22 มกราคม 2548 18:41 น.
ketana
ก็สังขาร คนเรา ไม่แท้เที่ยง
เราก็เพียง ยืมเขา เฝ้าอาศัย
ใช้มันอย่าง สุขทุกข์ คลุกเคล้าไป
นานเท่าใด เจ้าชีวา มาทวงคืน
บ้างผ่าตัด งัดแงะ แคะกระดูก
ทำจมูก ตัดกราม งามสุดฝืน
โภชนา อาหาร มิยอมกลืน
กลัวพุงยื่น ไขมัน เป็นชั้นลอน
อยากรักใคร สักคน ให้ล้นฟ้า
กลัวน้ำตา รินร่วง ห่วงถูกหลอน
พิศวาส ครั้งเก่า เคยร้าวรอน
หลบไปนอน สะอื้นไห้ หลายราตรี
จนร่างกาย เหี่ยวย่น เป็นคนแก่
คนดูแล มองไป ก็หน่ายหนี
คราวครั้งเก่า หากรักใคร ได้สักที
มาวันนี้ เหน็บหนาว เศร้าหทัย
จึงครุ่นคิด ทบทวน ถึงวันเก่า
หากถ้าเรา ย้อนกาล ที่ผ่านได้
คงสนอง รักตอบ มอบหัวใจ
รู้กันไป เป็นไง ก็เป็นกัน
มัวแต่กลัว น้ำตา จะรินไหล
นั่งเสียใจ เสียดาย ไม่ได้ฝัน
เพิ่งมารู้ ความรัก เป็นนิรันดร์
ชีวิตนั้น แสนสั้น มันก็จริง
16 มกราคม 2548 23:31 น.
ketana
นอนเถอะน่ะลูกน้อย
พ่อจะคอยแกว่งไกวเปล
โอ้โอโอ้ละเห่
อย่าเกเรจงหลับตา
อย่าร้องไห้หาแม่
อย่างองแงเลยลูกจ๋า
หลับตาจงนิทรา
แม่เจ้าลาไม่หวนคืน
วันนี้มีแต่พ่อ
น้ำตาคลอท้อสุดฝืน
เก็บกำความกล้ำกลืน
ทนขมขื่นโศกาลัย
หลับตาเถิดน่ะลูก
พ่อจะปลูกความฝันใหม่
เลี้ยงเจ้าด้วยเข้าใจ
จงเติบใหญ่เป็นคนดี
12 มกราคม 2548 23:32 น.
ketana
จงอย่าได้ท้อแท้
หากพ่ายแพ้หรือหมดหวัง
เอามาเป็นพลัง
อย่าหยุดยั้งจงก้าวไป
ตอนเราเด็กหกล้ม
ร้องระงมลุกไม่ไหว
งอแงหาผู้ใด
คอยผู้ใหญ่ให้พยุง
ตราบวันฉันเติบโต
มากอักโขปัญหายุ่ง
ก็รุงรังตังนุง
ฉันหมายมุ่งกายกำลัง
ยากเพียงไหนต้องฝืน
หยัดกายยืนคืนความหวัง
มิละล้าละลัง
ตกภวังค์รอเวลา
หากมัวแต่ร่ำร้อง
ถึงดังก้องจนสุดหล้า
สนั่นพสุธา
ใครเมตตาปราณี
ลุก ลุก ลุกขึ้นสู้
คงอดสูถ้าหน่ายหนี
เผชิญมันสักที
จะชั่วดีรู้กันไป
ทำมันให้โลกรู้
ยืดอกสู้หนักแค่ไหน
เพียรสร้างกำลังใจ
ความหวังใหม่ให้ตัวเอง
5 มกราคม 2548 23:44 น.
ketana
จงก้าวข้าม ซากปรัก ที่หักโค่น
คอยปลอบโยน ชีวี ที่เจ็บช้ำ
ลืมหมองเศร้า ทางมืดมิด สนิทดำ
อย่าจดจำ สิ่งนั้น มันบั่นทอน
เรื่องเลวร้าย หมายมั่น ให้ผันผ่าน
ให้วันวาน เสมือน คอยเตือนสอน
อย่าโศกตรม ระทมจิต คิดอาวรณ์
ข้ามโขดขอน ทุกข์ยาก ลำบากกาย
เปิดเส้นทาง เส้นใหม่ ได้เริ่มต้น
มาเดินบน ความหวัง ยังไม่สาย
จงฝ่าฟัน ภยัน อันตราย
สู่จุดหมาย ปลายทาง อย่างตั้งใจ
ขอคุณพระ รัตนตรัย ในพิภพ
มาสยบ เรื่อปวดร้าว แต่คราวไหน
ขอทุกวัน หมดโศก มีโชคชัย
อวยพรให้ มีสุขกัน นิรันดร์เทอญ
28 ธันวาคม 2547 21:41 น.
ketana
อย่าดูหมิ่น เชิงชาย ให้อายเขา
อย่าได้เอา หัวใจ ใครล้อเล่น
แม้นลำบาก ยากจน ทนลำเค็ญ
เพราะแค่เห็น สนุกนึก คึกคะนอง
หาใช่ผู้ วิเศษ ด้วยเดชฤทธิ์
เพราะชีวิต ต่างคน ต่างหม่นหมอง
ไม่โทษฟ้า โกรธสวรรค์ มิหันมอง
จะสมปอง ทุกอย่าง นั้นไม่มี
อยู่อย่างนี้ ภูมิใจ ไม่เคยท้อ
มิได้รอ โชคชะตา เสริมราศี
มีความสุข กับสิ่งนั้น ที่ฉันมี
ในฤดี มิหลอกลวง ล่วงเกินใคร
แม้สิ่งใด ก็พร้อม ยอมถวาย
ทั้งใจกาย น้อมนำ จำได้ไหม
หากราคา ค่านั้น น้อยเกินไป
มากเท่าไหร่ ถึงจะพอ ขอสักคำ
หรือเพราะไม่ คู่ควรกัน จึงหันเห
ทำเกเร เที่ยวเหน็บ ให้เจ็บช้ำ
ทนไม่ไหว หรือใจไม้ ไส้ระกำ
คอยเหยียบย่ำ พร่ำมา ว่าฉันจน
ฉันเป็นฉัน ต่ำต้อย ด้อยค่านัก
แค่ความรัก หาญหัก กันสักหน
ทรมาน ร้าวราน อย่าทานทน
ไปให้พ้น หาคนดี ที่คู่ควร
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟketana
หน้าส่วนตัว
3196
