12 กุมภาพันธ์ 2547 18:51 น.
kOrOkOsO
จงกล
.๑ บัวสายบัวฉ่ำน้ำ ชลาศัย
บัวคลี่สะคราญใบ ต่างล้ม
บัวฝรั่งหนามไร้ ดอกเดี่ยว แลดม
บัวผันบัวสวรรค์ห่ม ห่อซ้อนกลิ่นคล้าย
.๑ จงกลอาบกลิ่นเร้า ชโลมใจ
ชูช่อซกเหนือไห อ่างแก้ว
กลีบฟูฟ่องลอยไส เสือกส่อง เลียเงา
ฉายผ่องฉาบผุดแผ่ว คลี่ทึ้งกลีบเรียง
.๑ หอมตลบอบสร้อย เทียมนาง
หอมกลิ่นกลกลิ่นสาง ห่างไซร้
หอมนวลนุ่มเนื้อด่าง สรงร่ำ ทับทิม
หอมแต่งปรุงกมุทไร้ ซ่อนไว้ในมน
.๑ เปรียบบัวสระแห่งน้ำ ลอยออ
แผกต่างสวะสอ เด่นล้วน
ระดาษดื่นตื่นกอ จอดท่อง ธารา
นองเน่าเต็มถี่ถ้วน ดั่งขี้คละคลุ้ง
.๑ บัวกุดเก่าเน่าทิ้ง เพียงมอง
หากเพ่งเล็งแลตรอง บ่มหล้า
ดีหอนเห่าบ่ร้อง เขม็งส่อง กัดตอบ
ดีห่มในมนอ้า เบิ่งฟ้าอวดใย
9 กุมภาพันธ์ 2547 15:55 น.
kOrOkOsO
...นางใหม่...
๑ จักเด็ดดมกลิ่นแก้ว อรชร
หอมหื่นชื่นเกสร ร่อนเล้า
จักกายยั่วออนซอน แรมรี่ ซ่อนซุก
นางไล่ผลักคลอเย้า พี่เคล้าเคลียคลอ
๑ พิศนวลนางเพริศแพร้ว เทียบนา
งามเงื่อนอับสรคว้า จึ่งได้
เรียมสงวนพระกัลยา สงวนยิ่ง ตัวท่าน
ยากค่อยยากจักใคร่ สวาทข้อนรสถั่น
๑ เทียมเทียบนางเก่าก่อน แลเห็น
เมืองเปลี่ยนกระพือเต้น เล่นร้อง
แปลกรับใหม่เหมือนเซ่น ส่งส่วย ธรรมเนียม
ผิดถ่องถูกตริตรอง อย่าให้ไททาส
๑ นางใหม่จิตแผ่วพ้อง พิศุทธิ์
จากย่าเพียรเขียนรุทธ์ กั้นห้าม
สอนห่มบ่มแรมรุจ ยันบ่ ลืมกล
บอกเล่าลูกหลานยาม ร่างใกล้วัยใสซน
๑ ถนอมเนื้อนวลค่าล้ำ ใดใด
ประหนึ่งเพชรยองใย ทั่วหล้า
เลอเลิศกว่าใครใคร คำเฒ่า เยินยอ
ผุดผ่องทองเหล็กกล้า ธารานี้เจ้าครอง.