16 มีนาคม 2547 20:38 น.
kOrOkOsO
นางแบบ
๑ เอวระหงคอดล้ำ ลำนัก
ผิวผ่องเนียนขาวจัก แต้มแต่ง
สูงชะลูดตูดหงัก ย้วยย่าง ถ่างลุย
สะบัดร่อนอ่อนแข้ง ส่ายหน้าเชิดคาง
๑ เดินย่องทอดน่องก้าว เหิรลอย
ละลิ่วพลิ้วรีบซอย อ่อนเลื้อย
เพลงกระหน่ำคลอคอย แจ้วจิต ติดตาม
เอวส่ายบ่เมลื้อย เหนื่อยล้าลักเต้น
๑ อกเผยอเปิดร้อน ข่าวเด็ด
โครมคึกอึ้งระเห็จ หน้าหนึ่ง
แปลกแตกต่างคำเท็จ บอกไม่ กลับอยาก
เพียรฝากอย่ารุมทึ้ง ท่านี้ดีตอม
๑ ชระเมียงชอบตอบย้ำ เชยชม
จักเปลี่ยนคงขื่นข่ม เล่นบ้าง
ไทยเดิมเก่าเขาตรม ช้ำอก อดสู
จักใหม่จักเพลาอ้าง เชื่อได้คงดี
๑ หากรอมชอมจักแก้ สังคม
คงยากเปลี่ยนแรงลม พัดต้าน
กระแสกึ่งอยากชม ของใหม่ ใสใส
วอนพบครึ่งทางค้าน ครึ่งค้าจัดโชว์
14 มีนาคม 2547 11:19 น.
kOrOkOsO
นางใหม่
๑ จักเด็ดดมกลิ่นแก้ว อรชร
หอมหื่นชื่นเกสร ร่อนเล้า
จักกายยั่วสะออน แรมรี่ ซุกซ่อน
นางไล่ผลักคลอเจ้า พี่เย้าเคล้าคลอ
๑ พิศนวลนางเพริศแพร้ว เทียบนา
งามเงื่อนอับสรคว้า จึ่งได้
เรียมสงวนพระกัลยา สงวนยิ่ง ตัวท่าน
ยากค่อยยากจักใคร่ สวาทข้อนรสถั่น
๑ เทียมเทียบนางเก่าก่อน แลเห็น
เมืองเปลี่ยนกระพือเต้น เล่นร้อง
แปลกรับใหม่เหมือนเซ่น ส่งส่วย ธรรมเนียม
ผิดถ่องถูกตริตรอง อย่าให้ไททาส
๑ นางใหม่จิตแผ่วพ้อง พิศุทธิ์
จากย่าเพียรเขียนรุทธ์ กั้นห้าม
สอนห่มบ่มแรมรุจ ยันบ่ ลืมกล
บอกเล่าลูกหลานยาม ร่างใกล้วัยใสซน
๑ ถนอมเนื้อนวลค่าล้ำ ใดใด
ประหนึ่งเพชรยองใย ทั่วหล้า
เลอเลิศค่ากว่าใคร คำเฒ่า เยินยอ
ผุดผ่องทองเหล็กกล้า นภนี้เจ้าครอง
หลานครวญ
๑ ชนะตนแลเลิศผู้ ใดใด
สมยิ่งจักสมใจ กว่ารู้
สุขหรือทุกข์ปล่อยไป วางว่าง สายกลาง
อย่าติดเดินกระทู้ ยึดอ้อนผ่อนคำ
๑ หลานแจงนางใหม่แจ้ง กระบวน ความแต้
เมืองเปลี่ยนสังคมครวญ โศกเศร้า
หญิงจีบหนุ่มรัญจวน ฝักใฝ่ โหยหา
หากใคร่หลงรุมเล้า แอบลี้ซ่อนแต่ง
๑ จักเยื้อจักหย่องเยื้อ ดารา พร่างพราย
มือไขว่คว้าสุดตา เกือบได้
ลำเข็ญยากระอา จนกว่า ทางมี
เพียงยื่นทรัพย์ซื้อไซร้ มั่นล้วนสมใจ
๑ สังคมเก่าใหม่ซ้อน ธรรมเนียม
คราเน่าเยือนจวนเตรียม จักห้าม
สอนลูกสั่งหลานเจียม ตัวท่าน ก่อนเสีย
สำนึกแก่นดีคร้าม คิดสู้อย่าถอน
๑ งานงามแจงบอกไว้ สมควร
หลานตอบย่าหมดถ้วน ล้วนจบ
คิดนึกตรึกตรองด่วน ดีบ่ เลือกเอา
ฤๅอยากเป็นแบบศพ ฆ่าเถ้าเผายาง.
