หากไกลเกิน

ketana

๏...ไม่มีแล้วความหมาย.............ของผู้ชายคนคนนี้
ไม่เหลือมิตรไมตรี................และไม่มีวันของเรา

๏...เหลือเพียงรอยอดีต...............ดังคมมีดกรีดแผลเก่า
ลับหายไปแม้เงา...................จนความเหงาได้เข้ามา

๏...หมดแล้วความคิดถึง.............ห้วงคำนึงเคยโหยหา
ไม่มีแม้คำลา..........................หรือน้ำตาจะหลั่งริน

๏...กับชีวิตเศร้าโศก..................ประดุจโลกจะสูญสิ้น
หยัดยืนบนผืนดิน...................อยากโบยบินไปให้ไกล

๏...จะไปสู่ห้วงหาว.......................กลางหมู่ดาวพราวไสว
โบยบินโบยบินไป.....................ตามความฝันอันเลือนลาง

๏...ไปอยู่เดียวเปลี่ยวเหงา...........กับรอยเศร้าไม่เคยห่าง
หากไปไม่สุดทาง.......................ก็ยังคว้างกลางหมู่ดาว ๚ะ๛