20 กรกฎาคม 2546 00:15 น.
kongdin
@@ขอให้เพื่อนเกิดมาชาติหน้าใหม่
อีกจงได้เป็นเพื่อนกันนั้นอีกหนา
สถิตย์สถานใดในโลกา
จงทราบว่า..kongdin..ผ่านถิ่นเดิม
ควมตายเพียงหายลับกับโลกธาตุ
มิตัดขาดอาลัยให้พูนเพิ่ม
เหมือนรักที่ลาร้างช่างซํ้าเติม
ดูยิ่งเริ่มเลวร้าย..ตายทั้งเป็น
ถึงหมู่บ้านปากดงคงรู้จัก
คนคึกคักค้าขายไม่วายเว้น
มีสินค้าคับคั่งทั้งเช้าเย็น
นับว่าเป็นแห่งหนึ่งซึ่งเจริญ
คลองสีนวลชวนใจให้น่าคิด
โอ้มิ่งมิตรนวลนางช่างขวยเขิน
อยากบอกรักนวลเนื้อรักเหลือเกิน
คงเพลิดเพลินถ้านวลตามาด้วยกัน
ถึงบ้านธำมะรงค์..แหวนวงนี้
ขอมอบให้คนดีที่ใฝ่ฝัน
ผจงสวมนิ้วนางมือข้างนั้น
พร้อมจะจูบรับขวัญให้หันคืน
ถึงบ้านท่าพุทราข้างหน้านี้
กลางฤดีคนไกลให้สุดฝืน
ดินไม่ไร้..เท่าใบพุทรา..พากลํ้ากลืน
ก็ขอยืนยันหนัก..ยังรักนาง@@..??
20 กรกฎาคม 2546 00:10 น.
kongdin
@@ถึงคลองลาน..ลานนี้มีที่เที่ยว
นํ้าตกเชี่ยวละอองเป็นฟองฝอย
ดังโครมครามโกรกกรากจากยอดดอย
ที่เคยพาน้องน้อยลอยคอเพลิน
อำเภอนี้มีม้งถางดงป่า
ทำไร่นาพืชไม้ในเขาเขิน
สาวแต่งชุดสุดสวยด้วยดิ้นเงิน
ย่างก้าวเดินน่าฟังดังกริงกุง
ถึงปากอ่างเป็นลานร้านค้าขาย
ของมากมายจริงหนอทั้งห่อถุง
ปล่อยเพื่อนเดินยืดเส้นเล่นไล่ยุง
เราหมายมุ่งมองหาสินค้าไทย
ผลิตภัณฑ์หนึ่งตำบลคนอุดหนุน
ช่วยเจือจุนไทยช่วยไทยไม่ไปไหน
เป็นของฝากมากค่าน่าภูมิใจ
เป็นของขวัญปีใหม่ให้แก่กัน
จึงซื้อจำนวนมากฝากญาติมิตร
ใจยังคิดถึงเพ่ยเพ่ยอยู่เลยนั่น
จะฝากของอย่างไรให้แจ่มจันทร์
ฝากในฝันไปก่อน..โอ้..อ่อนใจ
ถึงนครไตรตรึงซาบซึ้งนัก
เคยมาพักหลายคราพาหวั่นไหว
ณ..บ้านเพื่อนคนดีที่จากไป
ประสบภัยอุบัติเหตุเด็ดชีวา@@..??
20 กรกฎาคม 2546 00:04 น.
kongdin
@@ผ่านราชภัฏกำแพงฯแฝงความเศร้า
อดีตเก่าเคยรัญจวนกับนวลแข
ประทับจิตฝังใจในดวงแด
กรรมใดแน่ที่พรากให้จากกัน
สงกรานต์เคยเล่นแป้งเจ้าแกล้งพี่
คิดทุกทีริมปิงยิ่งโศกศัลย์
ไม่อาจจะพรํ่าเพรียกเรียกคืนวัน
ให้กลับผันมาใหม่ดังใจปอง
ถึงทางแยกพิจิตรยิ่งคิดเศร้า
ก่อนสองเราเคยไปนั่งใก้ลหนอง
บึงสีไฟ..สนธยาช่างน่ามอง
แขนประคองคู่ขวัญนั้นยังจำ
ชาละวัน..เป็นพยานรักหวานชื่น
แล้วใครคืนสัญญานํ้าตารํ่า
เพื่อนสะกิด..คิดอะไรให้ดื่มดํ่า
เดี๋ยวรถควํ่าขึ้นมา..ว่าไม่เตือน
สติคืน..อีกครั้งตั้งใจขับ
คณานับเรื่องในใจให้เฉือดเฉือน
บางครั้งแอบคิดมากอยากลืมเลือน
แต่ดูเหมือนลืมยากยากบรรยาย
เพ่ยเพ่ย..มียาดีที่ไหนบ้าง
กินแล้ววางอดีตให้ปลิดหาย
ให้ลดความเศร้าสร้อยค่อยผ่อนคลาย
ดีกว่าตายกับฝัน..อันล่องลอย@@..??
