26 พฤศจิกายน 2544 10:04 น.
kOrOkOsO
คลี่หมอกหนาวพราวกระจายละลายแผด
คลุมบังแดดแหวกแสงผ่านม่านเวลา
พัดกระชากจากจีนสูงนกยูงถลา
อีนกกาดำขำขับขยับออก
ยูงแพนหางกางสีสวยระรวยขน
หงส์ร่อนยลริมตลิ่งอิงน้ำหยอก
เท้ากระแซะปีกแหย่ตีกระฉอก
เม่นกระรอกเปียกขนสั่นกระโจนหลีก
พอสายแดดออกทอดเงางอกกางปีก
พรานซุกซ่อนไม้ปลีกหลีกตาจ้อง
ยืนตัวแข็งนิ่งเงียบส่องกล่องธนู
เล็งกระสู้กระแตหวีดก้องกู่ร้อง
มือสาวราวคันลั่นตรงกลางปล้อง
ปล่อยธนูท่องเหมาะเหม็งเล็งหัวมัน.
20 พฤศจิกายน 2544 09:18 น.
kOrOkOsO
พิรุณฉาบฉ่ำสายหม่นหล่นจากฟ้า
ผ่านเมฆาแก้วไหลหลั่งพรั่งพรู
พริ้มพรมพร่างพราวพันธ์พฤกษากรู
แย้มพิศดูข้างแก้มอาบแสงจันทร์ไห้...
19 พฤศจิกายน 2544 02:15 น.
kOrOkOsO
รินรินรื่นชื่นชม คนกลอน
หยิบยื่นสุขขาจร อ่านไซร้
ดีชมอย่าตัดรอน เสริมดู คงดี
อรรถรสกล่าวไว้ ข้างในกวีแล
19 พฤศจิกายน 2544 01:58 น.
kOrOkOsO
เขียนภาพตะวันคล้อยเคลื่อนเลื่อนลับฟ้า
ฉายฉาบแสงอ่อนล้าลาผาราม
จันทร์ขึ้นครึ่งเสี้ยวเรียวโค้งงาม
ทะเลครามปลาว่ายแหวกพัลวัน
ครีบแสงเกล็ดเงินแวววับระยับยล
เอกพิมลงามดั่งหงส์เผ่าพงศ์พันธ์
เธอยืนสง่าท่าสะโอดองค์อนันต์
เป็นคนฉันท์ร่ายมนต์กลอนผ่อนอุรา.
17 พฤศจิกายน 2544 06:19 น.
kOrOkOsO
พิรุณสายฉ่ำฟ้า คำราม
ผาดผ่าเมฆาคราม กึกก้อง
ธุลีร่อนกลิ่นลาม คุโชย
หมาในผ้าห่มร้อง ระง่ำโอดครวญ
เจ้าตัวเมียแม่ป้อน ลูกซุก
แอบกัดแย่งดูดจุก เต้านม
เมฆกระชั้นชากลุก คืบคลาน
กระหน่ำซัดน้ำลม หลากนอง เต็มตัว
ตรงแคร่ผุเก่าใกล้ ทางเดิน
ข้างลังกล่องเก็บเงิน วางทิ้ง
มันวิ่งซบหลบเนิน แนบแม่
ปากสั่นใจประวิง รอดตาย ยังตู