17 มิถุนายน 2546 18:43 น.
kongdin
กลัวหน้ามลคนงามในยามนี้
ด้วยรู้ดีที่เจอเธอคนหนึ่ง
ได้รักเจ้าเฝ้าชิดคิดคนึง
เธอสวยซึ้งตรึงใจหาใดปาน
รักคนสวยด้วยใจ..หาไม่ยาก
แต่ลำบากรักษา..เจ้าตาหวาน
ถูกคู่แข่งแย่งไปไม่ช้านาน
ใจร้าวราน..รักนี้..ที่หลุดลอย..??
17 มิถุนายน 2546 18:33 น.
kongdin
เธอสลัดตัดรักหักสวาท
ใจพินาศขาดดิ้นสิ้นสลาย
คู่รักเก่าเขาทิ้งยิ่งเดียวดาย
กว่ารู้หนอก็สาย..ตายทั้งเป็น
เมื่อไม่รักหักใจหนีไกลห่าง
ไปตามทางร้างรักใครจักเห็น
เมื่อหัวใจไร้ค่าเริ่มชาเย็น
รักเหลือเดน..เช่นพี่..ที่เธอเมิน..??
17 มิถุนายน 2546 18:21 น.
kongdin
ป้ายน้ำตาหยดหยาดไหลบาดจิต
ดั่งชีวิตปลิดปลงลงยับย่อย
นี่หรือรักรักนี้ที่รอคอย
กลับล่องลอยหายวับไปลับตา
เข้าใจผิดคนเดียวเชียวหรือนี่
เธอไมมีเยื่อใยรักไร้ค่า
เฝ้าถนอมเพ้อฝันวันเวลา
สิ่งได้มา...คือว่างเปล่า..เศร้าเหลือเกิน..??
17 มิถุนายน 2546 08:06 น.
kongdin
หนีรัก..กลับบ้านป่ามานั่งโศก
ริมน้ำตกนางครวญชวนหวั่นไหว
พี่ได้แต่ห่วงเจ้าเฝ้าปลอบใจ
ที่เสียแล้วเสียไปอย่าได้ตรม
โอ้..นางครวญนวลครางช่างบาดลึก
ความรู้สึกปวดร้าวคราวขื่นขม
เจ้าถูกทำถูกทิ้งยิ่งระทม
แม้เจ้าล้ม..ยินดีรับ..เธอกลับมา..??
17 มิถุนายน 2546 07:23 น.
kongdin
ก้มลงกราบท่านนักกลอนในตอนนี้
ทั้งรุ่นน้องรุ่นพี่ที่ขอไหว้
ด้วยนับถือคารวะประจำใจ
โปรดจงได้สงสารด้านกาพย์กลอน
ช่วยชี้แนะแก้ไขให้ด้วยเถิด
สิ่งประเสริฐก่อประโยชน์โปรดช่วยสอน
เรื่องไม่รู้ให้รู้ดูขั้นตอน
ด้วยยังอ่อนประสบการณ์ด้านร้อยกรอง..??
ขอกราบคารวะผู้รู้ทุกท่าน