14 กันยายน 2550 17:53 น.
KhonKhongSaiLom
ทุกครั้งที่ฉันลืมตาต้องตื่น
รู้ไหมต้องฝืนใช้ชีวิตลำพังอย่างอ่อนไหว
กี่ปีแล้วที่เธอด่วนจากฉันไป
ปล่อยทิ้งฉันไว้ต่อสู้เพียงลำพัง
ภาพวันสุดท้ายฉันยังจดจำ
เธอกอดกำกุมมือฉันแนบไว้
ประโยคสุดท้ายบอกทั้งชีวิตรักฉันมากกว่าใคร
ขอโทษที่ไม่ได้อยู่ใกล้ดูแล
ลมหายใจสุดท้ายของเธอค่อยอ่อนลง
น้ำตาฉันยังคงหยดลงรินไหล
ขอร้องเถอะฟ้าอย่าพรากเธอจากฉันไป
หากแลกชีวิตกันได้...แม้ต้องตาย ฉันยอม
วันนั้นจวบจนวันนี้
อยากบอกเธอคนดีฉันยังนึกถึง
หลับตาเถอะที่รักอย่าห่วงคำนึง
รักที่ให้ฉันลึกซึ้งไม่เปลี่ยนใจ
รับรองสัญญากับตัวเองที่ให้ไว้
สัญญากับหัวใจ...ว่าจะไม่มีใคร...
"มาแทนที่เธอ"
13 กันยายน 2550 23:29 น.
KhonKhongSaiLom
หัวใจของฉันที่อ่อนล้า
กับแววตาเย็นชาของเธอที่อ่อนไหว
ระหว่างเขากับฉันเธอเลือกใคร
เลือกฉันคนเคยฝากหัวใจ
หรือเลือกเขาคนใหม่ที่ใกล้เธอ
แล้วฉันล่ะเลือกอะไรได้ไหม
เป็นได้แค่คนที่เธอเจอยามเหงาใจเหว่ว้า
ฉันก็มนุษย์เสียใจย่อมมีน้ำตา
เลือกที่จะเดินจากไปคงง่ายกว่า
เหตุผลคือไม่อยากอยู่อย่างไร้ค่า
"ไร้ตัวตน"
13 กันยายน 2550 22:12 น.
KhonKhongSaiLom
ไม้ขีดไฟเล็กๆอย่างฉัน
หรือจะสู้แสงตะวันสว่างไสว
ดอกทานตะวันอย่างเธอคงเลือกทางไป
หันกลีบดอกที่ยิ่งใหญ่สู้แสงตะวัน
ไม้ขีดไฟเล็กๆอย่างฉัน
แม้แอบรักทานตะวันสักแค่ไหน
หนึ่งก้านเล็กๆของฉันจุดส่องไฟ
แม้ยอมมอดไหม้...
แต่แสงที่ได้คงไม่ยิ่งใหญ่
เท่ากับแสงไฟ "จากตะวัน"
13 กันยายน 2550 01:41 น.
KhonKhongSaiLom
เวลาของคนที่รอ...
เหมือนเข็มนาทีค่อยๆจ่อค่อยๆหมุน
แต่ละนาทีมันช่างทารุณ
เหมือนโลกใบนี้หยุดหมุนหยุดเวลา
หรือเพราะคนอย่างฉันไม่เคยร้องขอ
ได้แต่ทนเฝ้ารออยู่ตรงนี้
เธอเองคงไม่รู้หรอกคนดี
ว่าเวลาเธอกับฉันในหนึ่งปี
"เข็มนาทีเดินไม่เท่ากัน"
8 กันยายน 2550 23:08 น.
KhonKhongSaiLom
พิธีแต่งงานของฉัน...
ขอแค่เราอยู่ใกล้กันอย่างมีความหมาย
งานแต่งงานยิ่งใหญ่สำหรับฉันเป็นเรื่องนอกกาย
อยากบอกไม่มีความหมายถ้าไม่มีเธอ
พิธีแต่งงานของฉัน...
ขอแค่เวลาตรงนั้นเป็นวันของเราสอง
ไม่ต้องยิ่งใหญ่อวดผู้คนรวยล้นเงินทอง
พิธีสมมุติประกาศสังคมพวกพ้อง ไม่ต้องการ
หากฉันสมมุติวันมาวันนึง
อยากรู้เธอจะซึ้งกับมันไหม
งานในพิธีมีแค่เราสองกับหัวใจ
แม้มันไม่ยิ่งใหญ่ แต่ฉันก็ตั้งใจ
"จัดให้เธอ"
หน้าส่วนตัว
1290
