26 มกราคม 2547 01:19 น.
ketana
เธอ...
เป็นเพียงผู้ฝันใฝ่ใช่ฝันหา
ธรรมดาไขว่คว้าใช่หาไม่
เป็นเพียงผู้มีแสงทองที่ส่องใจ
เป็นเพียงครูยากไร้แดนกันดาร
คงเพราะเธอพบพานธารที่ฝัน
เธอคว้ามันเร็วพลันมิสงสัย
เป็นแค่ครูผู้น้อยแดนห่างไกล
เธอคือผู้ฝันใฝ่ในทางงาม
ฉันแค่คนค้างฝันของวันนี้
ต่างตรงที่เธอพบฝันดั่งใจหมาย
ฉันเพียงผู้คาดฝันรอวันตาย
เธอดูคล้ายดุจนางไม้ในแดนดง
ฉันคงมีหน้าที่ของตัวฉัน
เราต่างกันตรงนี้ที่ไม่เหมือน
เราต่างมีจุดหมายในเงาเลือน
ทางแห่งเพื่อนคือวิถีแห่งสอง
12 มกราคม 2547 02:57 น.
ketana
เหงาบ้างไหมไปไหนคนเดียว
ไม่เดียวดายหัวใจบ้างเลยหรือ
ใคร ใครว่าตัวฉฉันนั้นก็คือ
คนบ้าซื่อดื้ด้านเหลือทานทน
...ไม่เห็นแปลกตรงไหน ที่ไปไหน ไหน คนเดียว.
http://www.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=1225
12 มกราคม 2547 02:35 น.
ketana
ฉันไม่อาจหลีกลี้หนีความจริง
ในบางสิ่งบางอย่างที่วับหาย
เมื่อหลับฝันพลันตื่นก็กลับกลาย
คือความหมายแห่งโลกต้องดิ้นรน
ทกผู้คนทุกแห่งหนดั้นด้นหา
เพียงเงินตราที่เสกสรรปั้นทุกสิ่ง
บ้างใช้มันเกินค่าความเป็นจริง
คนละทิ้งความเป็นคนให้ได้มา
ถ้าหากฉันต้องยากจนทนยากไร้
จะมีใครเดินร่วมทางกับฉันบ้าง
คงไม่มีคงไม่มีไม่มีทาง
ได้แค่หวังหลีกลี้หนีสังคม
ออกเดินทางครั้งสุดท้ายสู่ป่าเขา
สู่ลำเนาถื่นเถื่อนเพื่อนไม่เห็น
อยู่เพียงแต่ต้องการสิ่งจำเป็น
จะลำเค็บเร้นแค้นไม่เป็นไร
ใช้ชีวิตอย่างสงบไม่พบเห็น
ไม่จำเป็นถ้าโลกนี้ไม่มีฉัน
ไปอยู่เพื่อเพียงข่ามผ่านคืนและวัน
เหลือกับฉันและป่าเขาเท่านั้นพอ
http://www.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=1812
10 มกราคม 2547 02:03 น.
ketana
อยากขอบคุณเส้นทางทุกๆสาย
อยากขอบคุณทุกใบไม้ที่เหยียบย่ำ
อยากขอบคุณเคยที่เคยร่วมฝ่ากรรม
อยากขอบคุณที่เคยย้ำวันผ่านมา
อยากขอโทษฟ้าโปรดลงโทษฉัน
ช่วยลงฑันณ์ให้สาสมคนอย่างฉัน
อยากให้ฟ้าพิโรธลงโทษพลัน
ขอให้ฉันรับกรรมที่ทำไป