6 กันยายน 2550 23:46 น.
KhonKhongSaiLom
จะเก็บความรู้สึกให้มิดชิด
เพราะรู้มีสิทธิแค่คิดเท่านั้น
จะเก็บสายตาห่วงใยกัน
เพราะรู้เป็นได้แค่ฝันไม่มีทาง
จะซ่อนหัวใจที่เรียกร้อง
ซ่อนสายตาที่ฟ้องว่าห่วงหา
จะแสดงออกแค่ภาพคนเย็นชา
เพราะหัวใจไม่แกร่งกล้า
เพียงพอจะบอกว่า...
"รักเธอ"
6 กันยายน 2550 21:51 น.
KhonKhongSaiLom
ถ้าการกระทำของเธอ...
ทำให้ฉันสัมผัสพบเจอกับความรักได้บ้าง
ฉันคงไม่รู้สึกอ้างว้าง...
ไม่รู้สึกเหมือนโดนทิ้งขว้าง เหมือนที่แล้วมา
ถ้าการกระทำของฉัน...
มันไม่ทำให้เธอรู้สึกว่ามีความหมาย
ขอคืนหัวใจที่เจ็บช้ำเจียนตาย
ขอคืนได้ไหมถ้ามันไม่มีค่าพอ
ก็แค่อยากจะเริ่มต้นชีวิตใหม่
กับใครสักคนเห็นค่าความรักฉัน
ใครก็ได้ที่มองเห็นค่าความรักกัน
ใครสักคนที่รู้ว่าความรักจากฉัน
มันเป็นรักมั่น "รักจนล้นใจ"
6 กันยายน 2550 19:32 น.
KhonKhongSaiLom
กางเกงยีนส์ตัวนี้แม้มันจะเก่า
แต่ฉันก็เห็นเธอมักจะเอามันมาสวมใส่
เธอบอกว่าสวมแล้วรู้สึกถูกใจ
จะเก่าแค่ไหนก็อยากที่จะสวมใส่มัน
คงเหมือนความรักของเราในตอนนี้
ขอบคุณที่เธอเห็นความรักเก่าดีดีของเรายังมีค่า
ขอบคุณที่เธอใส่ใจรักของเราอยู่เรี่อยมา
ขอบคุณที่พิสูจน์ให้เห็นว่า
"กาลเวลาไม่เปลี่ยนใจคน"
6 กันยายน 2550 14:01 น.
KhonKhongSaiLom
ฉันรู้ว่าเธอเศร้าใจ
กับการรอคอยใครที่ไม่มีหวัง
รู้สึกได้ว่าเธออยากร้องออกมาดังๆ
แต่เธอก็ยัง ฝืนหยุดยั้งน้ำตา
สำหรับเธอ เขาคงยังมีค่า
เพราะมันผูกพันเกินกว่าที่จะลืมเลือน
สำหรับฉันคงทำได้แค่อยู่เป็นเพื่อน
ทำได้แค่คอยปลอบเตือนยามเธอช้ำใจ
ขาดฉันเธอคงจะไม่เหงา
แต่หากขาดเขาเธอคงจะเสียใจ
รู้ก็รู้ทางออกเธอจะเลือกใคร
คนอย่างฉันทำได้ "แค่รอเธอจากลา"
5 กันยายน 2550 23:18 น.
KhonKhongSaiLom
กว่าชีวิตจะผ่านไปแต่ละวัน
ฉันต้องต่อสู้ฝ่าฟันกับตัวเองแค่ไหน
ยิ้มข้างนอกแต่ร่ำไห้อยู่ข้างใน
ฝืนเก็บไว้ในใจตลอดมา
.........................................
ค่ำคืนนี้ก็เช่นกัน
มีความเหงาผูกพันอยู่เป็นเพื่อน
ความเจ็บช้ำอยู่ข้างๆไม่ลางเลือน
เหมือนจะเตือนให้ใจเจ็บอยู่ร่ำไป
.........................................
ขอร้องเถอะขอร้อง
ถ้าเธอเห็นดวงตาฉันมันฟ้องว่าหวั่นไหว
ถ้าเธอรู้สึกได้ฉันเจ็บลึกอยู่ข้างใน
ขอร้องเถอะอย่าได้ "กลับมาอีกเลย"