20 กรกฎาคม 2546 09:04 น.
kongdin
@@ผ่านสะพานเดชาฯพาครวญครํ่า
มองสายนํ้าเจ้าพระยาน่าอ้างว้าง
อดีต..ปรากฏอยู่มิรู้จาง
รักนี้ช่างเหนียวแน่นแม้นนานวัน
ถึงค่าย..จิรประวัติ..อึดอัดอีก
ดังถูกฉีกหัวใจให้สะบั้น
ศึกในอกเร้ารุกบุกประจัญ
ทหารนั้น..สุดช่วย...ต้องม้วยมรณ์
พยุหคีรี..ที่เราผ่าน
เห็นโรงพยาบาลพาลทอดถอน
อยากให้หมอรักษาใจแล้วใค่รจร
เพื่อนเพื่อนค้อน..มองหน้า..บ้าหรือไร
วัดเขาแก้ว..พยุหะประทับจิต
เคยพบมิตรดียิ่งกว่าสิ่งไหน
เธอผิดหวังมีเรา..เฝ้าปลอบใจ
จนเธอได้สติ..มิคิด..ตาย
วันนี้เกินดีใจเขาไปโรจน์
ดูแล้วอนาคตยิ่งสดใส
เรื่องเก่าเก่า..ผ่านผัน..กับวันวัย
นึกแล้วให้ชื่นจิตคิดหวังดี
อยากจะเวียนแวะหา..เวลาน้อย
เขาไม่ค่อย..ให้กลับ..รับเต็มที่
เป้าหมายเรา..อีกไกล..ไปอีกที
คราวหน้านี้..ค่อยมา..เที่ยวหาเธอ@@..??
20 กรกฎาคม 2546 08:56 น.
kongdin
@@หลายถิ่นที่ที่ได้ไปกับเจ้า
เคียงคลอเคล้าข้างหนองนํ้าอันฉํ่าใส
หนองสมบูรณ์ร่มรื่นแสนชื่นใจ
เคยเคียงใก้ลออดอ้อนยามตอนเย็น
บรเพ็ด..บึงใหญ่เคยไปบ่อย
ปลาหลายร้อยหลากพันธุ์ที่ฉันเห็น
เราสัญญารักไว้ไม่ไหวเอน
บึงใหญ่เป็นพยานรัก..สักล้านปี
แข่งเรือวัดเกาะหงส์..คงจำแม่น
เชียร์เรือแล่นสนุกสุขเต็มที่
นั่งเรือน้อยลอยคว้างกลางนที
จำได้ดีใช่ไหมใครช่วยพาย
เคยชมงิ้วตรุษจีนสิ้นทุกแห่ง
เขาแสดงได้ดีดูมิหน่าย
ไม่รู้ภาษาหรอก..บอกไม่อาย
ด้วยมีสายสุดา..จึงกล้าดู
นครสวรรค์วันนี้มีทางเบี่ยง
จะได้เลี่ยงรถติดไม่คิดสู้
ทางสะดวกนักหนาน่าชื่นชู
สมกับอยู่สวรรค์ชั้นบนดิน
อยากเอ่ยถึงหลายอย่างต่างได้พบ
กว่าจะครบคงยาวไปไม่สุดสิ้น
ระลึกบันทึกไว้ในชีวิน
อำลาถิ่น..แดนงาม..ไปตามทาง..
20 กรกฎาคม 2546 00:53 น.
kongdin
@@ทำได้เพียงระลึกนึกถึงเขา
ครั้งหนึ่งเราเคยสนุกแสนสุขสม
วันเวลากระชากพรากอกตรม
สุดซานซมบากหน้า..มาหาเธอ
ผ่าน..เขากบ..สูงเด่นเป็นสง่า
เคยปีนป่ายบูชาพระเสมอ
พบแต่เรืองดีดีที่ได้เจอ
ยังละเมอเพ้อฝันถึงวันวาน
พูดถึงปากนํ้าโพ..สิงโตเด่น
แห่กันเป็นประเพณีที่สืบสาน
เชิดมังกร..ปีนป่ายกลางสายธาร
ถึงวันงานตรุษจีนแสนยินดี
งานวัดเขา(จอมคีรีนาคพรต)เราสองเคยท่องเที่ยว
เหนื่อยนักเชียวปีนบันไดสู้ไม่หนี
ถึงยอกเขา..หมอบอาน..คลานทุกที
ยอดเขามี..พุทธบาท..ประหลาดจริง
เมืองนครสวรรค์ชวนฝันนัก
คนน่ารักมากมายทั้งชายหญิง
เมืองเทพบุตรนางฟ้ามาพักพิง
นํ้าใจยิ่งมากมายดั่งสายธาร
ริมนํ้าเจ้าพระยา..หน้ากองใต้
เราเคยได้เจอหน้าเจ้าตาหวาน
ยามเย็นสนธยามาพบพาน
รํ่าไขขานความรักบอกภักดี
ลอยกระทงคู่กันคืนจันทร์แจ่ม
เจ้ายิ้มแย้มสัญญาอย่าหน่ายหนี
รักมั่นดุจจันทรารักราตรี
ผ่านทุกที..เจ้าพระยา..สุดอาลัย.@@..??.
