27 ธันวาคม 2548 15:13 น.
kOrOkOsO
.......เสิ้ยวเศษที่พึงจะพอมี.......
.พอถึงเวลาที่จะเอ่ยจะพูด
ปากกลับแห้งสนิท...เหมือนซิบกางเกง
หากแต่เขาและเธอเดินจากไป
ใจกลับกระวนกระวาย...
รัวเต้น....เหมือนผีเข้า
กระสับกระส่าย......กลับบ้านก็นอนไม่หลับ
เดินวนไปวนมา......อยู่นั่นแหละ
เหมือนคนหรือเปล่า....ยังไม่มั่นใจ
....เชอะสมน้ำหน้า..อดสะแหละดี
กลัวอยู่นั่นแหละ...กล้าๆบอกไปก็รู้เรื่องแล้ว
....ว่าจะหักอกเขา
หรือ.......ถูกหักอกเราเอง.
17 ธันวาคม 2548 11:50 น.
kOrOkOsO
If one travels from a distant place,
one often wants to collect simple pleasures,
quenching his/her thirst of hapipiness by visiting the North of Thailand.
A flower is an emotional reward,
representing heart.....encouraging soul......replacing what one is searching............
What is answer ?..................................................................
8 กรกฎาคม 2548 12:56 น.
kOrOkOsO
....เปลวแสงสุดท้าย
ใบไม้พริ้วหล่นโรยบนปลายกิ่ง
ร่อนถลาตามสายลมไม่นิ่ง
เหมือนเงาอิงทาบแดดทิ้งทอดยาวย่างลา
จวบเลื่อมพรายวาววับวับในหมู่ดารา
กระพริบระยิบระยับพราวพร่างหว่างปลายฟ้า
แฝงกายเร้นเกาะกุมกลุ่มดารา
จะหลีกหน้าหนีเมื่อจันทราปรากฏโฉมสะคราญ....
7 กรกฎาคม 2548 22:11 น.
kOrOkOsO
.......หากความขื่นขมมีในหัวใจ
ฉันจะร่ายคาถา........เพี้ยง..........
เอาความอ่อนโยนเสกเข้าไปในจิตใต้สำนึกของเธอ.....
พร้อมอีเมล์ความครุ่นคำนึงถวิลหาแนบไปด้วย.....
ขอโลกใบนี้จงโอบอุ้ม.....
และโปรดเอื้ออารีหัวใจข้าทีเถิด
หากกายยังอยู่....ยังมีชีวิตอยู่เพื่อสู้.........
เหมือนเจ้าหยาดน้ำค้างที่ไม่เคยไหลรินย้อนกลับจากใบไม้เขียวๆ.......
เพื่อนข้า...เจ้าดาราสัตว์น้อยๆๆจงฟัง
หัวใจข้าเต้นระรัว....มันละเอียดอ่อนเหลือเกิน....แถมยิ่งซ่อนเร้น
ซุกในปีกเจ้าเหล่านั้น....อย่าเผยโฉมออกมา
เจ้าจงบินหรือไม่ก็แฝงกายไปในหัวใจน้อยๆๆๆของเธอ
จงกระซิบเบาเบา.....
ว่าข้าฝากหัวใจไว้ให้นางคอยดูแล....
เฝ้าและหมั่นรักษาเหมือนไข่ในหิน
ห้ามตกแตกเพราะมีสองใจผนวกหลอมเป็นดวงเดียวกัน..ซ่อนเร้นภายใน.......................
4 กรกฎาคม 2548 23:23 น.
kOrOkOsO
.....Look back.......
.......One day at a time this is enough.
Do not look back and grieve over the past, ........
for it is going.
And do not be troubled about the future, .......
for it has not yet come.
Live in the present, .......
and make it so beautiful that it will be worth remembering.
หน้าส่วนตัว
1177
