9 ธันวาคม 2547 12:02 น.
KimBerrY
เวลา.........
เป็นเครื่องบอกความมีอดีต
เป็นเครื่องบอกกาลปัจจุบัน
เป็นเครื่องบอกเหตุการณ์อนาคต
เวลา..........
เป็นสิ่งที่แสดงถึงวิถีชีวิต
เป็นสิ่งที่แสดงถึงความเป็นไป
เป็นสิ่งที่แสดงถึงความตั้งใจ
เป็นสิ่งที่แสดงถึงความดีงาม
เวลา............
เป็นเครื่องพิสูจน์ความแน่นอน
เป็นเครื่องพิสูจน์ความคาดหมาย
เป็นเครื่องพิสูจน์ความเข้าใจ
เป็นเครื่องพิสูจน์ความสัมพันธ์
เวลา...เป็นสิ่งสูงค่า
เวลา...จับต้องได้
เวลา...บอกความก้าวไกล
เวลา...บอกความหมายกันและกัน
เวลา...เชื่อมโยงสายใย
เวลา...ต่อติดความผูกพัน
เวลา...เป็นสิ่งควรยึดมั่น
เวลา...พิสูจน์ใจคนสองคน
8 ธันวาคม 2547 14:33 น.
KimBerrY
เธอไม่อยู่ตรงนี้ข้างข้างฉัน
อดให้ฉันคิดถึงเธอไม่ได้
รอคอยเธอกลับมา....ไม่รู้ว่าเมื่อใด
กลับมาอยู่ใกล้ใกล้...ให้ฉันอุ่นใจเหมือนเดิม
8 ธันวาคม 2547 09:45 น.
KimBerrY
ฉันนั่งชันตัวตรง
สายตาพุ่งไปยังเบื้องหน้า
ชายคนหนึ่งกำลังเดินทอดน่องเข้ามาหา
เขาเดินเข้ามาอย่างช้าๆ
ฉันสบตาเขา เขาสบตาฉัน
สายตาเขาไม่มีความหมาย
เขามองมาทางฉัน.....ว่างเปล่า
สายตาฉันกลับตรงกันข้าม
...ดีใจ...
รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าฉัน
เขากลับไม่ยิ้มให้
ฉันออกฉงนใจ
ไฉนเลยเขาทำแบบนี้
เขาหยุดตรงหน้าฉัน
สายตาของฉันไม่ได้ทำให้เขาสะท้าน
แต่เป็นฉันเองที่สะเทือนใจกับสายตาคู่นั้น
ปากเขาเริ่มขยับ
แต่ไม่มีคำพูดใดๆ หลุดออกมา
ฉันยังรอฟังอย่างอดทน
เขาเอ่ยขอโทษที่มาล่าช้า
ฉันไม่ถือโกรธ แค่เขามาฉันก็ดีใจ
เขาเก็บคำพูดบางคำไว้
เม้มปากสนิทก่อนนั่งลงข้างๆ ฉัน
ฉันขยับใกล้เพื่อถาม
เขาสวนกลับออกมาอย่างชั่งใจแล้ว
เขาไม่อาจรับรักฉันได้
ฉันซึมลงไปถนัดตา
เขาช่างใจร้ายนัก
ไม่รอให้ฉันพูดซักคำ
สวนกลับคำที่ฉันไม่อยากฟัง
น้ำตาฉันค่อยๆ ไหลรินลงอาบแก้ม
เขาไม่หันมามอง
เขาเอ่ยขอโทษแล้วลุกเดินจากไป
ฉันชันเข่าก้มหน้าลงร้องไห้สะอื้นนัก
ไม่มีคำตีโพยตีพายใดๆ หลุดออกจากปากฉัน
นอกจากเสียงสะอื้นกับน้ำตา
เจ็บนี้ยากเยียวยาได้
ไม่อาจให้หวนกลับคืนดั่งฝัน
แม้ทำใจแต่ไม่อาจจะลบจำ
ฝังใจลึกยากถอนกลับคืน
8 ธันวาคม 2547 09:40 น.
KimBerrY
ผู้ชายคนนั้นใจร้ายนัก
ช่างทำร้ายใจฉันได้
ให้ไม่เหลือแม้เยื่อใย
ความอาทรห่วงใยนั้นไม่มี
เธอทำได้อย่างไรนะ
หัวใจฉันจึงบอบช้ำเจ็บอย่างนี้
ยากเยียวยารักษาให้หายดี
แผลนั้นร้ายลึกนักเกินจะทน
7 ธันวาคม 2547 18:23 น.
KimBerrY
เธอคนดีอยู่ที่ไหน
ฉันจะไปหาไปพบเธอ
อยากจะเจอเธอเสมอ
ไม่อยากเฝ้าพร่ำเพ้อทุกคืนวัน
เธอคนดีอยู่หนไหน
บอกได้ไหมฉันยังรออยู่ตรงนี้
จะตามไปพบเธอนะคนดี
ไม่อยากรออยู่แห่งนี้ไม่มีเธอ
เธอคนดีอยู่แห่งใด
เมื่อไหร่จะพอจะเจอะเจอ
ฉันจะเข้าไปเพื่อบอกรักเธอ
และคิดถึงปนหวงห่วงทุกเมื่อวัน
หน้าส่วนตัว
1185
