18 พฤษภาคม 2547 17:11 น.
kOrOkOsO
ลมชื่อ.....
มีลมชื่อ..ความคิดถึง
พัดผ่านเธอครั้งหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน..
อยากจะบอกลมอีกทีว่า..ให้พัดกลับมาอีกหนได้ไหม
จะคอยสักกี่ลมก็ตามที
จะคอยลมนะ..ลมหวนมาเถอะมาพัดใกล้เธออีกสักครั้งนะ
เผื่อเธอจะตอบรับลมคิดถึงนั้นอีกครั้ง.
16 พฤษภาคม 2547 13:12 น.
kOrOkOsO
...เรือกระดาษ...
พับเรือกระดาษ.........
บรรจงพายวาดไปหาคลื่นหัวใจ........
แนบความห่วงใย & ความคิดถึงฝากเก็บไว้........
แล้วปล่อยลอยล่องนาวาไปจนถึงมือเธอ........
( ปล่อยใส่ขวดแก้ว ) .......น่าจะดี....นั่งภาวนา 5555555
10 พฤษภาคม 2547 11:59 น.
kOrOkOsO
๑ พิสิฐสุดดุจแก้ว.มณีรัตน์
พิสุทธิ์ไร้ควันอัฐิ เขม่าคลุ้ง
พิชญ์พิมพ์วงศ์ศาศวัต...ยกย่อง เยี่ยงปรม
พิศแม่แม่ครุฟุ้ง .สั่งฟ้าสอนสั่ง
๑ ประสิทธิ์ประศาสน์ไร้.หวงแหน
ฟูมฟักเฝ้าถนอมแทน.แม่บ้าน
ขัดเกลากล่อมเปรียบแปลนแบบอย่าง ดีดี
เพาะห่มให้ไม่คร้าน.เหยียบขี้ไก่ไม่ฟ่อ
๑ แจวเรือลอยล่องจ้างข้ามฟาก
แจวส่งศิษย์แล้วฝากกล่องรู้
ประสมพิทยามาก.. คุณค่า ประสบการณ์
เสริมเพิ่มเติมหั่นสู้ ลู่ก้าวที่ย่าง
๑ ครุครูค่ากว่าผู้ใดแล
เทียบห่างใกล้พ่อแม่ .บ่มชี้
ครูมากยิ่งค่าแท้..กว่าเพชร เม็ดใด
ครูหนึ่งพระคุณนี้กล่าวถ้อยแถลงจาร.
9 พฤษภาคม 2547 13:13 น.
kOrOkOsO
๑ มธุกรร่อนหึ่ง สำราญ
นภจรทะยาน ฟ่องฟ้า
โจมจู่พู่ระหงบาน สะพรั่ง สะพรั่น
ฉกฉ่ำมูรธาหญ้า ล่าล้ำร่ำไร
๑ โรยรินฉ่ำน้ำหยาด เยิ้มหวาน
ดูดดื่มชิมรสตาล จากต้น
หอมหวนกลิ่นโชยนาน เยี่ยงแม่ นงคราญ
บานเบ่งภมรเล็งล้น ลิ้มรสซดยอด
๑ บนใบบอนปากไร้ ไออุ่น
น้ำหยดหดหายสุญ เหือดแห้ง
แมลงยื้อแย่งแข่งตุน กักเก็บ เต็มพุง
เหาะหอบกลับรังแจ้ง แบ่งคั้นแทนนม
๑ เมิลเมทนีดล อลหม่าน
จางจ่างเมฆาคลาน เคลื่อนคล้อย
รำเพยร่ายพัดผ่าน ระรื่น ระรื่น
สบค่ำมาสถ่องย้อย โก่งโค้งโต่งได.
8 พฤษภาคม 2547 13:20 น.
kOrOkOsO
...ไฟสุม...
ดาวเคียงฟ้าฉ่ำไร้.........จันทร์ข้าง
ฉายฉาบแรมลี้ร่าง ................ บ่กั้น
ดาวดับด่ำจืดจาง ................. แลบ่ เห็นลาง
คอยจ่างปักษ์รูปปั้น .............. เบิ่งจ้องชมดู
จับปรางนวลหนึ่งน้อง....... มาหอม
ซุกจมูกดมดอม ..................... ซ่อนไว้
ยาหยีปัดบ่ยอม .................... หลบหลีก อายแดง
โจมจู่อิงแอบไซร้ ................. แก้มพี่แนบนาง
พระเพลิงสุมพ่ายร้อน....... พิษสวาท
กอดแน่นแนบชิดบาด............... ชิดใกล้
ไฟผิงดั่งร้อนผาด ................... บ่เท่า ไฟสุม
ใจผ่าวเผาคุไร้ ..................... สวาทไหม้ไฟกาย.