งเพื่อนมาทำลาย
เหยียบย่ำใจให้จมลงสู่ดิน
เจ็บแค่ไหนปวดใจใครจะรู้
น่าอดสู่ที่ใจไม่ถวิล
ก้อนหัวใจถูกคนรักมากัดกิน
ด้วยเล่ห์ลิ้นลวงหลอกมาหลอนใจ
จากนี้ไปคงต้องเดียวดายแล้ว
หมดวี่แววริ้อรักมาจากไหน
ปลอบตัวเองช่างเถอะไม่เป็นไร
แค่เหงาใจคงไม่เจ็บจนเกินทน
25 ธันวาคม 2551 17:18 น.
krajokngao
ได้ใกล้ชิดเคียงใกล้ส่งไอรัก
ได้พบพักตร์ใบหน้าที่สดใส
ทุกทุกวันเสริมสร้างกำลังใจ
ให้อยู่ได้สุขใจไปทั้งวัน
ได้ดูแลห่วงใยและใกล้ชิด
มากกว่าเพื่อนคนสนิทคนในฝัน
แม้ว่าเธอจะไม่เคยเห็นค่ากัน
เพราะตัวฉันไม่พิเศษเหนือใครใคร
ได้เฝ้ามองทุกทีที่เธอเผลอ
ได้พบเจอเวลาไปที่ไหน
แม้ไม่มากกว่านี้ไม่เป็นไร
ขอเป็นเงาในใจก็เพียงพอ
25 ธันวาคม 2551 17:12 น.
krajokngao
จากวันวานผ่านพ้นจนวันนี้
เธอคนดียังรักกันอยู่ไหม
ยังเหลืออยู่หรือเปล่าความห่วงใย
คนอยู่ไกลคนนี้กังวลจัง
คำสัญญายังคงจำได้ไหม
ยังทำได้เหมือนเดิมที่ขึงขัง
อย่าเผลอใจทำให้ต้องผิดหวัง
ให้ระวังทุกอย่างต้องเหมือนเดิม
25 ธันวาคม 2551 15:44 น.
krajokngao
อยู่แห่งไหนคนที่ใจนั้นใฝ่หา
คนที่คอยสบตามีบ้างไหม
คนที่รักรักจนหมดหัวใจ
อยู่แห่งไหนเธอคือใครช่วยบอกกัน
จะมีไหมคนที่ใจดีเลิศ
คนที่เกิดมาเพื่อคู่กับฉัน
ใครสักคนที่จะอยู่ร่วมสร้างฝัน
ช่วยแบ่งปันสุขทุกข์ภายในใจ
อีกนานไหมที่ใจจะได้พบ
คนที่คบได้นานไม่หนีหาย
คนที่คอยเป็นห่วงและใส่ใจ
ไม่วุ่นวายกะเกณฑ์จนเกินทน
คนที่เป็นแหล่งพักพึ่งพิงได้
คนที่ใจเข้มแข็งไม่สับสน
ไม่หูเบาเชื่อในน้ำคำคน
ที่คอยพ่นใส่ร้ายทำลายเรา
จะยอมรักภักดีสุดชีวิต
คอยใกล้ชิดไม่ห่างให้คลายเหงา
จะคอยอยู่เคียงข้างเป็นดั่งเงา
จนแก่เฒ่าไม่คิดทอดทิ้งไป