17 มีนาคม 2548 10:18 น.
KimBerrY
ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มที่มอบให้
เรียกความสดใสกลับคืนมาแด่ตัวฉัน
และวันนี้เรายังมีหัวใจให้กันและกัน
บวกคำมั่นคำสัญญาไม่เคยเลือน
เวลาเปลี่ยนนานเท่าไรฉันไม่รู้
หัวใจฉันอยู่ตรงนี้มีเพียงเธอ
ปากบอกได้ว่ายังรักและคิดถึงเสมอ
ฝันละเมอเพียงไหนก็เห็นแต่ภาพเธอไม่เปลี่ยนแปลง
11 มีนาคม 2548 16:59 น.
KimBerrY
วันนี้ฉันเริ่มรู้สึกท้อ
ป่วยการต่อล้อต่อเถียง
ไม่อยากถกถ้อยสำเนียง
ส่งเสียงวุ่นวายวกวน
ปวดหัวกับเรื่องหนักหนัก
อยากพักคลายใจหลายหน
แต่ฉันยังต้องนั่งทน
อับจนทำต่อเรื่อยไป
แม้อยากวิ่งหนีเปิดเปิง
ระเริงไปหาที่หย่อนใจ
เผื่อจะช่วยให้สดใส
ชีวิตไร้ทุกข์หม่นหมอง
แต่มันไม่อาจทำได้
จึงนั่งจ่มทนกับปัญหา
จนท้อเหนื่อยใจเบื่อระอา
หนักหนามากมายเกินพอ
หากได้พักผ่อนสักนิด
ชีวิตคงดีเหลือหลาย
เอาใจไปนั่งผ่อนคลาย
สบายใจขึ้นบ้างยังดี
...จะมีวันไหนที่ได้หยุดพักกับเขาบ้างนะ...
8 มีนาคม 2548 16:45 น.
KimBerrY
วันนี้เธอแสนเศร้า
หัวใจเหงาเปล่าเปลี่ยว
อ้างว้างและดายเดียว
เหลียวมองไร้ผู้คน
ปะหน้าไม่ทายทัก
ถึงรู้จักกันนานนม
มองผ่านอย่างสายลม
เมินหนีไปจากกัน
ถึงแม้เธอเศร้าใจ
ฉันช่วยได้ถ้าเธอมอง
ใส่ใจฉันอย่างเพื่อนผอง
หันหน้าเล่าสู่กันฟัง
เธอจะไม่อ้างว้าง
หลงทางไปที่ไหน
มีฉันเป็นเพื่อนใจ
ให้กำลังปลอบโยนกัน
7 มีนาคม 2548 10:17 น.
KimBerrY
รอยยิ้มพริ้มละไมโลกเปี่ยมสุข
ไร้ซึ่งทุกข์คลายเศร้าหมองมองสดใส
ยิ้มให้กันวันละนิดด้วยหัวใจ
สายใยไมตรีแท้แด่ทุกคน
7 มีนาคม 2548 10:11 น.
KimBerrY
ถามตัวเองเคยย่อท้อไหมหัวใจ
คำตอบใช่ไม่ต้องคิดให้เปลืองหนา
แล้วทำไมถึงต้องท้อตอบออกมา
เพราะรู้ว่าทำไม่ได้ทำไม่ดี
เคยคิดเปลี่ยนความท้อถอยเป็นแรงลุก
ปลุกหัวใจให้สู้ไม่หน่ายหนี
แต่พอพบอุปสรรคที่มากมี
กลับไร้แรงทานทนเดินต่อไป
ถามตัวเองจะลุกสู้สักครั้งไหม
คำตอบได้ถ้าหัวใจมีแรงฝืน
ยอมก้าวออกหนึ่งก้าวเพื่อหยัดยืน
ขืนหัวใจทนต่อปัญหามา
เมื่อลุกแล้วต้องสานต่ออย่าคิดกลับ
จงยอมรับสิ่งที่พบเผชิญหน้า
สู้ฟันฝ่าด้วยแรงใจด้วยศรัทธา
วันข้างหน้าที่สดใสยังรอคอย