4 กันยายน 2550 19:08 น.
KhonKhongSaiLom
กลับมาวันนี้...
คนดีของฉันเป็นอะไร
กลับมาได้แต่นั่งเศร้าใจ...
หรือเพราะใครคนนึงทิ้งกัน
กลับมาตรงนี้...
คนดียังมีฉัน
กลับมาพัก หนุนตักไออุ่นกัน
ความเศร้าที่เหลือนั้น
ฉันขอรับไว้ "เจ็บแทน"
4 กันยายน 2550 14:25 น.
KhonKhongSaiLom
ฉันมองหาความอบอุ่น..จากดวงตา
ด้วยปรารถนาว่าคงจะทดแทนอะไรได้บ้าง
แต่สิ่งที่ได้เจอคือความอ้างว้าง
เหลือแค่ความทรงจำจางๆกำลังจะหายไป
ฉันเฝ้ามองหาความรัก
ที่เคยเข้ามาทายทักทำให้หวั่นไหว
ความรักจากเธอที่แท้คือความอ่อนโยนจากหัวใจ
สิ่งที่สัมผัสได้ หาใช่รัก "ที่แท้จริง"
4 กันยายน 2550 02:45 น.
KhonKhongSaiLom
สายตาที่อ่อนโยนคู่นี้
เคยมีแววตาดีดีให้กับฉัน
แต่วันนี้นี่มันอะไรกัน
แววตาคู่เก่านั้นมันหายไป
สองมือเคยโอบประคองเบาๆ
เป็นแค่ภาพเก่าๆแล้วหรือ
ความจริงสิ่งที่เป็นตอนนี้คือ
คนที่เคยถือรักมั่น
"กลับมาฆ่าฉันทั้งเป็น"
3 กันยายน 2550 20:52 น.
KhonKhongSaiLom
เธอจะเห็นน้ำตาฉันได้อย่างไร
ก็ในเมื่อฉันแหงนหน้ามองฟ้า
ท่ามกลางสายฝนที่ร่วงหล่นลงมา
ปล่อยน้ำตารินไหล...กลางสายฝนพรำ
น้ำตารินไหลกลางสายฝน
ปล่อยให้ไหลจนหยดสุดท้าย
ก็แค่น้ำตาของผู้ชาย
คงไม่มีค่า มีความหมายกับเธอ
เมื่อใดที่สายฝนซา
ขอให้เธอรู้ว่าผู้ชายอย่างฉัน
จะเลิกเสียใจเจ็บช้ำเหมือนทุกๆวัน
แต่น้ำตาที่รินไหลไปนั้น สัญญาผู้ชายอย่างฉัน
"ไม่มีวันลืม"
3 กันยายน 2550 12:49 น.
KhonKhongSaiLom
" ยังมีสายตาที่อ่อนโยนคู่นี้
เฝ้าคอยมองเธอคนดีอยู่ใกล้ๆ
แววตาที่มองเธอเปี่ยมความห่วงใย
แววตาที่ใช้ใจทุ่มเท
...................................................
อยากถามแล้วเธอล่ะคนดี
ซึ้งกับแววตาคู่นี้แค่ไหน
มองลึกๆเห็นอะไรบ้างมั้ยในหัวใจ
รู้สึกไหมอะไรสื่อออกมา
...................................................
ถ้ารู้สึกถึงความห่วงใยฉันบ้าง
อ่านทางแล้วเธอคงจะรู้
ตัวตนฉันเป็นอย่างไรลองคิดดู
แววตาแบบนี้ไม่ใช่จู่ๆ "จะให้ใคร
....................................................