21 กันยายน 2550 17:51 น.
KhonKhongSaiLom
ครั้งหนึ่งมีใครคนนึงเคยบอกกับฉัน
ว่าหากหัวใจเราต้องเจ็บทุกวันมันเกินจะทนไหว
แต่แท้จริงแล้วทุกอย่างเราเองเป็นคนทำร้ายใจ
หากยังคงปล่อยความรู้สึกไว้หัวใจก็คงอ่อนแอ
เหมือนสองมือกำบีบก้อนหินไว้แน่น
ใช่ใครเจ็บแทนตัวเราเจ็บเองทั้งนั้น
หากจะเปรียบเรื่องของหัวใจก็คงไม่ต่างกัน
ที่เรายังรู้สึกเจ็บนั้นเพราะเราปล่อยให้หัวใจมัน...
"ทำร้ายตัวเอง"
20 กันยายน 2550 20:18 น.
KhonKhongSaiLom
อย่าโทษฉันเลยนะคนดีที่ฉันเปลี่ยนไป
เพราะเธอไม่เคยใส่ใจดูแลไม่เคยแคร์ฉัน
ที่ผ่านมาทุกข์ใจลำบากไม่เคยดูแลกัน
แล้ววันนี้กลับมาเห็นค่าฉันมายื้อรั้งกันทำไม
อย่าโทษฉันเลยนะคนดีที่ฉันมีเขา
เพราะเวลาทุกข์เศร้าเขาใส่ใจไม่เคยทิ้งฉัน
ยามทุกข์ใจลำบากเขาไม่เคยห่างไม่เคยทิ้งกัน
ระหว่างเราที่เขาเข้ามากั้นเพราะเธอไม่ดูแล
วันนี้ฉันจะไปหากเธอรั้งไว้ก็ไม่มีประโยชน์
แม้ที่ผ่านมาไม่เคยเคืองโกรธแต่ฉันจดจำไว้
หากมีรักใหม่เป็นบทเรียนจงจำอย่าทำกับใคร
เพราะเรื่องราวของความรักเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่
เป็นความละเอียดอ่อนของหัวใจ...
ขอร้องเถอะอย่าทำกับใคร"แบบนี้อีกเลย"
20 กันยายน 2550 12:09 น.
KhonKhongSaiLom
ก่อนจะเอ่ยคำลาช่วยเช็ดน้ำตาฉันหน่อยได้ไหม
ก่อนจะทิ้งร้างห่างไปช่วยกอดให้ฉันอบอุ่นใจสักนิด
ก่อนที่ฉันจะรู้ว่าไม่มีสิทธิช่วยโกหกบอกรักฉันสักคำ
ทุกๆอย่างฉันจะจดจำกับสิ่งที่เธอไม่เคยทำตรงนี้เลย
และเมื่อเธออยากจะไปก็ตามแต่ใจไม่ต้องให้เหตุผล
ฉันคงไม่อดทนกับคำพูดที่วกวนเพื่อทำให้ฉันรู้สึกดี
ก่อนที่เธอจะจากมันไม่มากทำให้ฉันแค่นี้
เช็ดน้ำตากอดฉันสักทีแล้วบอกว่ารักคนที่...
"ไม่เคยมีค่า...ในสายตาเธอ"
20 กันยายน 2550 02:41 น.
KhonKhongSaiLom
อะไรที่มันมากไปเขาเรียกว่า "ล้น"
อะไรที่เกี่ยวกับความรู้สึกคนคือเรื่อง "หัวใจ"
ความรู้สึกที่มากมายของคนเขาเลยเรียกเสียใหม่
เรียกว่า "ล้นใจ" ให้ไปแบบเต็มๆ
เหมือนความรู้สึกของฉันตอนนี้ที่มีให้
เธอรู้บ้างไหมว่ามันล้นใจล้นเอ่อ
ความรู้สึกแบบนี้ไม่ได้ให้ใครง่ายๆนะเธอ
ไม่คิดว่าจะได้พบเจอคนที่ทำให้รักล้นเอ่อ...
เลยเผลอให้หมด...จน"ล้นใจ"
19 กันยายน 2550 20:18 น.
KhonKhongSaiLom
ความรู้สึกสั่งสมอง...
ให้หัวใจหัดมองคนอื่น
หัวใจตอบกลับคืน...
ไม่คิดอยากยื่นรักให้ใคร
ความรู้สึกสั่งหัวใจ...
อย่ารอคอยใครที่ไม่กลับมา
หัวใจตอบกลับมาว่า...
แม้ไม่กลับมา...ก็จะรอ
จะทำตามความรู้สึกที่เก็บไว้
หรือทำตามที่หัวใจร้องหา
จะอยู่รอคอยใครที่ไม่กลับมา
หรือเชื่อความรู้สึกที่บอกว่า...
"ให้ลืม"