25 กันยายน 2547 12:53 น.
kOrOkOsO
...หมดดวงใจ...
ถ้าเรารักใครสักคน
จะให้หาเหตุผลคงไม่ได้
เมื่อรักก็จะรักจนหมดใจ
คงไม่มีใครรักได้เพียงครึ่งเดียว
ถ้าถามว่ารักเธอมากไหม
ตอบว่ารักทุกอณูใช่เศษเสี้ยว
แม้มีใครผ่านมาไม่ขอข้องเกี่ยว
รักคนเดียว...รักคนเดียวหัวใจดวงนี้มีให้เธอ...
14 กันยายน 2547 16:38 น.
kOrOkOsO
...รู้สึกเมื่อครั้งแรกที่เราเจอกัน...
ในวันที่เราเดินมาพบกัน
ความรู้สึกตอนนั้นคือเฉยๆ
คิดว่าคงจะเป็นเหมือนที่เคย
แค่คบแล้วผ่านเลย..ไม่ใส่ใจ
แต่ทำไมนานนานไปกลับผูกพัน
ยิ่งนานวันมันยิ่งใช่
อยากเห็นหน้าอยากเจอไม่อยากไกล
ไม่รู้ทำไมนะใจเรา......
อย่างนี้หรือเปล่าเรียกว่ารัก
แค่ได้ทักได้สบตาได้พูดก็หายเหงา
อยากให้วันนี้มีเธอมาเป็นเงา
คงคลายเศร้าหยุดซึมเซาได้สักที
10 กันยายน 2547 14:41 น.
kOrOkOsO
...ดอกไม้รักจะบานเมื่อไรล่ะ...
ความรักเมื่อเวลาหวาน
เหมือนดอกไม้เบ่งบาน
หมั่นดูแลทะนุถนอม
พร้อมรดน้ำใส่ปุ๋ย
กิ่งก้านแข็งแรง
เพราะแรงรักมั่นคง......
ขวากหนามยิ่งถากถาง
แต่เมื่อยามรักอับเฉา
ฝ่าดงที่รกร้างและเปลี่ยวเปล่า
จะไม่ให้เศร้าในวันที่รักจักจางหาย.
6 กันยายน 2547 17:30 น.
kOrOkOsO
...เกลียดตัวเอง...จริงๆ
ถามว่ารักเธอไหม......รักหรือเปล่า
ขอบอกว่ารัก...รักมากด้วย
แต่สิ่งที่เห็นและรับรู้......บางครั้งมันยากเกินทำใจ
จะแข็งใจทำเป็นไม่รู้.....ไม่เห็น.....ทั้งๆที่ในความเป็นจริง
ใจมันรับรู้เสียจนคิดว่าอีกนิดเดียวมันคงทนไม่ไหว....
เพราะความที่ไม่อยากเป็นคนอ่อนแอ
ไม่อยากร้องไห้ให้ใครเห็น
ทุกครั้งที่เสียใจ...หมองใจ...ทำได้แค่นิ่งเฉย
วันนี้เสียใจ...อยากร้องไห้ดังๆ
แต่ทำไม่ได้อย่างที่คิด
เกลียดตัวเองจริงๆ........................
4 กันยายน 2547 15:11 น.
kOrOkOsO
...เมื่อลมรักมาเยือน...
บางเวลาที่ลมพัดผ่าน........
มักจะพาความรักมาเสมอ
กระทบคลื่นริ้วน้ำกระเพื่อมวาววาววับ
แสงทอสาดสีส้มอ่อนอ่อน....ระทวย
หลังขุนเขาด้วยแขนที่กว้างใหญ่
เมฆล้อคลื่นเมฆ พลัดพรากจากไป........
เหมือนรักของฉันกำลังมา....และพัดผ่านตามสายลมไปหรือเปล่า
ใคร..ใครช่วยตอบให้ฉันที.
หน้าส่วนตัว
1209
