12 ตุลาคม 2549 12:37 น.
kOrOkOsO
...ขับรถกินลม...
.เมื่อคืนนี้ฉันฝันว่า...ฉันขับรถล้อเล็กๆ
ค่อยค่อยแกะทางตามความฝัน
พักเหนื่อยบ้าง...ขณะริมทางเปิดเพลงฟังเบาๆ
ปูเสื่อนั่ง..จับกีตาร์คลอเพลงตามไป
ปล่อยให้เจ้าความคิดวิ่งไล่ฝันนั้นลอยล่อง....
และเขยิบเข้าใกล้....จุดมุ่งหมาย....
มันจะยุติ...ความสับสน...ความวุ่นวาย...
และเพิ่มเติมความสงบจากสิ่งที่ความคิดสงบลง......
ความสุขจะเข้าแทรก..แทนที่
การแก้ปัญหาจะแตกฉาน.....
จากความคิดที่สงบลงแล้ว.....
และปัญญาก่อเกิดขึ้น.....ตื่นจากภวังค์ความคิดพอดี.
10 ตุลาคม 2549 12:35 น.
kOrOkOsO
จะขอปล่อยให้เวลามา...ตัดสิน
น้ำตารินจนหมดหยด...สุดท้าย
สบตาฉันแล้วสื่อ...ความหมาย
ตามสบายความรู้สึกส่วน...ลึกใจ...
จะให้หัวใจเราพูด...พิสูจน์กัน
สื่อสัมพันธ์...คงมั่นอย่า...หวั่นไหว
หากเราสองต้องเลิกร้าง...ห่างไป
ขอคนไกลตรึงตรองลอง...ค้นหา...
ใจทั้งใจส่งความรักไป...สื่อสาร
ความร้าวรานส่งผ่านม่าน...แววตา
ส่งความหมายโดยไม่ต้อง...พูดจา
อยากให้รู้ว่ายังห่วงใย...ในเธอ....
6 ตุลาคม 2549 13:52 น.
kOrOkOsO
บนหนทางพบสว่างบ้าง...มืดมัว
จิตสลัวแม้หนักหนาอย่า...หวั่นไหว
ทุกข์ถ่าโถมผ่านพ้น...ดั้นด้นไป
พบบางใครคนหนึ่งซึ่ง...ปลายทาง....
เป็นมิตรแท้เรือนใจใน...ทุกห้อง
ร่วมประคองชีวิต...ลิขิตสร้าง
คอยอยู่เคียงคู่เดินมิ...เหินห่าง
จะเคียงข้างคอยเพิ่มเติม...แรงใจ...
บ่าเคียงบ่าร่วมทางเพื่อ...สร้างฝัน
พร้อมบากบั่นทนสู้สู่...เส้นชัย
มีเพียงเธอเคียงบนหน...ทางไกล
มิหวั่นไหว...อุปสรรค...ทางรักเรา...
3 ตุลาคม 2549 17:26 น.
kOrOkOsO
ลมหนาวบางเบาพัด...เข้าแทรก
ความรักแรกเบิ่งบาน...ผ่านวิถี
อบอุ่นไอรักโอบเอื้อเพื่อ...อารี
ดวงฤดีพร้อมมอบปลอบ...บางใคร
ผ่านฤดูกาลนานเนิ่นมาก...เกินพอ
สิ่งที่รอจะสิ้นสุดหยุด...หวั่นไหว
เมื่อพบเธอหุ้นส่วนฝันร่วม...ทุนใจ
พร้อมก้าวไปสู่อนาคตที่...งดงาม
พบเธอพบจุดหมายปลาย...ทางฝัน
จะร่วมกันลำบากฝ่าขวากหนาม
ร่วมแบ่งปันทุกข์สุขทุกโมงยาม
จะติดตาม...ความรักเราดั่งเงาใจ...
29 กันยายน 2549 09:58 น.
kOrOkOsO
......ลมรัก......
ลมกระชากหวิว
ใจปลิวไกล
หอบความรักมาใกล้
กับอีกหัวใจอีกดวง
ลมพัดไหว
ใจที่แสนหวง
กลับกลายมาหลอกลวง
ตกห้วงรักไกล
ลมทวนกลับ
หัวใจย่อยยับ....แอบร้องไห้
ลอยล่องท่องไปไกล
ร้องเรียกยังไง......ไม่หวนคืน
ลมรักกลับย้อนหวน
ใจระทวยกลับฟื้น
แรงลมสั่นครืน
ขอยืนพิงข้างไต
ไม่ขอเอนขอเอียงกลับ
เพราะใจหลับแต่ยังห่วงใย
เหลือเศษส่วนเท่าที่ให้
จากใจไม่เหมือนเก่า....