20 กรกฎาคม 2546 00:48 น.
kongdin
@@..ปากนํ้าโผ่ล..ชื่อเก่าเขาเรียกขาน
เวลาผ่านต่อมาพาเปลี่ยนผัน
เป็นเมือง..ปากนํ้าโพ..โอ้ลาวัลย์
ชื่อนามนั้นเปลี่ยนไปไม่แน่นอน
รักสองเรานั้นหนาน่าใจหาย
เกรงจะคล้ายชื่อนามตามครั้งก่อน
เกรงเปลี่ยนตามความอ่อนไหวใจสั่นคลอน
ไม่อาจซ่อนความชํ้า..ปากนํ้าโพ
แม่นํ้าปิงบรรจบพบนํ้าน่าน
คื
อสายธาร..เจ้าพระยา..พาสุโข
ต้นกำเนิดวารีที่ใหญ่โต
ปากนํ้าโพ..แดนนี้..ล้วนมีมนต์
เกือบสามปีได้มาอยู่อาศัย
ประทับใจแสนสุขทุกแห่งหน
..
ชอนตะวัน..หรือ..พระบาง..ช่างน่ายล
เ
คยพบคนรู้ใจได้คลุกคลี
เรียนร่วมสถาบันอันเลิศหรู
เราเคียงคู่กันไปในทุกที่
หากมีเธอที่นั่นฉันต้องมี
แต่วันนี้..เพียงผ่าน..สะท้านใจ
อยากเรียกร้องวันวานที่ผ่านลับ
ให้คืนกลับมาเป็นเช่นวันใหม่
แต่สุดคิดสุดเหงาเศร้าทรวงใน
มันเป็นไปไม่ได้..ให้ระทม@@..??
20 กรกฎาคม 2546 00:45 น.
kongdin
@@หลายแสนเท้าเดินผ่านด้านข่องเขา
จนนานเข้ากลับกลายขยายกว้าง
ต่อมาจึงได้เห็นเป็นเส้นทาง
สู่พระบาง..เมืองงามนามวิไล
เมืองนครสวรรค์นั้นหลายชื่อ
ก่อนเก่าคือ..ชอนตะวัน..อันสดใส
เพราะแสงทินกรเข้าชอนไช
ให้สว่างไสว..ในรุ่งอรุณ
ต่อมาเรียกนครสวรรค์..อันลํ้าค่า
เพี้ยนเสียงมาเล็กน้อยค่อยอบอุ่น
จะจริงแท้อย่างไรโปรดใช้ดุลย์
ขอขอบคุณผู้เฒ่าเล่าให้ฟัง
อีกชื่อคือ..พระบาง..ต่างเรียกขาน
สั
นนิษฐานลักษณะ..ชื่อพระตั้ง
คือพระบาง..เวียงจันทน์อันโด่งดัง
ย้ายไปครั้งประวัติศาสตร์สู่ชาติลาว
ปัจจุบันพระบางยังสร้างชื่อ
ล้วนนับถือพระบางองค์ดังกล่าว
ใครเจ็บป่วย..ฝนแทนยา..พาเกรียวกราว
จนทางลาวให้เลิกละกลัวพระพัง
อันองค์พระใหญ่จังยังบางได้
ขออย่าใหรักเราที่เฝ้าหวัง
มาจืดจางบางเบาคงเศร้าจัง
จึงขอตั้งรักนี้ชั่วชีวัน @@..??
หน้าส่วนตัว
725
