15 กรกฎาคม 2547 12:44 น.
ketana
เก็บความกล้า ศรัทธาค้ำ นำชีวิต
จะลิขิต ใจตัว ไม่กลัวใคร
ขอเดินหน้า ฝ่าไป แม้นมีภัย
หรือสิ่งใด คิดร้าย ทำลายเรา
จะขอเอา กายา ที่กล้าแกร่ง
ถาโถมแรง แข็งใจ ให้ทนสู้
เพื่อยืนยง คงไว้ ให้โลกรู้
จะหยัดอยู่ ให้ดู กูก็คน
เจ็บเกินทน ทานไหว ใจรับได้
ยังไม่ตาย กายอยู่ สู้ไม่ถอย
พรสวรรค์ หรือโชคดี มีลาภลอย
ไม่รอคอย มาโปรด โชคชะตา
มีสองขา สองแขน ใจแน่นหนัก
ไม่ขอฝาก ชีวิต ลิขิตฟ้า
ตามคิดใน นิมิต ที่เขียนมา
ว่าตัวข้า ขีดทางไป ให้ตัวเอง
ไม่หวาดเกรง ความเหนื่อยยาก ลำบากแสน
จะแร้นแค้น อับจน จะทนไหว
ภัยจะมา ฉุดลาก กระชากไป
มิหวั่นไหว กายยัง กำลังมี
ทำสิ่งดี คิดสิ่งดี มีความสุข
สนุกไป ในชีวิต คิดแค่นี้
จะสร้างความ สำราญ ให้ชีวี
แม้กายนี้ ย่อยยับ หรืออับจน
ไม่ว่าจะเกิด อะไร
ข่างมัน ชีวิตมัน ของฉัน
5 กรกฎาคม 2547 14:41 น.
ketana
เป็นเรื่องราว...ความกลัว...ในตัวตน
ที่หมองหม่น...จนใจ...ในวันที่
สิ้นไร้หวัง...ศรัทธา...กับชีวี
จะเห็นมี...สิ่งร้ายแรง...แฝงในใจ
วิญญาณร้าย...หลับไหล...ในใจเรา
เอาความเหงา...ความเศร้า...เข้ากำบัง
หากความดี...อ่อนแรง...สิ้นกำลัง
คืนพลัง...มาทำร้าย...ทำลายเรา
จะคอยเฝ้า...หาโอกาส...ไม่พลาดพลั้ง
หากหมดหวัง...มันถูก...ปลุกให้ตื่น
เที่ยวตามหา...สิ่งจากไป...ให้หวนคืน
จะแข็งขืน..เท่าไหร่...มันไม่ฟัง
มีพลัง...มุ่งมาด...ปราถนา
เกิดตัณหา...อยากสนอง...ต้องใจตัว
ใช้วิธี...หลากหลาย...ทั้งดีชั่ว
ไม่เคยกลัว...เวรกรรม...ที่ทำไป
มีเพียงหนึ่ง...ความดี..วิธีการ
สยบมัน...สงบจิต...ที่คิดร้าย
ความสงบ...สยบเตือน...ความเคลื่อนไหว
ให้จิตใจ...ที่สงบ..สยบมัน
จงคงมั่น...หมั่นจำ...ทำสิ่งดี
แล้วจะมี...สิ่งคุ้มครอง...ของคุ้มตัว
จะหลับไหล...ไปนาน...ไม่หวั่นกลัว
วิญญาณชั่ว...จะฟื้น...กลับคืนมา
แต่จำไว้...เมื่อใด...ใจพ่ายแพ้
ถูกรังแก...ย่ำยี...ชีวีช้ำ
เมื่อสิ่งร้าย...ในกาย..เข้าครอบงำ
มันจะจำ...ใจฟื้น...ตื่นขึ้นมา
4 กรกฎาคม 2547 13:18 น.
