20 กรกฎาคม 2546 00:40 น.
kongdin
@@แต่วันนี้ที่มาหน้าละห้อย
ใจดวงน้อยเศร้านักถึงรักหวาน
ดุจดั่งถูกมีดกรีดอดีตกาล
ภาพที่ผ่านกัดกร่อนหลอนอารมณ์
เพื่อนกระเซ้าเย้าเล่นเห็นฉันเงียบ
มือเย็นเฉียบคิดเรื่องหลังนั่งขื่นขม
..คิดทำไม..อดีต..คิดแล้วตรม..
อย่าปล่อยใจให้จมคลื่นลมลวง
เสี้ยวชีวิตนักศึกษาช่างน่าขัน
เดี๋ยวรัก..เดี๋ยวโกรธกัน..วันหลายช่วง
ไม่แน่นอนอะไรใดทั้งปวง
บางครั้งห่วง..กลับแค้น..แน่นอุรา
เป็นช่วงหนึ่งของใจแห่งวัยหวาน
ยามเมื่อผ่านเลยลับกลับคิดหา
เหลือเพียงซากความชํ้าและนํ้าตา
ไม่มีค่า..กับใคร..ให้จดจำ
ถึงเนินบ้านเขาขาดอนาถนัก
ขอรักอย่าให้ขาดอนาถซํ้า
แต่ถ้าหาก..ขาดเขา..เราระกำ
คงชอกชํ้า..อนาถ..ขาดใจตาย
ตามเรื่องเล่ากล่าวขานบ้านเขาขาด
กองทัพชาติพม่ามามากหลาย
สั่งพลเดินข้ามเขาเข้าเรียงราย
ยํ่าดินทรายเป็นร่อง..ต้องขาดลง @@..??
20 กรกฎาคม 2546 00:36 น.
kongdin
@@สู่หนองเบนทุกทีที่แวะพัก
เพื่อนหิวนักเชิญลงรีบตรงแน่ว
เข้านั่งร้านเจ้าเก่าเขารู้แกว
เสียงชัดแจ๋ว..เหมือนเดิม..เสริมพลัง
..หนองเบน..อย่าเบี่ยงเบนเป็นอย่างอื่น
ขอรักชื่นอย่าเบี่ยงเบนเป็นสิ้นหวัง
คราใดเจ้าเบี่ยงเบนเห็นจังจัง
พี่คงคลั่ง..เบนหน้าเข้าป่าไพร..
.
.ความจริง..ย่อมรับได้ใช้เหตุผล
ความหมองหม่นเรื่องรักถูกผลักใส
ไม่ว่าจะเหตุผลบนสิ่งใด
คงจะไม่รับ..ความจริง..ทุกสิ่งอัน
ผิดหวัง..ไม่โทษใครที่ไหนดอก
เพราะเราหลอกตัวเองตามเพลงฝัน
บางครั้งเขาไม่คิดจิตผูกพัน
ใจเรามันคิดเพ้อละเมอเอง
ผ่าน..ม.เจ้าพระยาระอาจิต
ครวญคิดถึงหน้ามลเจ้าคนเก่ง
เห็นน้องนักศึกษา..พาวังเวง
เหลือแต่เพลงวันวานหวานซ่านทรวง
ชีวิตนักศึกษาหาใดเท่า
สุขจริงเราสิ่งใดไม่เคยห่วง
ช่วงชีวิตสดศรีดีทั้งปวง
มีคู่ควงรักใคร่..หาใดปาน@@..??
20 กรกฎาคม 2546 00:31 น.
