13 มกราคม 2554 13:20 น.
kinaree
~กินนรี...พเนจร~
กินนรีเหนื่อยใจวิสัยโลก
เปียกจนโชกกับช้ำระกำไหม้
อยู่ก็ยากกลับก็ยากลำบากใจ
จำท่องเที่ยวเพื่อให้ไพรอำพราง
พเนจรหม่อนหมิ่นไร้ถิ่นที่
ไม่เหลือมีติดตนแม้ขนหาง
ต้องซังเซเร่ร่อนนอนริมทาง
จะก้าวย่างต่อไปอย่างไรดี
ไร้สมองมองเห็นเช่นมนุษย์
ผู้ไม่หยุดก่อกรรมทำบัดสี
อนิจจาหัวอก...กินนรี
เหลือเพียงเสียงดนตรีที่ชื่นชม
กินนรี...ดีดสีและตีเป่า
เพื่อบรรเทาความทุกข์ที่ทับถม
นอนกับดินกินกับทรายใจระทม
สุดตรอมตรมซัดเซพเนจร
17 ธันวาคม 2553 11:19 น.
kinaree
ขอลอยล่องท่องโลกแห่งความรัก
ด้วยท้อหนักพักเมื่อยให้เหนื่อยหาย
กินนรี...หนีเที่ยว...มาเดียวดาย
มิเว้นวาย ว้าเหว่ อยู่เอกา
กินนรีหลงลอยมาสู่โลก
กลัวชุ่มโชกด้วยชังให้กังขา
จากไพรพงหลงทิศไร้วิชชา
หวังเมตตาสักน้อยแต่เนิ่นนาน
จากไกรลาศแดนไกลพิไลภพ
อพยพหลงบินจากถิ่นฐาน
พายุพา..พัดพ้น..หิมพานต์
สู่ตระการเมืองกรุงแดนรุ่งเรื่อง
เก็บปีกหางวางซ่อนไว้ก่อนแล้ว
เหลือเพียงแก้วมณีส่องสีเหลือง
อยู่โลกหล้ามิถนัดคล้ายขัดเคือง
ผู้ปราดเปรื่องโปรดปลอบขอขอบคุณ
~กินนรี~
161253
หน้าส่วนตัว
675
