7 กันยายน 2550 20:48 น.
KhonKhongSaiLom
รู้ไหมว่าฉันเอาความเป็นตัวตน
วางไว้บนหัวใจแล้วยื่นให้
ตัวตนความเป็นฉันที่ไม่เคยยอมใคร
กับหัวใจรักที่ยิ่งใหญ่จริงจัง
ก็ไม่กล้าที่จะบอกว่ามันมีค่า
แต่เธอได้ยินแล้วจะว่าอะไรไหม
ถ้าฉันจะบอกไม่เคยยกให้ใคร
เธอจะเชื่อฉันบ้างไหมคนดี
ฉันมีความรู้สึกดีดีโปรดรับไว้
เป็นความรู้สึกของหัวใจที่ห่วงหา
ให้โอกาสรับฉันไว้พิจารณา
ฉันขอแค่เพียงเวลา "พิสูจน์หัวใจ"
7 กันยายน 2550 02:48 น.
KhonKhongSaiLom
แม้อยากร้องขอยื้อเธออย่าไป
แต่คำตอบในใจฉันก็พอจะรู้
อาจเป็นเพราะฉันไม่อาจทนฝืนดู
คนที่เคยรักกันอยู่เดินจากกันไป
ยอมรับกับตัวเองว่ายังหวั่นไหว
กับการจากไปของใครตรงนี้
สายน้ำจากตายังคงรินไหลปรี่
ยังคงคิดถึงใครคนที่เคยมีกัน
บอกกับตัวเองให้เข้มแข็งว่าอย่าร้อง
แต่หัวใจมันฟ้องว่ายังหวั่นไหว
ได้แต่ยิ้มทั้งน้ำตาโบกมือลาอยู่ไกลๆ
เพราะไม่อยากให้ใครรู้ว่าหัวใจ
"อ่อนแอ"
6 กันยายน 2550 23:46 น.
KhonKhongSaiLom
จะเก็บความรู้สึกให้มิดชิด
เพราะรู้มีสิทธิแค่คิดเท่านั้น
จะเก็บสายตาห่วงใยกัน
เพราะรู้เป็นได้แค่ฝันไม่มีทาง
จะซ่อนหัวใจที่เรียกร้อง
ซ่อนสายตาที่ฟ้องว่าห่วงหา
จะแสดงออกแค่ภาพคนเย็นชา
เพราะหัวใจไม่แกร่งกล้า
เพียงพอจะบอกว่า...
"รักเธอ"
6 กันยายน 2550 21:51 น.
KhonKhongSaiLom
ถ้าการกระทำของเธอ...
ทำให้ฉันสัมผัสพบเจอกับความรักได้บ้าง
ฉันคงไม่รู้สึกอ้างว้าง...
ไม่รู้สึกเหมือนโดนทิ้งขว้าง เหมือนที่แล้วมา
ถ้าการกระทำของฉัน...
มันไม่ทำให้เธอรู้สึกว่ามีความหมาย
ขอคืนหัวใจที่เจ็บช้ำเจียนตาย
ขอคืนได้ไหมถ้ามันไม่มีค่าพอ
ก็แค่อยากจะเริ่มต้นชีวิตใหม่
กับใครสักคนเห็นค่าความรักฉัน
ใครก็ได้ที่มองเห็นค่าความรักกัน
ใครสักคนที่รู้ว่าความรักจากฉัน
มันเป็นรักมั่น "รักจนล้นใจ"
6 กันยายน 2550 19:32 น.
KhonKhongSaiLom
กางเกงยีนส์ตัวนี้แม้มันจะเก่า
แต่ฉันก็เห็นเธอมักจะเอามันมาสวมใส่
เธอบอกว่าสวมแล้วรู้สึกถูกใจ
จะเก่าแค่ไหนก็อยากที่จะสวมใส่มัน
คงเหมือนความรักของเราในตอนนี้
ขอบคุณที่เธอเห็นความรักเก่าดีดีของเรายังมีค่า
ขอบคุณที่เธอใส่ใจรักของเราอยู่เรี่อยมา
ขอบคุณที่พิสูจน์ให้เห็นว่า
"กาลเวลาไม่เปลี่ยนใจคน"