ketana
จุดใต้..ตำตอ
เราห่างร้างลากัน
เธอก็พลันพบคนใหม่
มาดูแลห่วงใย
คอยชิดใกล้ไม่เว้นวาง
เธอว่าเขาน่ารัก
คอยฟูมฟักช่วยรักษา
บาดแผลคอยเยี่ยวยา
เป็นเพื่อนพาให้สำราญ
นิยมเธอชมชอบ
ไมตรีตอบให้กับเขา
คอยไปตามเป็นเงา
เขาอยู่ไกลก็ไปเจอ
วันหนึ่งเมื่อพบกัน
เธอบอกฉันไม่มีใคร
ที่มารักษาใจ
เก็บมันไว้ให้กับเธอ
เธอบอกว่าพบเพื่อน
ที่ดูเหมือนคนสนิท
มาอยู่คอยใกล้ชิด
มาสะกิดเตือนหัวใจ
เธอเล่าเรื่องราวเขา
เป็นเพื่อนเศร้าคราวเจ็บช้ำ
เป็นสิ่งดีให้จำ
เป็นมาทำเป็นเพื่อนเกลอ
แล้วเพื่อนเธออยู่ไหน
ชื่ออะไรก็บอกฉัน
เอ๊ะนั่นมันเพื่อนกัน
คนเดียวกันกับฉันเลย
เธอตระหนกตกใจ
หนอทำไม่โลกช่างกลม
คนที่เธอนิยม
เป็นเพื่อนตรมยามเศร้าใจ
ถึงได้รู้จักฉัน
ผู้ชายนั้นมันรู้ใจ
ว่าใครคิดอย่างไร
รู้กันได้แค่มองตา
โลกเธอนั้นคงแคบ
ที่จะแอบใครใครไว้
เป็นไงเล่าหัวใจ
ถึงจุดใต้มาตำตอ
โลกของฉัน....มันกว้างใหญ่
แต่.....ทำไม....โลกของเธอนั้นแคบจัง
...จริงๆ แล้วมันก็ใบเดียวกันนี่แหละ
ใบเดียวกับที่เธอมีเขา.....และมีฉัน
.....พร้อมๆกัน...
อยากหัวเราะ....หรือร้องไห้ดี
ก็ หัวเราะมันทั้งน้ำตานี่แหละ
25 มิถุนายน 2547 03:18 น.
ketana
อย่าไปจากฉัน
.......อย่าผ่านเลย...อย่าไป...อย่างใครเขา
......ไม่อยากเศร้า...ตรอมตรม...จมน้ำตา
.......ขื่นขมใจ...เหมือนครั้งนั้น...ที่ผ่านมา
.......อกอุรา...ระบม...ระทมใจ
.......ใช้เวลา...นานเนิ่น...เกินรักษา
.......กว่าจะมา...หวังเพิ่ม...เติมรักนี้
.......แล้วจะมา...ผ่านไป...หรือคนดี
.......ตัดไมตรี...ขาดเยื่อ...ไม่เหลือใย
.......โปรดอย่าไป...ฉันยอมกาย..ถวายจิต
.......มอบชีวิต...กองไว้...ในแทบเท้า
.......ด้วยสัญญา...มีแต่...เพียงแค่เรา
.......จะไม่เอา...ใจใคร...ให้เธอกลัว
.......เธอยืนยัน...คำนั้น...ฉันต้องไป
.......ไปทางใหม่..ทางที่...ไม่มีฉัน
.......ทนไม่ได้...อยู่ตรงนั้...ไม่มีวัน
.......ที่ตัวฉัน...จะสานฝัน...นั้นให้เธอ
.......จะยื้อหยุด...ฉุดไว้...คงไร้หวัง
.......หมดกำลัง...สิ้นแรง...จะแข็งขืน
.......ความเจ็บร้าว...ครั้งก่อน...คงย้อนคืน
.......คงแค่ยืน...มองเธอห่าง...ร้างไกลตา
.......น้ำตาหก...ตกผลึก...ลึกใจใน
.......ไม่ร่ำไห้...ปลอบใจ...ให้เข้มแข็ง
.......หลอกตัวเอง...ทำหัวใจ...ให้มีแรง
........ให้มันแกร่ง...ยืนสู้...อยู่ต่อไป
ยิ่งยื้อ ยิ่งฉุด ยิ่งเหนี่ยวรั้ง ยิ่งห่างหาย
......ทำไปเพื่อสิ่งใด
......ทำไปเพื่ออะไร
เหมือนติดลวดหนาม
....ยิ่งดิ้น ยิ่งเจ็บ...
เธอต้องไป...ไม่ใช่...จากไป
ไม่เหลือไว้..แม้แต่ความทรงจำ
24 มิถุนายน 2547 15:19 น.
ketana
วันที่เริ่มสร้างตอก่อปัญหา
พัวพันมาถึงวันนี้ที่ยังอยู่
รอเวลาทนทำจำเฝ้าดู
ทั้งรู้อยู่มองมันผ่านมานาน
คงวันนี้ถอนจากรากปัญหา
สิ่งทิ่มตาเขี่ยออกนอกชีวิต
ไม่ปล่อยให้ไหลตามใครลิขิต
คงต้องคิดถอนหนามที่ตามตำ
หนามคอยย้ำทำไจให้ได้เจ็บ
ต้องตามเก็บรอยช้ำจำไม่หาย
รอยที่เกิดคงติดต่อรอวันตาย
ยังไม่สายหากรีบถอนก่อนสิ้นใจ
หน้าส่วนตัว
946
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟketana
