ระยำหมา

Khuad Kao

เมื่อคืนไอ้สัตว์หมาวิ่งมากัด
มันไล่ฟัดครั้งนี้รอบที่หก
ครั้งแรกมันนอนอยู่ไร้คู่ชก
กูจึงตกเป็นเหยื่อเหนือคาดเดา

เดินผ่านหมานอนหมอบลอบตามหลัง
กัดไม่ยั้งสี่รูยีนส์กูเศร้า
“เจ้าของหมาไม่เอาเรื่องให้เคืองเรา”
แข้งไม่เน่ากูไม่บ้าเพราะหาหมอ

จึงเข้าใจถึงคำ "ระยำหมา"
ลับหลังมายังลอบกัดยังฟัดต่อ
หลังจากนี้อีกห้าครั้งมันนั่งรอ
คอยเฝ้าล่อเหยื่ออยู่คือกูเอง

ไอ้สัตว์ไอ้ขี้ขลาดไอ้ชาติหมา
เมื่อคืนมาไล่ขับกระฉับกระเฉง
คิดว่ากูกลัวมึงจึงต้องเกรง
กูจึงเฉ่งมึงคืน “เมื่อคืนนี้”

กูกร่างมึงไม่กล้าจะมากร้าน
กูหน้าด้านมึงหน้าทนชนกันนี่
ตีนกูเตะมึงหมอบตอบไม่มี
ไร้ความดีใดใดหรือไรกู

ในค่ำคืนวันที่ 21 / 01 /2012

ผมทนกับมันไม่ไหวแล้ว
เพราะตัวแม่งใหญ่กว่าหมาปกติ และมันเล่นงานผมคนเดียว
ทุกวันนี้ต้องถืออีดาบติดตัวตลอดถ้าผ่านถนนหลวงหน้าบ้านมัน
ไปไหนทีลำบากเหลือเกิน

ไม่รู้จะเขียนอะไร
เอาที่เขียนไว้เมื่อไม่นานมาโพสต์แล้วกัน ...พล่ามเหมือนเดิม...
ยังหวั่นกับมันอยู่ทุกวันถึงแม้ถืออีดาบ มันชื่อ ""ไอ้โจ๊ก" "ระยำหมา""