19 กรกฎาคม 2546 23:49 น.
kongdin
@@เพิ่งจะหลุดจากป่ามาเมืองตาก
หนทางไม่ลำบากยากเลยหนา
แต่เรื่องรักหนักใจไม่สร่างซา
เราจะบ้าหลังปีใหม่..หรือไรกัน
เพ่ยเพ่ย..ช่วยด้วยช่วยกัน..หน่อย
รับฟังถ้อยวลีที่เสกสรรค์
บอกเขา..อย่าทิ้งไป..ให้จาบัลย์
เธอเท่านั้นที่จะช่วยประคอง
ของดีที่เมืองตากมีมากยิ่ง
อยู่หลายสิ่งนักเชียวชวนเที่ยวท่อง
ภูมิพลเขื่อนใหญ่..ใคร่น่ามอง
แผ่นดินของมหาราชกู้ชาติเรา
หากวันใดถ้าหลานผ่านเมืองนี้
ดินยินดีเป็นไกด์มิให้เหงา
นํ้าตกทีลอซู..ดูไม่เบา
หรือจะเข้า..พม่า..ก็น่ายล
หริอเที่ยว..แม่ระเมิง..ณ เชิงเขา
ทะเลหมอก..บางเบาดุจเงาฝน
อยากจะเที่ยวตรงไหนไม่ลำบน
ยินดีล้น..รับใช้..ด้วยใจจริง
ขอเดินทางต่อไปไม่ลดละ
เพื่อที่จะไปยังที่หวังยิ่ง
ล่องใต้พหลโยธินถิ่นอ้างอิง
รถเราวิ่งเกินร้อยค่อยสบาย@@..??
19 กรกฎาคม 2546 23:42 น.
kongdin
@@เมื่อเลี้ยวขวาตรงดิ่งวิ่งเต็มที่
ข้างทางมีที่นั่งตั้งเป็นช่วง
ที่พักผ่อนชาวชนคนทั้งปวง
หากได้ควงเธอมาคงพาเพลิน
ถึงสะพานยาวลํ้าดังคำไข
สะพานใหม่เด่นตาน่าสรรเสริญ
พาดขวางลำนํ้าปิงยิ่งใหญาเกิน
ใช้ข้ามเดินเชื่อมกันทุกวันคืน
สะพานที่ว่าใหญ่ในโลกหล้า
ซึ่งสร้างมาเชื่อมฝั่งทั้งลึกตื้น
มิอาจอยู่จีรังและยั่งยืน
คงพังครืนลงบ้างอย่างแน่นอน
แต่ยังมีสะพานสถานหนึ่ง
เป็นสิ่งซึ่งเชื่อมจิตมิคิดหลอน
ยิ่งนานวันยิ่งหนาและถาวร
มิสั่นคลอน..เชื่อมใจ..ไม่เลือนลาง
รถแวะเติมนํ้ามันกันที่ปั๊ม
อยากเติมรักสักลิตรคิดมิจาง
พระเจ้าสร้างรักไว้ทำไมกัน
เด็กสาวปั๊มจิ้มลิ้มยิ้มแฉล้ม
คอยเยื้อนแย้มบริการงานนี่นั่น
เธอน่ารักต้องตาพริ้งลาวัลย์
แต่จอมขวัญโสภา..กว่าทุกคน@@..??
19 กรกฎาคม 2546 09:53 น.
kongdin
@@รถวิ่งผ่านดงกล้วยผ่านห้วยนึ่ง
ชื่อน่าทึ่งเหลือใจใครหนอตั้ง
นึ่งอะไรไม่ว่าพอน่าฟัง
ขอยับยั้งสักคราอย่านึ่งใจ
เหมือนดั่งพี่จากนุชสุกที่รัก
ระทมหนักดวงจิตคิดแค่ไหน
มันร้อนรุมระบมตรมทั่วไป
ยิ่งกว่าไฟสุมซึ่งนึ่งดวงแด
การที่ดินตั้งหน่วยงานตระหง่านสวย
เอาไว้ช่วยส่งเสริมเพิ่มผลแน่
มีอาคารข้างในวิไลแล
ทำดีแท้เหมาะงานการประชุม
ผ่านหมู่บ้านร้านค้ามาหลายแห่ง
บ้างเป็นแอ่งปุปะขรุขระหลุม
ดั่งชีวิตคนเราทุกข์เร้ารุม
มีดอนลุ่มสุขทุกข์บ้างต่างต่างกัน
อันความรักตั้งต้นณหนไหน
แล้วทำไมคนเราต่างเฝ้าฝัน
ความรักจริงนั้นมีสักกี่พัน
เหลือนอกนั้นรักเล่นหรือเช่นไร@@..??
