8 ธันวาคม 2547 23:56 น.
ketana
แสงสุรีย์ ทอประกาย ดูฉายฉาน
เปิดตำนาน นกน้อย รอคอยหวัง
ค่อยคาบเก็บ ต้นหญ้า หาใบบัง
มาสร้างรัง เรือนรัก ไว้พักกาย
ทีละกิ่ง ครั้งละก้าน ค่อยสานต่อ
มาถักทอ ด้วยพลัง ดังใจหมาย
มีแต่น้อย ทำไป ไม่น่าอาย
สุดแรงกาย สู้บากบั่น กลั้นน้ำตา
ไม่งามเหมือน คนอื่น เป็นหมื่นแสน
สานไม่แน่น บิดเบี่ยง เอียงซ้ายขวา
ความภาคภูมิ ของเรา เฝ้าสร้างมา
ด้วยกายา ฤดี ที่ชื่นชม
คือนกน้อย ทำรัง แต่พอตัว
อย่าหวั่นกลัว ทีละน้อย ค่อยสะสม
เห็นช้างขี้ ขี้ตามช้าง ช่างตรอมตรม
คอยเก็บบ่ม สักวัน ฝันเป็นจริง
4 ธันวาคม 2547 01:17 น.
ketana
ทำเข้าไป ความดี ไม่มีขาย
อย่าไปหมาย มุ่งมาด ปรารถนา
แม้ไม่มี ใครมอง จ้องกลับมา
รู้เถอะว่า ฟ้าเห็น เป็นพยาน
คนทำดี จิตใจ ไม่หมองหม่น
แค่คำคน ก่นด่า อย่าร้าวฉาน
เพราะคนเรา ไม่เหมือนกัน ในสันดาน
เหมือนมีมาร ผจญ คนทำดี
อย่าไปคิด ได้ความชอบ สิ่งตอบแทน
จะแร้นแค้น ไม่รักชื่อ ถือศักดิ์ศรี
ไม่ชาตินี้ ก็ชาติหน้า คงจะมี
ผลกรรมที่ ทำไว้ เหมือนนายเวร
เหมือนปิดทอง พระปฏิมา ว่างามแท้
ทำปิดแค่ ตรงที่ใคร ได้มองเห็น
ไม่คิดปิด ข้างหลัง ช่างยากเย็น
จะไม่เด่น จะไม่ขลัง หรืออย่างไร
ความดีไม่มีขาย อยากได้ต้องทำ
หรือจะต้องทำให้คนเห็นด้วย จึงเรียกว่า ... ความดี