kongdin
@@จากหนองสังข์หนองแมวแล้วหนองเบน
ป้ายที่เห็นสดุดตาว่าร้านไหน
ขายขนมอาหารร้านถัดไป
แม่กุหลาบนั่นไงใหญ่จริงจริง
ขนมหวานหวานปากหลายหลากรส
ให้จำจดคาวหวานร้านไหนหนิง
ปากต่อปากบอกต่อพออ้างอิง
คนก็ยิ่งยอมรับประทับตรา
แม้ความหวานใดใดในโลกนี้
ไม่เกินหวานวจีนี้หรอกหนา
สารพัดหวานลํ้าจำนรรจา
ทุกเวลาหวานนี้ไม่มีเลือน
อยากขอร้องแม่กุหลาบกราบแทบตัก
ช่วยปรุงรักหวานใดอย่าให้เหมือน
ให้เลิศรสเช่นนี้จวบปีเดือน
ไม่สะเทือนสะท้านกลัวหวานจาง
ผ่านหนองแมวแมวใครชวนให้คิด
เห็นภาพติด..เอาไว้ไม่ไกลห่าง
บ้าน..คนดี..ถ้าได้ไปฝากนาง
คงจะสร้างสัมพันธ์รักมั่นคง
แต่เจ้าของคงหวงดั่งดวงแก้ว
เขารักแมวของเขาเฝ้ารักหลง
ถ้าจะไม่เมตตาคนป่าดง
เราก็คง..หม่นหมองผ่านหนองแมว@@..??
20 กรกฎาคม 2546 00:25 น.
kongdin
@@สลกบาตรเส้นทางด่านขวางหน้า
เขาตรวจตราทุกวันยันคืนคํ่า
เจ้าหน้าที่ล้วนดีมีคุณธรรม
ฝีมือลํ้าเลิศแท้แต่ก่อนมา
เรื่องสินบนตรงนี้ไม่มีหรอก
ของเถื่อนออกไม่ได้ใครจะกล้า
ตรวจถี่ยิบ..พบนั้นจับทันตา
สมคุณค่าตำรวจไทยใจซื่อตรง
ผ่านเมืองนี้ทีไร..โอ้..ใจสั่น
เพื่อนร่วมสถาบันที่ฉันหลง
ถูกรถชนชีวิตต้องปลิดปลง
ฉันยังคงอาลัยไม่เคยเลือน
เห็น..เขาหน่อ..ข้างทางช่างประหลาด
คล้ายไกรลาศ..ผุดมาหาใดเหมือน
เป็นปราการด่านหน้าผู้มาเยือน
ก่อนจะเคลื่อนเข้าไปในตัวเมือง
โอ้..เขาหน่อ..ก่อเกิดประเสริฐนัก
อยากให้รักแตกหน่ออย่างต่อเนื่อง
รักเพิ่มขึ้นทุกวันกันเนืองเนือง
จะได้เฟื่องฟูมฟักเพียงรักเดียว
จากเขาหน่อเข้าย่านบ้านหนองสังข์
คิดทุกครั้งทุกข์ท้อใจห่อเหี่ยว
รอเจ้าร่วมนํ้าสังข์สักครั้งเชียว
ได้แต่เที่ยวเว้าวอนซ่อนความนัย@@..??
20 กรกฎาคม 2546 00:21 น.
kongdin
@@ถึงอำเภอคลองคลุงใจฟุ้งซ่าน
คิดถึงบ้าน..kongdin..ดิ้นโหยหา
เหลียวมองหลังหวั่นไหวไกลลิบตา
โอ้..ระอา..อาวรณ์ซ่อนซึมเซา
เข้าปางศิลาทองค่อยผ่องใส
นึกอยากได้ศิลาทองหมั้นน้องเจ้า
เพื่อจับจอง..กันไว้ใครแย่งเรา
สุดแสนเศร้า..ปางนี้ไม่มีทอง
ทองคำมีราคามหาศาล
จะกี่ล้านเงินซื้อได้ไม่มีหมอง
แต่ความรัก..ลํ้าค่า..อย่าหมายปอง
จะใช้ทองใช้เงิน..เกินซื้อมา
รักต้องซื้อด้วยใจใสสะอาด
แสนประหลาดรักนี้ที่เลิศค่า
เหมือนรักที่ให้นุชสุดพรรณนา
ทุ่มชีวาทุ่มใจให้หมดทรวง
รถถึงบ้านโค้งไผ่ไม่หายคิด
ในดวงจิตคนึงถึงใหญ่หลวง
ฝากเพลงไผ่พ้อหาสุดาดวง
ว่าพี่ห่วงเจ้ายิ่งกว่าสิ่งใด
แยกขาณุวรลักษณ์ท้องชักหิว
เพื่อนต่างทำหน้านิ่ว..หิวกันใหญ่
ฉันบอกไปอีกหน่อยค่อยอดใจ
แวะร้านใหญ่..หนองเบน..เป็นประจำ@@..??
หน้าส่วนตัว
677
