23 กรกฎาคม 2547 13:12 น.
kOrOkOsO
พรมชีวิต
พรมสีสวยราวธรรมชาติ
แต้มโลก ไสวสว่าง.
หางนกยูงโปรยโรยกาง สีส้มสลวย
แรกแย้มเบ่งบานสีสดจัดจ้าน
ก้านห่มไม้ร่ำฉ่ำชื่น.
กระชับรับช่วงต่อฤดูกาล
ผ่านฝนผ่านร้อนหนาวเยือน
ต่างความรัก..เหมือนฤดูกาล
ช่างพานพบ ผูกพัน แล้วผันผ่าน
เบิกบานพลันราโรย
เหมือนทุกสิ่งล้วนมีฤดูอยู่ในตัวเอง
จุดเริ่ม จุดจบอยู่ในตัวเอง
พอมีเวลาสักนิดไหม
เพียงหยุดมองความชอุ่มชุ่มชื่น
จากไม้ผลิแตกใบอ่อน
สีละอ่อน อ่อนโยนไร้มายา
พอจะเหลือเวลา.อีกไหม
ทอดเงาตัวใต้ร่มไม้..แลดูดอกร่วง
หากแต่ร่วงจากธรรมชาติ
ใช่ด้วยน้ำมือหรือความตั้งใจทำร้ายเด็ดดึง
..และน่าจะมีเวลาอีกสักนิด
ให้ชีวิตเหมือนรอยคาบเกี่ยวฤดูกาล
..ไม่ร้อนจนลนลาน
ไม่หนาวจนแตกร้าวรานแห้ง
ไม่แล้ง จนชืดเฉา
หรือเปียกปอนจนเฉอะแฉะ
ชีวิตควรจะมีอย่างละนิดหรือผสม
ไม่เร่าร้อน เหยือกเย็น กระเซ็นซ่าน เกินไปนัก
หาก....พรมชีวิตจะเดินเหมือนธรรมชาติบ้างคงดี.
21 กรกฎาคม 2547 09:25 น.
kOrOkOsO
ถ้าอิฐบางก้อน .....
ที่เราก่อขึ้นมาแล้ว ....
ทำให้ตัวเองรุ้สึกแย่ ....
ก็หัดทุบทิ้งไปเสียบ้าง
เราจะได้มีทางออก
หรือทางเลือก ....
ให้กับตัวเองมากขึ้น
ในความเป็นจริงของ ชีวิตคนเรานั้น
ไม่มีอะไรที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้เลย
พอๆกับที่ .......
เราก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง
ตามใจเราได้ตลอด เวลา........
แต่ยังมีสิ่งหนึ่งที่เราสามารถควบคุมตัวเองได้
และเปลี่ยนแปลงได้ดังใจเราอยู่
นั่นก็คือทัศนคติ ความคิดภายใน และความรู้สึก
เราจึงสามารถมีทางเลือกให้ตัวเองได้เสมอว่า
จะใช้ชีวิตอย่างไรให้มีความสุข
...จะให้คนอื่นมาเลือกแทนเรา
...หรือให้เราเลือกทางเดินให้ตัวเอง
...หรืออิฐจะหาคำตอบ.........?
หน้าส่วนตัว
1239
