15 กันยายน 2546 09:48 น.
kOrOkOsO
เจ้ายูงชู้
เม็ดทรายขาวที่ก่อต่อกองสูง
หางนกยูงว่ายเลาะเซาะแอ่งใส
ปากกัดปากดันบี้ขยี้ก้นไล่
ซุกปีกในใกล้ครีบหลบซบอกอ่อน
เลือดแดงซ่านไหลสดหยดลงก้น
แตกกระจายวนวนบนหัวไม้ขอน
เจ้ายูงชู้โซเซว่ายส่ายร่อน
หลบลี้ซ่อนก่อนระวีฉายบ่ายส่อง
แอบพักนอนเพลียเลียแผลกายใจ
ขึ้นเช้าใหม่ใจกระเจิงเบิ่งตาป้อง
มันยังราวีบี้ตามจดตามจ้อง
ปากก้องร้องผว่าตื่นฝันเหรอตู.
14 กันยายน 2546 15:59 น.
kOrOkOsO
รูปสองใบ
มองเห็นรูปสองใบใจปั่นป่วน
โหยรัญจวนถวิลหาคนถิ่นไกล
อยากเก็บรูปจูบแนบแอบอกใกล้
ประทับจุมพิตให้ติดเป็นรอยแทนใจ.....
14 กันยายน 2546 15:43 น.
kOrOkOsO
ทรายสีลูกกวาด
ทรายสีลูกกวาดวาดลงตรงพื้น
เรียงร้อยแถวแนวหมื่นระรื่นตา
วับแวมส่องมองพริบระยิบฟ้า
แดดหลบเลียไหล่ผาโอบเอวต่ำ
คลื่นทะเลครามวามวับจับจ้อง
เกล็ดกระจกเงาร่อนอ่อนซบพลบค่ำ
ราตรีขยับขับกายผ่านม่านดำ
วาดว่ายร่ายรำฉ่ำค่ำแล้วหนอ
ปูตัวคล้ำสีส้มปนขาวพราวเด่น
เที่ยวเดินเล่นริมทะเลเตร่หินตอ
ทั้งเกาะกุมรุมฟัดกัดเคล้าคลอ
ขี่บนลงล่างที่ก่อเป็นกองทราย.
12 กันยายน 2546 12:03 น.
kOrOkOsO
ก่อรัก
รักเริ่มก่อต่อเป็นแนวกำแพง
เหนียวแข็งแรงสนิทกว่าอิฐก่อสร้าง
หมั่นถักปอทอสายใยเบาบาง
เหมือนแมงมุมชักใยกางไม่ปาน
หากรักแล้วจะถากถางทางฝ่า
รกหมดป่าหมดดงลงลุยฟาน
ถึงผาชันสูงหนาวราวภูพาน
ที่กล่าวขานสะท้านปฐพีก้อง
เขาหักงอคดลดเลี้ยวเสียวสันหลัง
เอนเบาะนั่งไม่นอนตาค้างจ้อง
มือเกาะจับนับโค้งโอ่งลำยอง
จดจรดมองไกลไม่กระพริบเลย
จะลำบากแสนเข็ญเอ็นดูหนอ
ไม่อ่อนข้ออ่อนขับขยับเสย
ไม่ผ่อนผลัดมัดจำเจ้าอย่าเลย
ไม่เคยเฉยที่จะเชยชมสมฤดี
โธ่รักเราไม่เก่าเพิ่งก่อเกิด
เร่งรีบเปิดกระชั้นปิดติดดี
เป็นคู่สมคู่หมายยอมตายพลี
มีศักดิ์มีสิทธิศรีสมอุรา..
9 กันยายน 2546 12:00 น.
kOrOkOsO
ระทม
สายฝนโปรยปรายเหมือนสายน้ำตา
รินไหลแอบแก้มยาพาชื่นตรม
เจ็บครั้งนี้น้องแทบอกระบม
นอนระทมทุกค่ำคืนฝืนใจทน
พี่แก้วจากพรากน้องห่างร้างไกล
ใจมอดไหม้สลายละลายป่น
เปรียบแก้วใสวันเก่ากลับหมองหม่น
เพราะควันลนคุ้งฟุ้งกระจายจับ.
หน้าส่วนตัว
890