19 กรกฎาคม 2546 23:59 น.
kongdin
@@แล้วก็ผ่านหมู่บ้าน..ลานดอกไม้
อยากเก็บไปฝากน้องสักสองช่อ
แทนคิดถึงคํ่าเช้าที่เฝ้ารอ
เอ..ไหนหนอ..ดอกไม้ไม่เห็นมี
เกาะรากเสียด..เสียดรักกลัวหักแหลก
เหมือนรักแรกที่หล่นจนป่นปี้
ขอเว้าวอนทรามวัยใจเจ้านี้
อย่าให้มีใครเบียดเสียดรักเรา
ถึงย่าน..นครชุม..เมืองลุ่มนํ้า
โบราณลํ้าค่ายิ่งมิ่งเมืองเก่า
ประวัติศาสตร์เมืองนี้มีนานเนา
เนิ่นนานเท่า..ชากังราว..ชาวกำแพงฯ
อำเภอเมืองกำแพงฯ..แหล่งเก่าก่อน
ประวัติย้อนสุโขทัย..ใช่ทุกแห่ง
ชากังราว..ลือชื่อคือกำแพงฯ
นับเป็นแหล่งกล้วยไข่ของไทยแลนด์
งาน..นบพระเล่นเพลง..ครื้นเครงนัก
เคยพบรักครั้งเก่าเศร้าสุดแสน
ร่วมชมไลท์แอนด์ซาว..สาวต่างแดน
รักแนบแน่นมาร้างด้วยห่างไกล
รักแท้..แพ้ใก้ลชิดให้คิดมาก
มันพูดยากจริงจริงกว่าสิ่งไหน
เหมือนตอนนี้ที่ห่วงเจ้าดวงใจ
นิราศไปไม่กี่วันอย่าผันแปร@@..??
19 กรกฎาคม 2546 23:55 น.
kongdin
@@ถึงหนทางแสนดีสี่เลนด้วย
ใจแทบม้วยยิ่งไกลยิ่งใจหาย
ไม่อยากทานข้าวปลาจนตาลาย
ลูกผู้ชายคนเศร้าจากเขาไกล
ถึง(สถาบันฯ)เกษตรกรรมยิ่งชํ้าหนัก
คิดคนรักขึ้นมาสุดปราศรัย
เมื่อพบแล้วจำลาสุดอาลัย
อยากย้อนไปบอกเจ้าเรากังวล
ถึง..วังเจ้า..วังใจวังใครสร้าง
เพื่อนเพื่อนต่างตื่นมาน่าฉงน
มีลำไยขายอยู่ดูชอบกล
เมืองนี้คนปลูกลำไยได้ทั้งปี
เห็นลำไย..ความห่วงใยมีให้น้อง
แสนผุดผ่องสดใสไม่หน่ายหนี
นี่หรือเรียกความรักที่ภักดี
ทุกนาทีห่วงหาแทบบ้าตาย
เข้าจังหวัดอีกแห่งกำแพงเพชร
เมืองต่อเขต..โกสัมพี..ที่ใจหาย
กามนิต..หนุ่มใหญ่ในนิยาย
เคยพบสายสัมพันธ์รักมั่นคง
กับนางวาสิฏฐี..ทีรักแท้
รักแน่วแน่ไม่สมหวังดังประสงค์
อมตรัก..ขมขื่น..อันยืนยง
รักเราจงอย่าเป็นเช่นนี้เลย@@..??
หน้าส่วนตัว
727
