26 กันยายน 2548 20:14 น.
ketana
เขาคือผู้ปกป้อง.............ผืนดิน
นาวิกโยธิน...................ฉกาจกล้า
เมื่อโลหิตหลั่งริน...........ละเลงเลือด
เพราะพวกโจรชั่วช้า......ฆ่าให้วายชนม์
รัฐบาลหมดสิ้น..............ปัญญา
โง่เง่ากับปัญหา.............ภาคใต้
ก็รู้ว่าเกิดมา..................จากมิตร
มิอาจจัดการได้...............อนาถแท้เกียตริภูมิ
ปล่อยให้มันรุกล้ำ............เอกราช
กระทั่งคนทั้งชาติ............หมดสิ้น
เกียตริยศเคยผงาด..........ก็เสื่อม
นักรบนั้นดับดิ้น..............ชีพต้องสังเวย
นโยบายท่านนั้น...............รอมชอม
มัวประนีประนอม.............อยู่ได้
หรือเราจักยินยอม.............ให้แยก
ผืนแผ่นดินแดนใต้.............แบ่งด้ามขวานทอง
22 กันยายน 2548 10:24 น.
ketana
เพราะความผิดพลาดพลั้งครั้งอดีต
ดั่งรอยมดกรดจให้เป็นแผล
มันซ้ำซากมิอยากจำช้ำดวงแด
จึงท้อแท้สิ้นหวังกำลังใจ
ความจริงกับความฝันมันดูห่าง
หมดหนทางสิเน่หาอย่าสงสัย
รอยแผลนั้นเจ็บแสบแปลบทรวงใน
คิดทีไรกลืนกล้ำช้ำเกินทน
พักหัวใจแค่นี้คงดีกว่า
ปรารถนาฝืนไปไม่เป็นผล
ขอรักษาเยียวยาพากมล
ที่หมองหม่นหวังไว้ได้บรรเทา
ขอไปสู่ความฝันอย่างสันโดษ
จะไม่โกรธใครทำช้ำเงียบเหงา
แม้เหลือเพียงเหลือแต่เพียงแค่เงา
เหลือความเศร้าที่มีแค่นี้พอ