28 พฤษภาคม 2547 13:14 น.
ketana
ขายวิญญาณ
ชิวิตที่ติดตรึงถึงวันนี้
เพราะว่ามีให้ใจกายตั้งมั่น
เพราะว่ามีสิ่งร้ายให้ผูกพันธ์
แค่ว่าฉันอยู่ตรงนี้ที่อับจน
หรือจะให้ฉันขายละลายจิต
ขายชีวิตจิตใจขายวิญญาณ
หรือจะให้ฉันขายให้ซาตาน
ไร้วิญญาณมีแต่ร่างอยู่อย่างไร
หัวใจดวง และวิญญาณดวงนี้ไร้ราคา
มีค่าคู่ควรคนที่เห็นค่ามันเท่านั้น
ฉันเป็นฉันอยู่อย่างนี้ ทางที่ใครขีดไว้
............ ฉันไม่ไป......
27 พฤษภาคม 2547 23:42 น.
ketana
ฉันเลือกชะตาตัวเอง
ใช้ชีวิตลิขิตไว้ด้วยใจตัว
ไม่เคยกลัวหัวใจไม่ยอมแพ้
ไม่เคยหวั่นใครว่าฉันนั้นอ่อนแอ
ไม่เคยแคร์ใครคิดชีวิตฉัน
ทำงานเพื่อจุนเจือเยื่อชีวิต
แม้จะติดขัดสนเรื่องชนชั้น
เพียงแค่ว่าฉันไร้ค่ามาตั้งนาน
เป็นแค่มารในจิตที่ติดใจ
ฉันเลือกเองจะลำบากถึงยากไร้
แค่พอใจใช้ชีวิตตามวิถี
โปรดอย่ามาสงสารเลยคนดี
ปล่อยฉันมีชีวิตไร้ใครเหลียวแล
ฉันไม่สนคนอย่างฉันมั่นในตัว
ฉันไม่กลัวความตายที่หมายใกล้
ฉันไม่ท้อจะยืนต่อสู้ต่อไป
ไม่เป็นไรอย่ามาย้ำให้ช้ำใจ
บทสุดท้ายเรื่องคงจบลงเศร้า
ความหลังเก่าหลอกหลอนคลอนชีวิต
สิ่งสุดท้ายความหมายในลิขิต
คือชีวิตสุดขั้วไม่กลัวใคร
อย่าเลยอย่ามาย้ำ ว่าเลือกใช้ชีวิตแบบนี้
เลือกที่จะลำบาก...
ใช่ฉันเลือกของฉันอย่างนี้..เธอจะไปมีชีวิตที่ดีก็มีไป
อย่ามาย้ำ อย่า...ขอร้อง มิได้วอนให้เห็นใจ
25 พฤษภาคม 2547 22:37 น.
ketana
คืนที่ฝนพรำ
คืนฝนฉ่ำร่ำน้ำตาคราโหยให้
เปียกหัวใจให้หนาวคราวตากฝน
หนาวตัวสั่นสะท้านฉันมืดมน
เหมือนใจตนทนอดสูอยู่เพื่อตาย
ฝนฉ่ำชื่นตกทั้งคืนตื่นตอนเช้า
ไม่มีเงาอาทิตย์ส่องให้มองเห็น
รอแล้วรอความหวังช่างลำเค็ญ
รอยากเย็นทางไม่มีที่จะไป
หลบหลีกมาอาศัยใต้สะพาน
เสียงยวดยานผ่านทางใครคงเห็น
ยังคงนอนรอความหวังอย่างใจเย็น
หรือความเห็นใจคนคงไม่มี
มีชวีตที่วุ่นวาย..แต่เดียวดายกลางผู้คน
มีชีวิตเรียบง่าย..แต่อะไรก็ดูสับสน
มีแสงว่าง..แต่ทางชีวตมืดมน
22 พฤษภาคม 2547 21:28 น.
ketana
แก้วที่หนึ่ง ฉันกระดก ยกขึ้นดื่ม
เพื่อจะลืม เรื่องเก่า เศร้าให้หาย
แก้วที่สอง กะจะถอง ให้ทุกข์คลาย
กะจะตาย กอดกลม หรือจมกับเธอ
แก้วที่สาม ตามติด ประชิดถี่
กลับแกล้มมี อยากให้เจ้า เฝ้าเสมอ
วาดหวังไว้ เมื่อไหร่ จะได้เจอ
เพียงมีเธอ มาชงเหล้า เท่านั้นพอ
เพียงแค่คิด แค่คิด ยังแค่นี้
ถ้าคนดี ปฏิบัติ จะแค่ไหน
มาดูแล อยู่ใกล้ คอยเอาใจ
ชงแก้วใส ป้อนกับ สลับกัน
เหล้าพี่หมด ไม่ให้อด ไปซื้อต่อ
ไม่ต้องรอ ให้สั่ง เลยจอมขวัญ
กับแกล้มเพิ่ม เติมให้ เอาใจกัน
พี่ก็พลัน เมาเหล้า เคล้ากลอยใจ
22 พฤษภาคม 2547 19:53 น.
ketana
วันวัย
วันวัยฉันได้ผ่านนานมาแล้ว
เกินออกแนวรักหวานปานน้ำผึ้ง
จนสุดท้ายคอยเก้อเพ้อรำพึง
ตัวฉันจึงเปลี่ยนหวังไม่ตั้งใจ
เพียงข้ามวันคืนที่สุดเหงา
มีเพียงเราถางทางสร้างความจริง
มีเพียงตัวเดียวดายหายหลายสิ่ง
ยิ่งคิดยิ่งเจียมตัวกลัวหัวใจ
กลับย้อนไปรักใคร ใครอีกหน
กลัวใจจนทนเหงาเศร้าไม่ไหว
กลัวความจริงพ่ายแพ้แก่หัวใจ
กลัวกลับไปเป็นกรรมที่ทำมา
หน้าส่วนตัว
845
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟketana
