26 ธันวาคม 2547 12:41 น.
kOrOkOsO
๑ ไม้บานเมื่อแรกแย้ม ฉันใด
ความรักจักห่มไว้ เริ่มต้น
แปรจากเพื่อนเปลี่ยนให้ กลายต่อ ทูนหัว
เนื้อคู่แท้แลพ้น รักร้างบ่มี.
.........มาร่วมแจมกวีกันหน่อยน่ะ.............
29 พฤศจิกายน 2547 15:24 น.
kOrOkOsO
...กำลังใจ...ให้เธอ
ส่งกำลังใจไปให้เธอเสมอ
ยามที่เธอเจอะเจอกับปัญหา
ส่งความห่วงใยให้เธอทุกเวลา
ยามที่เธออ่อนล้าหมดกำลังใจ
ฉะนั้นหากวันใดเธอมีปัญหา
หรือว่าเธออ่อนล้าหวั่นไหว
เธอจงอย่าได้เศร้าและเสียใจ
ว่าไม่มีใครห่วงใยตัวเธอ
เพราะจริงจริงเธอยังมีฉัน
ที่ห่วงใยเธอนั้นมั่นเสมอ
ไม่ว่านานเพียงใดนะเออ
ฉันยังห่วงใยเธอเสมอคนดี
และพร้อมจะเป็นที่ปรึกษา
ยามที่เธออ่อนล้าตรงนี้
อุปสรรคเพียงใดที่มากมี
ฉันยินดีจะช่วยเธอคลี่คลาย
ให้ปัญหาที่เธอได้พบ
ได้จบจบไปอย่างมาดหมาย
ไม่ต้องมาประชิดติดกาย
ฉันจะช่วยคลี่คลายให้เธอเอง
23 ตุลาคม 2547 18:21 น.
kOrOkOsO
...เกือบสำเร็จ...
หัวใจของฉันยังแข็งแกร่ง
พอทนแรงที่เข้ามาเขย่าไม่ไหวติง
ทนอยู่แบบนี้แบบนิ่งนิ่ง
ดีกว่าถูกทอดทิ้งให้อิงกับสายลม
หัวใจยังเต้นแม้นเอ็นบอบช้ำภายใน
ไม่รู้อีกเมื่อไรจะกลับมาก่อนพึ่งยาดม
ให้ใครบางคนมายืนแช่งยืนจ่ม
แล้วมายืนสมน้ำหน้าเราได้อีกเลย.
23 ตุลาคม 2547 18:20 น.
kOrOkOsO
...เกือบสำเร็จ...
หัวใจของฉันยังแข็งแกร่ง
พอทนแรงที่เข้ามาเขย่าไม่ไหวติง
ทนอยู่แบบนี้แบบนิ่งนิ่ง
ดีกว่าถูกทอดทิ้งให้อิงกับสายลม
หัวใจยังเต้นแม้นเอ็นบอบช้ำภายใน
ไม่รู้อีกเมื่อไรจะกลับมาก่อนพึ่งยาดม
ให้ใครบางคนมายืนแช่งยืนจ่ม
แล้วมายืนสมน้ำหน้าเราได้อีกเลย.
2 ตุลาคม 2547 10:30 น.
kOrOkOsO
...ไม่เคยยอมใคร...
เป็นคนไม่เคยยอมใคร
ไม่คิดว่าจะเปลี่ยนไปได้อย่างนี้
เพียงได้พบรู้จักเจ้าคนดี
ใจคน คนนี้ก็อ่อนลง
มีความรู้สึกเป็นห่วง
ไม่คิดหลอกลวงให้เจ้าลุ่มหลง
จากที่เคยเป็นคนตรงตรง
กลับต้องลดทิฐิลงเพื่อเธอ