อย่าหันมา

ketana

ใจเจ้าแสนหดหู่เมื่อรู้ข่าว
ความปวดร้าวเจ็บแปลบแทบเป็นบ้า
เคยเข้มแข็งกลับจำยอมต่อมน้ำตา
พ่ายแพ้เมื่อรู้ว่าจะไม่มี

สิ้นคืนวันเก่าเก่าของเราแล้ว
หมดสิ้นแววความฝันพลันหลีกหนี
ทำหัวใจแหลกลงเป็นผงธุลี
คงไม่เหลือสักนาทีที่เป็นเรา

มิอาจย้อนวันชื่นคืนเคยสุข
เคยร่วมทุกข์โถมซัดช่วยปัดเป่า
ไม่มีแล้วเธอฉันช่วยบรรเทา
ความโศกเศร้าหมองหม่นให้พ้นไป

เหลือเวลาอีกแค่ไหนในวันนี้
สักนาทียังเหลือเพื่อกันไหม
ขาดหรือยังหรือมิเหลือแม้เยื่อใย
หรือสิ้นไร้ไม่มีกันอนันตกาล

หากเยื่อใยบางบางยังคงอยู่
อยากให้รู้อย่าเมตตาอย่าสงสาร
โปรดลืมเลือนความฝันในวันวาน
อย่าจดจำปล่อยผ่านกาลเวลา

ขอเธอเดินตามทางอย่างที่หวัง
อย่าหยุดยั้งไปตามความปรารถนา
ใช้ชีวิตบนโลกแห่งโชคชะตา
ที่ผ่านมาคงเพียงพอฉันขอจำ