14 มีนาคม 2547 11:09 น.
kOrOkOsO
ทรชาติ
ทรชาติมนุษย์สุดสัตว์ทราม
เลวหยาบสามโลกฆ่าไม่ปราณ
เลื้อยตัดเลื้อยสอเศียรเพียรเผาผลาญ
ธรรมะฐานขาดปราศจากวัดสิ้น
สองท่อนแยกแตกวิ่นบิ่นพระงาม
สัตว์ชั่วหยามไร้ยางอายแดดิ้น
ไม่สำนึกคึกคะนองจ้องตัดกิน
ทั้งพระถิ่นพระเวียงเรียงหน้าขุด
รกชาติเกิดมาตกนรกอเวจี
ไร้ขุมสถิตที่เผามือเท้ากุด
ลงกระทะทองแดงจับหัวมุด
อย่าได้ผุดเกิดมาห้าสิบภพ
จงรับกรรมใช้ชดอดสูเลย
แม้หน้าเผยอย่างหมาอย่าพาคบ
ต้องทนดิ้นทุรนทุรายคล้ายศพ
ค่อยคอยพบภพใหม่เมื่อกรรมหมด.
12 มีนาคม 2547 15:57 น.
kOrOkOsO
จอมขวัญ
เปลไกวมือแกว่งแข่งเสียงงอแง
ลูกอ๋อแอ้แบมือขอนมขวด
ระฆังสั่นลั่นก่อนพระชีสวด
พระใหม่บวชแย่งอวดสวดแข่งดัง
ลานร่มไทรใกล้ตลิ่งริมน้ำโขง
เรือผูกโยงโค้งน้ำวนชนฝั่ง
สองหนุ่มสาวตาน้ำข้าวไร้ดั้ง
มือจับรั้งเชือกเสือกหัวเรือเก่า
ถีบตลิ่งทิ้งท่าน้ำจับพายจ้ำ
เลาะเกาะลำข้ามโขงห้วยตึงเฒ่า
วิวสองฝั่งดูสงบเงียบหงอยเหงา
ตายายเฝ้าเล่านิทานอ่านกล่อม
ชั่วครู่เรือจอดทอดสมอตอนค่ำ
พ่อหนุ่มสาวรีบจ้ำเดินด้อมด้อม
ถึงชานเรือนบ้านปลูกคล้ายกระท่อม
ย่องแอบจูบเจ้าอ้อมลูกจอมขวัญเบา
ชื่นดวงใจปานเหลือจะบอกใคร
รักเจ้ายิ่งหัวใจใยซึมเศร้า
เคยพนอกอดสอดแขนรัดเอา
แหย่กระเซ้าเย้าเล่นเอ็นดูเสมอ
พ่อต้องพลัดเจ้าลาพรากจากไป
แดนไกลไห้คิดถึงหวนจวนพบเจอ
เอารูปอ้อมดูต่างหน้านะเธอ
คงไม่เพ้อเห่อใครแทนที่เอย.
10 มีนาคม 2547 18:08 น.
kOrOkOsO
เพลงเรือ
๑ เดือนสิบสองน่านน้ำ ประเพณี
หลังทอดกฐินมี สืบโพ้น
ระเบียงม่านนที เรือท่อง กระบวน
สลับแนวกรรเชียงโน้น เทียบม้าฝั่งชล
๑ เพลงเรือเพลงเห่ร้อง ชลมารค
ประหนึ่งขับปี่พาทย์ คู่ห้อง
ประโคมร่ำราชบาตร บอกสั่ง
ประดับแถวตีฆ้อง ร้องสั่นลั่นคลอง
๑ เรือครุฑนาคห่างพ้อง ประสาน
เสียงส่งดังกังวาน ผ่องล้ำ
ขยับรับร้องผสาน กลมกล่อม
จับจิตไพเราะจ้ำ เล่นร้องทำนอง
๑ ขับเสภารสล้วน เสนาะหู
จักยากหาฟังรู้ ทั่วหล้า
จักไทยแห่งเดียวดู จำจด
จักอย่าลดค่าอ้า จักฟ้าใต้ไทย
๑ ประเพณีมิ่งแม้น เลิศงาม
เสริมส่งประชาตาม สืบถ้วน
ธรรมเนียมรักขิตคาม ขอบเขต สยาม
จักชั่วสืบทอดล้วน ลูกไท้ไทยยล.