ขอลอยล่องท่องโลกแห่งความรัก ด้วยท้อหนักพักเมื่อยให้เหนื่อยหาย กินนรี...หนีเที่ยว...มาเดียวดาย มิเว้นวาย ว้าเหว่ อยู่เอกา กินนรีหลงลอยมาสู่โลก กลัวชุ่มโชกด้วยชังให้กังขา จากไพรพงหลงทิศไร้วิชชา หวังเมตตาสักน้อยแต่เนิ่นนาน จากไกรลาศแดนไกลพิไลภพ อพยพหลงบินจากถิ่นฐาน พายุพา..พัดพ้น..หิมพานต์ สู่ตระการเมืองกรุงแดนรุ่งเรื่อง เก็บปีกหางวางซ่อนไว้ก่อนแล้ว เหลือเพียงแก้วมณีส่องสีเหลือง อยู่โลกหล้ามิถนัดคล้ายขัดเคือง ผู้ปราดเปรื่องโปรดปลอบขอขอบคุณ ~กินนรี~ 161253
หน้าส่วนตัว
824
