9 กุมภาพันธ์ 2548 21:05 น.
Kid 3rd
เคยไหม.....ที่รู้สึกเหมือนตายทั้งเป็น
เคยไหม.....ที่รู้สึกอ้างว้าและว้าเหว่ยามมองไม่เห็นใคร
เคยไหม.....ที่ชีวิตไร้จุดหมายไม่รู้จะไปทิศใด
เคยไหม.....ที่ชีวิตอยากได้ใครสักคนมาอยู่เคียงข้างเรา
เคยไหม.....ที่อยากได้รับความจริงใจจากใครสักคน
และ
เคยไหม.....ที่ได้พบคำตอบแห่งคำถามนั้น
วันใดที่เราได้พบคำตอบ...ได้เจอคนที่จะเปิดทางออกให้เรา เราควรจะไขว่คว้าและเหนี่ยวรั้งคนๆนั้นไว้ เพราะถ้าเราไม่ทำเช่นนั้น เราอาจจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต จงอย่ากลัวที่จะเจ็บ...เหมือนเช่นในอดีต จงอย่าท้อแท้ในฐานะที่เป็นอยู่ จงกล้าที่ในสิ่งที่เราหวัง
เพราะ
คนที่ไม่ได้เตรียมรับความเจ็บปวด...ไม่มีสิทธิ์ที่จะเอ๋ยคำว่า รัก
6 ธันวาคม 2547 21:11 น.
Kid 3rd
สรวงสรรค์ชั้นกวีรุจีรัตน์ ผ่องประภัศร์พลอยหาวพราวเวหา
พริ้งไพเราะเสนาะกรรณวัณณนา สมสมญาแห่งสวรรค์ชั้นกวีฯ
อิ่มอารมณ์ชมสถานวิมานมาศ อันโอภาศแผ่ผายพรายรังสี
รัศมีมีเสียงเพียงดนตรี ประทีปทีฆรัสสะจังหวะโยน
รเมียรไม้ใบโบกสุโนคเกาะ สุดเสนาะเสียงนกซึ่งผกโผน
โผต้นนั้นผันตนไปต้นโน้น จังหวะโจนส่งจับรับกันไป
เสียงนกร้องคล้องคำลำนำขับ ดุริยศัพท์สำนึกเมื่อพฤกษ์ไหว
โปรยประทิ่นกลิ่นผกาสุราลัย เป็นคลื่นในเวหาศหยาดยินดีฯ
บังคมคัลอัญชลีกวีเทพ ซึ่งสุขเสพย์สำราญมาณศรี
ณภพโน้นในสวรรค์ชั้นกวี แลภพนี้ในถ้อยที่ร้อยกรอง
ไม่มีเวลาวายในภายน่า เนาในฟ้าในดินทั้งถิ่นสอง
เชิญสดับรับรสบทลบอง ซึ่งข้าปองสดุดีกวีเอยฯ
ถึงแม้บทกลอนนี้ไม่เกี่ยวกับความรักเลยแต่
ผมขอมอบกวีบทนี้ให้กับทุกๆคนที่เป็นนักประพันธ์ครับ
30 กันยายน 2547 21:35 น.