19 กรกฎาคม 2546 09:45 น.
kongdin
@@ผ่านโรงเรียนสงเคราะห์ชื่อเพราะพริ้ง
รักน้องหญิงที่ให้จริงไหมหนอ
ช่วย..สงเคราะห์..พี่นี้ที่เฝ้ารอ
อย่าคิดท้อทิ้งไปให้ระทม
ถึงหน้าค่ายลูก้สือเหลือจะเอ่ย
เมื่อก่อนเคยสบตาพาสุขสม
ณ ที่นี้เคยเฝ้าเจ้าอบรม
นึกแล้วตรมถึงวันอันโสภา
โอ้อดีตผ่านไปไม่คืนกลับ
ส่วนเธออย่าไปลับกลับบ้างหนา
อดีต..ปัจจุบัน..วันเวลา
ชั่วชีวาพี่นี้ไม่มีใคร
ถึงค่าย..ต.ช.ด..ขอกล่าวอ้าง
พื้นที่กว้างมากมายหลายร้อยไร่
มีป่าสนามฝึกลึกเข้าไป
มีนักรบยิ่งใหญ่ของไทยเรา
ชื่อ..ค่ายพระเจ้าตาก..จากอดีต
ผู้พิชิตศัตรูผู้บุกเผา
แม้จะผ่านเหตุการณ์มานานเนา
แต่ชื่อเจ้าเมืองตากยากจะเลือน
ต.ช.ด.มีไว้ป้องภัยชาติ
คอยพิฆาตทรชนหมู่คนเถื่อน
แถบชายแดนเขตขัณฑ์ทุกวันเดือน
เขาคือเพื่อนพี่น้องของทุกคน
ข้าศึก..ต.ช.ด.ต่อต้านได้
ศึกหัวใจ..ใครสู้ดูสับสน
ศึกยิ่งใหญ่..ศึกรัก..หนักกมล
เหลือทน..ต.ช.ด.ยังขอยอม
แล้วพี่จะทนได้อย่างไรเล่า
ยามจากเจ้ามาไกลให้ผ่ายผอม
ศึกในอกระบมสุดตรมตรอม
ดังถูกบอมบ์ให้ม้วยด้วยนิวเคลียร์@@..??.
19 กรกฎาคม 2546 09:40 น.
kongdin
@@รถถึงด่านลานสางป้ายขวางอยู่
ตำรวจยืนมองดูอยู่ข้างข้าง
โบกมือไม้ยิ้มยลคนเดินทาง
ไม่ตรวจอย่างด่านอื่นค่อยชื่นทรวง
ตรวจเฉพาะสินค้าที่มาขาย
ทั้งวัวควายแท่งทองของห้ามหวง
และสรรพสิ่งทุจริตผิดทั้งปวง
คิดทะลวงผ่านไปได้เห็นดี
ตามถนนมีด่านผ่านยากนัก
แต่ด่านรักดักใจมีไหมนี่
อยากจะตรวจกลางทรวงดวงฤดี
ว่าจะมีใครบ้างกลางใจเธอ
ถึงทางแยกแปลกตาข้างหน้านั้น
ดินเป็นขั้นปลูกดอกออกกันเกร่อ
ตกแต่งได้พริ้งเพริดงามเลิศเลอ
ไว้ปรนเปรออารมณ์คนชมดู
แยกนี้คืออุทยานชื่อลานสาง
ธรรมชาติสรรสร้างช่างสวยหรู
มีนํ้าตกเรืองรองทั้งคลองคู
หนทางสู่นํ้าตกเพียงหกโล@@..??