23 ตุลาคม 2545 15:19 น.
KP
เธอฆ่าฉันทางอ้อมนะรู้ไหม
เธอทำให้ใครต้องตายอย่างช้า ๆ
เธอทำให้ใครคนนี้มีน้ำตา
เพราะเธอมอบความเฉยชาให้แก่กัน
- - - - - - - -
เธอเกลียดก้อบอกเกลียดยังดีกว่า
ที่เธอจะไม่พูดไม่จาทุก ๆ วัน
ขอร้องนะ เธอ อย่าเฉยชาต่อกัน
อย่าฆ่าฉันให้ตายลงทุกวัน
^-^อย่างเลือดเย็น^-^
23 ตุลาคม 2545 15:09 น.
KP
ปิดเทอมวันแรก
รู้สึกแปลก ๆ ในหัวใจ
เหมือนมันขาดอะไร
มาเติมให้มีชีวิตชีวา
^-^ ^-^ ^-^
รู้สึกชีวิตขาดหายไป
ไม่มีเธอมาเป็นกำลังใจ อยู่ตรงหน้า
แล้วชีวิตจะอยู่ยังงัยให้ไม่ไร้ค่า
สงสัยคงทำไม่ได้เหมือนว่า
เพราะขาดเธอตรงหน้าก้อเหมือนขาดใจ
23 ตุลาคม 2545 11:36 น.
KP
น้ำถ้ามีมากเกินไป
คนใช้อาจไม่ใส่ใจมัน
แต่ถ้าน้ำจะหมดเข้าสักวัน
คนใช้ถึงค่อยเห็นว่ามันสำคัญมากมาย
ซึ่งมันสอนให้ฉันรู้ว่า
ถ้ารักเธอมากไปอาจไร้ค่าไร้ความหมาย
ดังนั้นจึงควรลดความรักความห่วงใย
เผื่อเธอจะเปลี่ยนความเฉยชาที่เธอมีให้
^-^ เปงมีหัวใจให้แก่กัน^-^
22 ตุลาคม 2545 17:37 น.
KP
ฉันยังลืมทำอะไรให้เธออีกเหรองัย
เธอถึงให้แค่ความเฉยชากับใครคนนี้
ฉันยังลืมทำอะไรอีกเหรอคนดี
บอกให้ฉันคนนี้ได้เข้าใจ
^-^ ^-^ ^-^ ^-^
จะพยายามทำทุกทาง
ทำทุกอย่างที่ฉันจะทำได้
เพื่อแลกกับความเฉยชา
ก้อยินดีทำไม่ว่าอะไร
แม้กระทั่งเอาลมหายใจ ^-^ แลกกับความเฉยชา
ที่เธอมีให้ ฉันก้อยอม