28 ตุลาคม 2552 08:18 น.
Khuad Kao
เราเถียงว่าด่ากันเพื่อสรรค์สร้าง
หรือถากถางทางไว้ให้ใครเล่า
เราฆ่ากันเพื่อใครใช่พวกเรา
เมื่อพวกเขาย่ำเดินเจริญพันธุ์
เราด่ากูขู่มึงถึงฆ่าเข่น
เพราะต่างเห็นเขาต่างอยู่อย่างนั้น
เราเห็นดีชั่วเขาไม่เท่ากัน
จึงห้ำหั่นกันเองไม่เกรงใคร
เราโกรธแค้นเคืองกันอันต่างแพ้
เขาแสยะยิ้มแหยแต่ยิ่งใหญ่
เราเหลือยิ้มคงอยู่ผู้มีชัย
ของผองใจจงรักและภักดี
คนเป็นได้แค่คนทุกชนชั้น
สุดท้ายนั้นต้องตายอย่าหมายหนี
อำนาจใดดีพร้อมย่อมไม่มี
ใจเสรีใช่ทาสอำนาจใด
ใครบังอาจเสนอตนยืนบนหัว
นั่นทำดีเสมอตัวชั่วขับไล่
รัฐบาลคือขี้ข้าตลอดไป
ไม่มีใครล้ำค่าเกินกว่าคน
เราต่างมัวเมายอมพร้อมทั้งรัก
และตั้งศักดิ์เขาไว้ใจหวังผล
ยกเขาไว้เหลือเชื่อเหนือหัวตน
เราแค่ส้นตีนเขาก้าวเดินแทน
11 ตุลาคม 2552 21:46 น.
Khuad Kao
"ขวดเก่า" กลับมาแล้วอยู่แถวนี้
เพราะไม่มีทึ่ไหนให้ไปนัก
การมาครั้งนี้ไม่ใช่อกหัก
แต่มีรักมอบไว้ให้เพิ่มเติม
ไม่เคยด่าผู้คนชุมชนนี้
คำหยาบคายไม่มีแต่แรกเริ่ม
แค่โวยวายแอดมิน - สิ้นชื่อเดิม
หยาบคายเพิ่มกระทู้ของกูเอง
ตอบกระทู้กูใจไม่เคยหยาบ
คนไม่ทราบถือตนจนข่มเหง
เอาเนื้อหากระทู้กูละเลง
แต่งบทเพลงสีชาดบาดซึ่งใจ ฯ
เหมือนเดิมไร้เรื่องราวเหมือนคราวก่อน
บ่นเป็นกลอนเรื่อยมาถ้าคิดไหว
ทุกสิ่งเขียนคือพูดพิสูจน์ไป
ไม่กลัวใครอยู่แล้วยิ่งแถวนี้ ฯ
หน้าส่วนตัว
1534
