20 กรกฎาคม 2546 10:06 น.
kongdin
@@รถแล่นลิ่ววิ่งผ่านบ้านนํ้าผึ้ง
ชื่อหวานซึ้งชวนใจให้ไหวหวั่น
หวนคิดถึงคนดีที่รักกัน
รักแรกฝันหวานลํ้านํ้าผึ้งอาย
นํ้าผึ้งหวานติดลิ้นกินแล้วอิ่ม
ยามได้ชิมความหิวก็ปลิวหาย
แต่หวานซึ้งนํ้าคำจำจนตาย
มิเสื่อมคลายยิ่งไกลติดใจตรึง
เข้าอำเภอท่าเรือเหลือจะกล่าว
คิดเรื่องราวผ่านมาพาคิดถึง
นั่งเรือท่องล่องท่าพาคนึง
สองเราซึ้งเมื่อตามาสบกัน
ที่ท่าเรือวันนี้ไม่มีเจ้า
ก็คงเหงายิ่งนักหักใจฝัน
โอ้ท่าเรือท่ารักหนักชีวัน
อยากจะหันรถกลับไปรับนาง
บางปะหันเมื่อก่อนคือชื่อกังหัน
เรียกก่อนนั้นวันนี้มีเพี้ยนบ้าง
เป็นปะหันสืบไปในคุ้งบาง
ชื่อทุกอย่างเปลี่ยนแปรไม่แน่นอน
แล้วรักเราอย่าหุนหันพลันเป็นอื่น
ให้สดชื่นต่อไปไม่หลอกหลอน
แม้นวันนี้พลัดพรากมาจากจร
ขอขวัญอ่อนอย่าเหหันรักผันแปร@@..??
20 กรกฎาคม 2546 09:56 น.
kongdin
@@ผ่านคลองมหานามยามแดดกล้า
ดูท้องฟ้าสีครามงามสดใส
ชื่อคลองนี้เลื่องลือระบือไกล
คลองยิ่งใหญ่ชื่อว่า..มหานาม
รักของข้า..นิรนาม..ในยามนี้
คงไม่มีผู้ใดมาไถ่ถาม
แต่หัวใจลุ่มหลงทุกโมงยาม
รักนงราม..มหารัก..หนักเต็มทรวง
คลองนํ้าดูคดเคี้ยวและเลี้ยวลด
รักเราโปรดอย่าเป็นเช่นคลองหลวง
ให้ซื่อตรงแน่นหนากว่าทั้งปวง
เป็นคู่ควงคู่รักสักล้านปี
ถึงทางแยกข้างหน้าเข้าท่าวุ้ง
ปีนี้ยุ่งทุงนาพาป่นปี้
ถูกนํ้าท่วมไปสิ้นไร้ชิ้นดี
นาเรานี้ที่ให้เช่าเขาขาดทุน
คิดจะสร้างเรือนรักไว้สักหลัง
คงผิดหวังต่อไปไม่เอื้อหนุน
จะคิดค่าเช่านาก็ทารุณ
จิตว้าวุ่นผ่านแยกท่าวุ้งยุ่งหัวใจ
นํ้าท่วมต่างเสียหายกระจายทั่ว
แต่ในหัวใจเราเศร้าเพียงไหน
ยามจากเจ้านวลนางเหินห่างไกล
ถูกความรักท่วมใจ..ใก้ลวายปราณ@@..??
20 กรกฎาคม 2546 09:51 น.
