27 กุมภาพันธ์ 2546 18:03 น.
ketana
วันนี้ วันที่สับสน
วันที่วุ่นวาย
ก็อะไรที่มันต้องเป็นอย่างนี้
ก็ฉันนี่แหละ ที่คิดอะไรไปมากมาย
มากมาย จนไม่สามารถร้องเรียก
ความฝัน ความหวัง ความคิด นั้นกลับมาได้อีก
ปล่อยมัน ปล่อยให้มันเตลิดเปิดเปิงไปเถอะ
ช่างมันเถอะ ช่างมัน
ชีวิตน่ะหรือ จิตใจน่ะหรือ
แน่ล่ะสิ หยาดเหงื่อ ความเหนื่อยยาก
ย่อมทำให้เข้มแข็งขึ้น
เอาเถอะ เวลานี้ฉันพร้อม
พร้อมจะรับ ไม่ส่า จะเจ็บ จะช้ำเพียงไหน
ให้มาเถอะ จากเธอ
ก็แค่เจ็บครั้งเดียว
ให้เสริมบทเรียน เพื่อสร้างหัวใจที่แข็งแกร่ง
27 กุมภาพันธ์ 2546 18:00 น.
ketana
หาดทรายวันนี้เงียบเหงา
ไม่มีเงาคลื่นถั่งโถม
ไม่มีสายน้ำเข้ารันโรม
ทรายจมทรายถมจมทราย
เหยียบย่ำทรายขาวฟ้าสวย
สายลมพวยพุ่งออกไกล
ย่ำเท้าก้าวเดินและก้าวไป
หัวใจเงียบเศร้าเหงาสิ้นดี
ราตรีเงียบงันวันนี้
มิมีหมู่ดาวร่วมฝัน
ด้วยพ่ายราศรีแห่งจันทร์
เมฆพลับเลือนลบกลบดาว
เดือนแรมไร้แสงแรงกล้า
นภาพราวฟ้าด้วยดาว
โอ้ราตรีนี้มีแต่เงา
ความเหงาเป็นเพื่อนเหมือนเคย
27 กุมภาพันธ์ 2546 17:55 น.
ketana
...ในความพริ้วไหวของสายลม
มีอะไรปนอยู่มากมาย
ในความงามของดอกไม้
ยังมีอันตรายแอบแฝง
ในความรัก
ก็มีความรู้สึก หลาย หลายอย่างรวมอยู่
มิเป็นไรเลย ถึงไม่ได้เจอะเจอ
แค่รู้สึกว่าเธออยู่ใกล้ก็พอ....
หน้าส่วนตัว
838
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟketana
