13 พฤษภาคม 2546 11:25 น.
kp1
จากกระดาษขาวใสไร้ตำหนิ
ตั้งสมาธิตั้งจิตใจตั้งใจเขียน
บรรยายเรื่องราวของบทเรียน
บรรยายเรื่องเพี้ยนๆของตัวเรา
จากกระดาษเป็นหน้าจอ
ยังจดจ่อเฝ้าบันทึกผลงานเขียน
แต่เรื่องราวที่บันทึกไม่ใช่แค่บทเรียน
กลับแปรเปลี่ยนเป็นเรื่องราวของหัวใจ
จากคนแกร่ง คล่องกล้าในทุกสิ่ง
กลับมาพบความจริงในขณะนี้
ฉันกลับมาพบว่าความกล้าที่เคยมี
กลับไม่มีแม้นิดเดียวเมื่อเจอเธอ
ใช้ความเป็นเพื่อนเป็นเส้นขีดแบ่งกั้น
ฉันไม่อยากให้มันเกินไปกว่านี้
แต่กลับสงสารใจเราหล่ะซิ
ทำไงดี..แค่เพื่อนสำหรับเค้าก็มากมาย
ถ้าบอกไปจะเป็นไงน้อ
แต่เราคงไม่กล้าพอใช่ไหม
ถามตัวเองอย่างนี้อยู่เรื่อยไป
แล้วเมื่อไหร่เราน่ะ ..จะกล้าพอ