19 กันยายน 2550 12:11 น.
KhonKhongSaiLom
ลำบากใจบ้างไหมที่ฉันยังห่วงใยแบบนี้
ก็แค่อยากให้รู้สึกว่ายังมีเพื่อนคนนี้อยู่ข้างๆ
แม้เรื่องของเราจะเหลือเพียงภาพเก่าๆดูเลือนลาง
แต่ยามเธอทุกข์ใจอ้างว้างยังมีฉันคอยห่วงใย
อยากให้ฉันอยู่ด้วยไหมยามทุกข์ใจแบบนี้
แค่บอกสักคำคนดีฉันจะอยู่ตรงนี้ใกล้ๆ
จะอยู่เป็นเพื่อนจนเธอรู้สึกอบอุ่นใจ
หายทุกข์เศร้าเมื่อไหร่จะกลับไปเป็น "เพื่อน"
.......เหมือนเดิม.......
17 กันยายน 2550 22:22 น.
KhonKhongSaiLom
สำหรับเรื่องราวความรักฉันไม่ใช่คนฉลาด
เพราะเคยพลั้งพลาดกับความรักมาแล้วหลายหน
ที่ผ่านมาเจอแต่รักร้าวต้องเจ็บต้องทน
หลงงมงายโง่เสียจนปวดร้าวทุกครั้งไป
ครั้งนี้เจอเธอจึงไม่คิดสร้างความรักให้ยิ่งใหญ่
เพราะกลัวมีครั้งต่อไปกลัวใจเจ็บจะทนฝืน
ไม่อยากรักใครมากสุดท้ายตัวเองต้องช้ำกล้ำกลืน
เพราะที่ผ่านมาแต่ละคืนต้องทนฝืน
"หลับทั้งน้ำตา"
17 กันยายน 2550 19:49 น.
KhonKhongSaiLom
หรือถึงเวลาเราสองต้องคิดทบทวน
หรือเราควรให้เวลาห่างกันสักพัก
ลองทบทวนความรักที่เราต่างมี
ว่าความรักเราสองยังอยู่ดีเหมือนเดิมหรือเปล่า
สำหรับฉันหากคิดทบทวนเรื่องราว
ที่ผ่านมามีแต่ปวดร้าวทำร้ายจิตใจ
อยากให้เวลาเธอคิดทบทวนความรักของเราดูใหม่
ว่าที่ผ่านมานั้นเป็นใคร...
"ที่ไม่เหมือนเดิม"
16 กันยายน 2550 01:13 น.
KhonKhongSaiLom
ถ้าเส้นทางความรักของฉันเปรียบเหมือนถนน
ฉันคงขับแล่นวนไปอย่างไร้ความหวัง
หากเส้นทางรักไร้เธอก็ไร้พลัง
เธอคือจุดหมายที่ฉันไม่หยุดยั้งจะมุ่งไป
แม้ถนนสายนี้ทางข้างหน้าจะมีทางแยก
แต่มันก็แปลกที่ฉันไม่เคยคิดหน่ายหนี
ยังคงแล่นตรงมุ่งสู่จุดหมายความรักที่มี
รู้ไว้เถอะคนดีว่าวันนี้ฉันมีเพียงเธอ
หากวันใดที่เธอแยกทางห่างออกไป
ถนนสายที่กว้างใหญ่คงอ้างว้างดูหวั่นไหว
เพราะจุดหมายทางข้างหน้าฉันไม่เหลือใคร
ขอเธอรู้ไว้เส้นทางรักที่ยิ่งใหญ่...
จุดหมาย "คือเธอคนเดียว"
15 กันยายน 2550 19:12 น.
KhonKhongSaiLom
อย่าทำร้ายฉันเลยคนดี
ได้โปรดอย่าทำแบบนี้กับฉัน
สายตาที่เคยบ่งบอกว่ารักกัน
แต่วันนี้แววตาคู่นั้นมันหายไป
หรือฉันเป็นแค่เรือแจวรับจ้าง
ส่งเธอถึงฝั่งแล้วก็ทิ้งขว้างผลักไส
เรือแจวอย่างฉันก็มีความรู้สึกมีหัวใจ
เจ็บช้ำก็ร้องไห้เสียใจก็มีน้ำตา
วันนี้ฉันจึงมาอ้อนวอนร้องขอ
ความเจ็บที่ได้รับเพียงพอเกินจะทนไหว
หยุดเถอะนะขอเถอะอย่าทำร้ายหัวใจ
ถ้าคิดรักใครใหม่ไม่ยื้อไว้
ส่งเธอถึงฝั่งเมื่อใดก็พร้อมจะจากไป
"ทั้งน้ำตา"