Kid 3rd
การที่เราจะรักใครสักคนมันผิดไหม แล้วการที่เราจะรักใครสักคน ที่คนๆนั้นเค้ามีคนรักอยู่แล้วมันผิดไหม บางคนอาจบอกว่าผิด แต่บางคนว่าไม่
สำหรับผม เรื่องของความรัก ไม่มีคนว่าผิดหรือถูก เพราะสุดท้ายแล้วมันขึ้นอยู่กับความรู้สึกต่างหาก ว่ารู้สึกอย่างไร.....คนที่บอกว่าผิด เพราะรู้สึกเจ็บปวดเมื่อเห็นคนที่เรารัก ไปรักคนอื่น แล้วตนเองทำใจไม่ได้...ส่วนคนที่บอกว่าถูก เพราะรู้ยังรู้สึกอาลัยอาวรณ์กับคนที่เรารักอยู่ แต่สุดท้าย สิ่งที่ทั้งสองความคิดมีเหมือนกัน คือ......ความรัก ที่ได้ รัก ใครสักคน แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น ผมคิดว่าคงไม่มีโทษว่าเป็นความผิดของคนที่เรารักแน่นอน...จริงไหมครับ
ตัวผมเอง ในตอนนี้ ก็กำลังชอบ (หรือรัก) ใครสักคนอยู่ แต่ใครสักคนๆนั้น เค้ามีคนที่เค้ารักอยู่แล้ว ถ้าถามผมว่า ผมเจ็บปวดไหม ถ้าบอกว่าไม่มันก็เหมือนกับการโกหก.....แต่.....ผมรู้สึกดีมากกว่า เมื่อผมเห็นคนที่ผมชอบ (หรือรัก) เค้ามีความสุขกับคนที่เค้ารัก ผมยินดีที่จะเก็บความรู้สึก เจ็บปวด ทรมาน และความไม่สบายใจ ไว้ที่ผมคนเดียว ดีกว่าจะแบ่งความรู้สึกเหล่านี้ไปยังเธอ คนที่ผมชอบ(หรือคนที่ผมรัก) ความรู้สึกผมมันอาจจะขัดแย้งกับผู้อ่านหลายคน หรือ ผู้อ่านหลายคนอาจจะไม่ค่อยชอบมันนัก แต่ผมกล้ายืนยันเลยว่า ทุกอย๋างเป็นความรู้สึกของผมจากใจจริงทั้งสิ้น
แล้วพวกคุณล่ะครับ คุณรู้สึกอย่างไร ถ้าคุณเจอเหตุการณ์เช่นเดียวกับผม
2 กันยายน 2547 21:08 น.
Kid 3rd
เคยไหม ที่รู้สึกเป็นห่วงใครสักคนจากใจจริง
เคยไหม ที่อยากจ้องมองตาใครสักคนโดยใช้เวลาทั้งวัน
เคยไหม ที่เราสามารถเอาตัวเราไปรับอันตรายแทนใครสักคนได้
เคยไหม ที่คุยกับคนที่รู้ใจนานเป็นชั่วโมงชั่วโมง
เคยไหม ได้ยิ้มกับใครซักคนอย่างเต็มใจ
เคยไหม ที่เมื่อได้ฟังเพลงที่ทำให้คุณนึกถึงคนพิเศษของคุณ
เคยไหม ได้มองทองฟ้ายามโพล้เพล้พร้อมกับใครสักคนอยู่เคียงข้างคุณ
เคยไหม ที่มีความสุขเมื่อได้รักใครสักคน
เคยไหม ที่ได้ยินเสียงใครสักคนบอกรักคุณ
และ
เคยไหม ที่คุณต้องสูญเสีย ใครสักคน คนนั้นไป
ยามทึ่คุณสูญเสีย ใครสักคน ไป
คุณจะรู้ได้ทันทีว่า ใครสักคนคนนั้น
เป็นคนที่สำคัญกับคุณขนาดไหน และเมื่อ
คุณสูญเสีย ใครสักคน ไป
เมื่อนั้น
คุณจะรู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียว อ้างว้าง แต่มันไม่ใช่ ความเศร้า
แต่
เป็นความเหงา และ ความกลัวต่างหาก
ความกลัว ที่จะต้องอยู่คนเดียวอีกครั้ง.....
เหมือน เช่น ดังแต่ก่อน...ก่อนที่จะมีเธอ
1 สิงหาคม 2547 01:53 น.
Kid 3rd
ก่อนฝนพร่ำ พรูพรั่ง ทั่งแหล่งหล้า
เนาในฟ้า มืดมน ทนกระแส
ดั่งจิตใจ เรรวน และปรวนแปร
เฉกเช่นแพ้ จิตใจ ในตัวเรา
หลังฝนหยุด หยุดจิต คิดหมองหม่น
ประหนึ่งคน หยุดจิด คิดโง่เขลา
เหมือนหยุดจิต พินิจ คิดตัวเรา
ช่างเหมือนเนา ในฟ้า หลังฝนจริง