18 กันยายน 2546 21:53 น.
ketana
ความจริง
ความจริง..เป็นสิ่งที่ทุกคนอยากรู้
ว่ากันว่า...ความจริง..เป็นสิ่งไม่ตาย...
(แต่คนพูดความจริงตายหลายคนแล้ว)
ความจริง..เป็นสิ่งที่ไม่อยากให้คนอื่นรู้..ความจริง..เกี่ยวกับตัวเรา
บางครั้งการที่คนอื่นรู้..ความจริง.. เกี่ยวกับตัวเรามันเจ็บปวด...บ้างเป็นธรรมดา
ความจริง..เป็นสิ่งที่ทุกคน หรือบางคนอยากซ่อน อยากเก็บ..ความจริง..
บางอย่างไว้...คนเดียว
แต่ คนที่อยากรู้..ความจริง.. พอได้รู้กลับ ไม่อยากรับรู้ หรือรับไม่ได้
แต่รู้ไหมมีคำพูดอยู่คำพูดหนึ่ง...บอกความจริงมาเถอะรับได้...
คำนี้แหละจำไว้...เชื่อไม่ได้
ฉะนั้น ย่อมไม่มีใครยอมรับ..ความจริง..ของใครสักคนได้ทั้งหมด
..คุณว่าไหม..
11 กันยายน 2546 17:38 น.
ketana
สุดท้ายฉันก็เป็นแค่เหยื่อเล็กๆ ของคุณ
สุดท้ายก็เป็นดั่งที่ผ่านมา
สุดท้ายความรักก็ไม่มีประโยชน์อันใด
สุดท้าย ก็ชีวิตใคร ชีวิตมัน
ท้ายที่สุดคงไม่เหลืออะไร.....ระหว่างเรา
25 กรกฎาคม 2546 09:45 น.
ketana
ขอตามฝันในทางอย่างที่คิด
หรือฉันผิดที่เลือกทางอย่างที่หวัง
เคยฝันร้ายร่างกายใจแทบพัง
ยืนอยู่ยังยิ้มได้ทางที่มี
ขอเพียงก้าวข้ามผ่านวันอันโหดร้าย
กับหัวใจมีศรัธาแลมุ่งมั่น
หากหนทางข้างหน้าเลวร้ายพลัน
ฝันของฉันก็คงดับหายลับไป
คงฝันได้แค่นั้นเท่าวันนี้
จะฝันดีหรือฝันร้ายก็ใจฉัน
หากแม้ว่าใครมาลบเลือนมัน
คงจะบั่นมันให้ตายวายชีวา
เลือกทางฝันฉันแค่นี้ใครอย่าขวาง
คงมีบ้างที่คงร้ายคล้ายสิ้นฝัน
หลอกตัวเองว่าคงมีดีสักวัน
วันสิ้นฝันคงสิ้นใจไร้หนทาง
24 มิถุนายน 2546 02:15 น.
ketana
แม้เพียงผ่าน หนทาง อันแสนเศร้า
หรือเพียงเงา ทาบถาม ตามเสนอ
หรือเพียงลม หวิวผ่าน ซ่านละเมอ
ก็เป็นเธอ ที่ผ่านฉัน แล้วหวั่นเลย
คงได้แค่ ฝันของฉัน ที่ผันผ่าน
เพียงก็แค่ วันวาน เธอคงเผลอ
คงได้แค่ รักเก่า เก่า เฝ้าละเมอ
ฉันแค่เซ่อ แค่เศร้า ทนเหงาไป
เป็นได้แค่ ปราสาท ที่หาดทราย
เป็นได้แค่ เพียงทราย รอคลื่นโถม
เป็นได้แค่ ความหมาย คล้ายคลื่นลม
ฉันคงจม ที่หาดทราย ใต้เงาเธอ
22 พฤษภาคม 2546 00:06 น.
ketana
เวลาได้เดินทางตามเส้นทาง ของมันมายาวนาน มามากพอกับชีวิตฉัน
เมื่อวาน... วันนี้..ชีวิตก็ดำเนินไปตามทางของมัน...
ไม่มีใครขีดเส้นชีวิตให้เดิน..เดินด้วยสนมองและสองขา ย่ำไปข้างหน้า
แม้หนทางจะยาวไกล อุปสรรค ใด ใด..ใม่ขอยอมแพ้ แม้คนอื่นเขาเหล่านั้น
ย่อมมีทางเลือกในชีวิตที่แตกต่างกัน บางครั้งเส้นทางของใครสักคน กับอีกคนอาจมาบรรจบพบกันบ้างในทางเดินของชีวิต บางทีอาจเดินร่วมทางกันไป..
บางคนอาจไปด้วยกันได้ ไม่สุดทาง ก็แล้วแต่เหตุผลที่จะไม่ขอเดินร่วมทางกัน...ชิวิตย่อมมีหนทางของมันเอง
และตัวฉันอาจมีเส้นทางไปพบกับทางเดินในชีวิตอีกหลายต่อหลาย
เส้นทาง บางทางที่เดินผ่านไปก็สุขจนเหลือล้น และในบางทางที่เดินผ่านไป
ก็ทุกข์จนเหลือทน
แต่ฉันก็ยังมั่นใจใรการที่จะก้าวเดินไปบนเส้นทางของตัวเอง
ในทางแห่งความรัก แม้ไม่ สมหวัง ก็ขอมีความรักไว้บ้างเพื่อเป็นน้ำหล่อเลี้ยงจิตใจไม่ให้แห้งผาก แต่หากแม้ว่าวันใด ที่ฉันได้เดินไปบนเส้นทาง
ที่ฉันเลิอกแล้วว่าดีที่สุด ฉันอาจเดินไปจนสุดทาง
และไม่หวาดหวั่นว่าปลายทางจะเป็นอย่างไร...
ไปเถอะเดินไปตามทางแห่งตน