27 พฤษภาคม 2548 08:47 น.
ketana
จดจำคำทุกคำแม้ช้ำชอก
ที่เธอบอกถึงลมลวงยังห่วงหา
เศร้าสลดเพราะยังจำคำสัญญา
จนเวลาล่วงกาลไปนานนม
ทิ้งไว้เพียงภาพถ่ายใบเก่าเก่า
รูปของเราเคียงกายใต้ผ้าห่ม
กลางคืนหนาวโหดร้ายกลางสายลม
เหลือไว้ชมครวญหาแสนอาลัย
เคยเชยชิดชื่นสนมสนอง
แนบประคองจุมพิตติดแก้มใส
ต่างโอบกอดกายซบอบอุ่นไอ
ดั่งสุมไฟปรารถนาจะขาดรอน
เพียงเท่านั้นที่เราเคล้าคลอคู่
น่าอดสูกอดก่ายกายกับหมอน
อ้อมแขนนี้ร้างไร้ใครหนุนนอน
จึงเก็บซ่อนใส่อุราให้ตราตรึง
จนวันนี้เดินไปในโลกกว้าง
บนเส้นทางเดียวดายให้คิดถึง
ความหลังที่มีเราเฝ้าคำนึง
เคยเป็นหนึ่งร้อยฝันมั่นกลมเกลียว
ข้างหลังภาพจารจดบทอักษร
หากรุ่มร้อนร้างไร้ใครแลเหลียว
มองรูปถ่ายใบเก่าเศร้าคนเดียว
ยิ่งเปล่าเปลี่ยวข้อความนั้น...ฉันรักเธอ
17 พฤษภาคม 2548 15:23 น.
ketana
สองมือข้าประนมก้มวันทา
ตั้งสัจจะวาจาอธิฐาน
องค์พระปฏิมาข้ากราบกราน
ให้พ้นผ่านผองภัยจากใจตน
เพราะพบพานพลัดพรากมามากแล้ว
ความเพริศแพร้วจางหายตั้งหลายหน
ทั้งใจกายยับเยินเกินจะทน
จุดเริ่มต้นมองไปยังไม่มี
อยู่ในกฏแห่งกรรมจำเวียนว่าย
จนกว่าตายจำจากเป็นซากผี
คิดทำชั่วกลัวนรกอเวจี
ยากแท้หนีบาปกรรมที่ทำมา
อยากให้จิตผ่องแผ้วดังแก้วใส
คงน้อมในคำพระศาสนา
สมาธิกำเนิดเกิดปัญญา
ได้มองหาประตูสู่นิพพาน
แต่วันนี้ฤดีเป็นสีหม่น
ยากหลุดพ้นเรื่องราวอันร้าวฉาน
ยากจะข้ามทุกข์ท้อทรมาน
หรือจะผ่านความรันทดเมื่อหมดลม
9 พฤษภาคม 2548 14:55 น.
ketana
ยามอรุณรุ่งสางสว่างไสว
ดวงฤทัยคล้ายลงแดงดูแห้งเหี่ยว
ตะวันรอนร้อนรุ่มกลุ้มคนเดียว
หาพุ่มเขียวต้นไม้อาศัยบัง
ค่ำคืนเหงาเดียวดายใจท้อแท้
เหมือนอ่อนแอร้าวรันทดดูหมดหวัง
ความระทมถมเทประเดประดัง
ธาราหลั่งนองเนตรเพราะเหตุใด
เสียงดนตรีบรรเลงเพลงกล่อมขวัญ
ทำนองนั้นแว่วหวานกังวาลไหว
ฟังเสนาะพลิ้วทำนองถึงห้องใจ
แล้วไฉนเหม่อลอยมิคล้อยตาม
ความรู้สึกเงียบเหงาคาดเดายาก
อาจเกิดจากจิตเคลือบแคลงจึงแสร้งถาม
ว่าหดหู่อยู่กับตัวกี่ชั่วยาม
คงลุกลามร้าวลึกจึงนึกตรอง
เพราะน้ำคำประณามว่าหยามเหยีด
น่ารักเกียจอยู่กับฉันมันมัวหมอง
สรรพ์สิ่งทั้งหลายที่ใฝ่ปอง
มีอันต้องสูญสลายมลายพลัน
เก็บความฝันมากมีแล้วหนีห่าง
ไปตามทางหวังบรรจบพบสุขสันต์
จึงจากจรจากชีวีไม่มีกัน
ทิ้งผูกพันธ์หายวับไปกับตา
ขอไปดีมีสุขลืมทุกข์สิ้น
อย่าได้ผินพักตรากลับมาหา
เดินให้สุดขอบแคว้นแดนนภา
ปรารถนาฉันช่วยอำนวยพร
คงเป็นเหตุทุกข์ทนจนถึงวัน
ความโศกสันต์คือบทเรียนวนเวียนสอน
เมื่อรู้รสผิดหวังจงสังวรณ์
ได้ไม่นอนเงียบเหงาเศร้าวิญญาณ์
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟketana
หน้าส่วนตัว
1689