kongdin
@@ผ่านบ้านแป้งมาไกลให้เหลียวหลัง
ไม่มีหวัง..สาวเวียง..มาเคียงคู่
เราคนจรใครจะเห็นคิดเอ็นดู
ต้องหดหู่อีกแล้วเจ้าแก้วใจ
เข้าสู่เขต..ไชโย..โอ้ใจเศร้า
ก่อนสองเราสนุกสุขเพียงไหน
วัดขุนอินทประมูล..อุ่นทรวงใน
เคยไปนมัสการท่านหลายครา
มีพระนอนองค์ใหญ่ในวัดนี้
คล้ายพระนอนจักรสีห์ที่ลํ้าค่า
แต่องค์พระแปลกจังไร้หลังคา
เกิดฟ้าผ่าถ้าตั้งทุกครั้งไป
มีระฆังให้ตีที่ตรงนั้น
เราช่วยกันเคาะดังฟังสดใส
ได้ยินถึงสถานวิมานใด
เป็นสัญญาแห่งใจให้สองเรา
เจ้าพระยา..หน้าบ้านยายริมชายนํ้า
เคยพรอดพรํ่ารำพันวันเก่าเก่า
ยังคิดถึงแต่นางมิบางเบา
วันนี้เหงา..เธออยู่ไหน..ใค่รอยากเจอ
วัดหลวงไชโยวรวิหาร
นมัสการหลวงพ่อโต..โอ้ใจเหม่อ
หลายครั้งมาด้วยกันฉันและเธอ
ยังลtเมอหวนหาทุกคราไป@@..??
20 กรกฎาคม 2546 09:46 น.
kongdin
@@สองข้างทางทั่วไปมีไก่หมุน
โอ้..เนื้ออุ่นรู้ไหมหัวใจพี่
ช่างเร้ารุมร้อนรักดุจอัคคี
เผาใจพี่หมุนวนจนเจียนตาย
รักเอย..ที่เคยอ่านบ้าน..คุณมด
ไปแอบจดมานี้มีความหมาย
คุณสมบัติโดดเด่นเป็นคู่กาย
น่าใจหาย..มีอีกไหม..ในแผ่นดิน
หันมามองตัวเราเศร้าเป็นแน่
ดูแล้วแพ้ย่อยยับให้ดับดิ้น
กว่าจะศึกษาไปให้ชาชิน
คนอื่นคว้าไปกินคงสิ้นแรง
มีแต่เพียงหัวใจใสสะอาด
ไม่ได้แต่งเติมวาดฉูดฉาดแสง
ถ้ารักชอบผู้ใดไม่เปลี่ยนแปลง
เรื่องเสแสร้งอย่างไรทำไม่เป็น
บ้านแป้ง..นึกแป้งทา..หน้านวลเจ้า
ใสงามเงาผ่องผุดสุดโดดเด่น
เพียงพบพักตร์รักเขาทั้งเช้าเย็น
ไม่ว่างเว้นพรรณนาหาทุกคืน
จอดแวะชม..สาวลาวเวียง..เสียงหวานหวาน
พูดขับขานขายของที่มีดาษดื่น
เพื่อน(เรา)ฉอเลาะสนใจในขวัญยืน
ยิ้มระรื่น..พูดจา..หวานน่าดู@@..??
20 กรกฎาคม 2546 09:40 น.
kongdin
@@ผ่านพรหมบุรีมาแล้วถึงแนวค่าย
พม่ากรายทัพเข้าบุกเผาล้อม
บางระจัน..สู้ขาดดิ้นไม่ยินยอม
ทุกคนพร้อมสู้ตายวายชีวัน
วีรบุรุษนี้ที่ยิ่งใหญ่
ปกป้องไทยยิบดายอมอาสัญ
จารึกแห่งผู้กล้าบางระจัน
ย่อมยืนยัน..คนจริง..สิงห์บุรี
จึงจอดรถแวะหาซื้อปลาบ้าง
ทั้งปลาย่างปลาเผา..เขาเต็มที่
โด่งดังทั่วประเทศเขตธานี
เป็นของดีแม่ลา..ปลาช่อนดัง
คลองแม่ลา..ปลาช่อน..รสร้อนฉ่า
ชิมแล้วพาติดใจให้คืนหลัง
เพียงผ่านนํ้าลายย้อยอร่อยจัง
มีคนสั่งแย่งกันทุกวันคืน
โอ้..แม่ลา..สัญญาอย่าลาร้าง
เราอ้างว้างระทมแอบขมขื่น
ชีวิตล่องลอยไปไร้จุดยืน
ไม่อาจฝืนชะตาจำลาจร
ลา..คำสั้นสั้นนั้นลึกซึ้ง
ทำเราอึ้ง..ตลอดสุดทอดถอน
โดยเฉพาะลานงรามแม่งามงอน
จะออดอ้อน..ใครเล่า..เจ้าคนดี@@..??
หน้าส่วนตัว
692
