2 มีนาคม 2548 12:28 น.
KimBerrY
อดไม่ได้ยามมองเห็นหน้าเธอ
ใจฉันเพ้อเฝ้าฝันเธอเคียงข้าง
มองอยู่ห่างห่างตาไม่วาง
แอบซึ้งส่งยิ้มเผื่อเธอมอง
เฝ้าประสานสายตาอย่างรักใคร่
ละเมอไปยามเธอหันยิ้มให้
ตัวฉันลอยไปไกลเกินฉุดไว้
โอ้หัวใจใยฉันเพ้อเพียงนี้
ยามเธอควงคนอื่นมาให้เห็น
ฉันต้องเป็นร้อนใจเมินหน้าหนี
ทนไม่ได้หัวใจร้อนรุ่มนี้
จึงทำทีส่งสายตาว่าหวงแหน
แท้จริงเธอไม่ใช่คนรักฉัน
แค่เธอนั้นตรงใจฉันคนนี้
เผื่อเธออาจสนใจฉันสักที
มีโอกาสไหมหนอหัวใจเรา
27 กุมภาพันธ์ 2548 16:44 น.
KimBerrY
เธอช่างสรรหาถ้อยคำใช้
อุบายหลอกล่อฉันจนหลงกล
ตามไม่ทันเพราะเธอช่างแยบยล
พาวกวนจนฉันต้องเจ็บตัว
เธอลวงหลอกให้ฉันใคร่หลงรัก
จึงทึกทักไปเองว่าตัวใช่
แต่แท้จริงเธอแค่จะหลอกใช้
เป็นเครื่องมือต่อไปถึงอีกคน
ตัวจริงฉันก็แค่คนคนหนึ่ง
ที่เธอเห็นว่าคงไม่มีค่า
เธอจึงไม่มีฉันในสายตา
มองฉันว่าเป็นธุลีหรือเศษดิน
ฉันอาจเป็นแค่ที่พักยามเธอว่าง
หรือเป็นทางผ่านไปสู่อีกคนหมาย
เธอจึงหลอกใช้ฉันอย่างของตาย
และยิ่งร้ายเธอหว่านคำหวานลวงใส่ฉันเต็ม
สนุกไหมที่เห็นฉันเป็นตัวตลก
เป็นหุ่นเชิดของเธอกับคนหนึ่ง
ที่เธอมองเขาอย่างลึกซึ้ง
คิดถึงทุกลมหายใจไม่วางวาย
ต่อไปนี้ฉันไม่อยากหลงโง่งม
จมกับความคิดหลอกลวงของตัวเธอ
เลิกวุ่นวายไปจากฉันขอนะเออ
ถ้าอยากคบอยากพบเจอกันต่อไป
22 กุมภาพันธ์ 2548 15:47 น.
KimBerrY
รักไหมหนา
ไม่กล้าตอบคำถามนี้
กลัวความจริงไม่น่ายินดี
แล้วฉันนี้จักเสียใจ
รักไหมหนา
อย่าถามมาได้ไหม
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม
ไม่อาจตอบได้กลัวใจตน
รักไหมหนา
เกรงว่าจะเป็นอย่างนั้น
แม้หัวใจบางเสี้ยวจะขัดแย้งกัน
แต่ส่วนใหญ่ใจฉันคงรักเธอ
รักไหมหนา
ได้แต่ถามตัวเองต่อไป
ถ้าได้คำตอบค่อนข้างมั่นใจ
จะรีบบอกทันใด...ไม่เลื่อนเลย
18 กุมภาพันธ์ 2548 10:10 น.
KimBerrY
หากเธอท้อแท้หมดหวัง
มีกำลังใจให้อยู่ตรงนี้
คิดถึงห่วงใยหวังดี
ที่แห่งนี้มีให้ตลอดไป
14 กุมภาพันธ์ 2548 09:19 น.
KimBerrY
ถ้าความรักเลือกได้
อยากให้เผื่อแผ่ถึงทุกคน
ไม่เพียงคู่รักคู่เคียงตน
แต่รวมพลเหล่าผู้ยากในผืนดิน
คนจนไม่มีกินเขาก็คน
อาศัยบนผืนโลกดั่งเช่นเรา
ต้องการรักเหมือนใครคนอื่นเขา
เฝ้าคอยคนมอบให้ไร้ดูหมิ่น
คนพิการอาจหาญ อย่างคนกล้า
ต้องหาคนช่วยนำพาให้ก้าวต่อ
อันเราช่วยผลักดันได้เขาไม่ท้อ
แบ่งปันทอสานรักให้เป็นแรงใจ
ผู้ชราหามีใครมาเหลียวแล
ต้องการแท้รักหนาพาสุขสานต์
ใจแห้งเหี่ยวหากได้คนดูแลการ
สานเยื่อใยแต้มรอยยิ้มพาสุขใจ
สึนามิพัดคนไร้ที่อยู่
คู่ใจมิตรญาติสนิทตายจากหาย
คนเหล่านี้อ่อนล้าหมดใจกาย
หากเราหมายปันรักส่งกำลังใจ
คนใต้สามจังหวัดในยามนี้
ผวาหนีภัยคุกคามก่อการร้าย
ถึงแม้เราจะช่วยสิ่งใดไม่อาจได้
แต่ส่งใจเป็นกำลังให้เขาสู้ทน
และอย่าลืมคนใกล้ชิดสนิทสนม
พ่อแม่ตนผู้ชื่นชมอยู่เบื้องหลัง
ผลักดันเราเสริมส่งแรงพลัง
ควรเชื่อฟังและมอบรักแท้ให้ไป
ความรักไม่จำเป็นต้องให้เพียงคนรัก
รู้จักปันรักให้คนอื่นเขา
มอบรักนี้ช่วยใจให้บรรเทา
เป็นเงากำลังใจเพื่อโลกสงบเอย
หน้าส่วนตัว
818
