29 เมษายน 2546 10:44 น.
ketana
คืนแห่งฝัน
ในคืนหนาวดาวพร่างพราวที่ราวฟ้า
ห้วงเวลาที่หวั่นไหวใจคิดถึง
เป็นเวลาที่โหยหาเพ้อรำพึง
ให้ตราตรึงอยากอิงแอบแนบกายา
เธอจะหวั่นเธอจะไหวเหมือนใจฉัน
ผ่านคืนวันฝันค้างฝันนานหลายหน
คงมีวันที่หวานชื่นรื่นกมล
เราสองคนคงไม่หวั่นฝันให้ไกล
วันเวลายังพอมีจากวันนี้
เริ่มต้นดีเริ่มต้นได้ดั่งใจหวัง
ให้รักเราสานเสริมเพิ่มพลัง
เดินไปยังจุดหมายดีที่ปลายทาง
29 เมษายน 2546 10:36 น.
ketana
ขอเป็นเพียงความหลังที่ผันผ่าน
ปล่อยตามกาลเวลาที่ผ่านเฉย
ขอจงลอยลับไปให้ผ่านเลย
เหมือนไม่เคยข้องเกี่ยวสักเสี้ยวใจ
29 เมษายน 2546 10:30 น.
ketana
แค่นักเดินทาง
เพียงแค่นักเดินทาง ใครจะขวางฉันได้
คิดว่าคุณคือใคร ห่วงไปใยฉันไปตามทาง
มิใช่ว่าไม่อาทร ที่จริงน่ะร้อนใจอยู่บ้าง
โลกไม่ไร้ซึ่งหนทาง ฟ้ายังกว้างทางยังไกล
คุณหยุดฉันไม่ได้ คุณเป็นใครที่ไหนกัน
อยากร่วมทางกันบ้างไหม เพื่อความฝันอันแสนไกล
มาเถอะไป ไปด้วยกัน หรือคุณมีทางของคุณ
ในเมื่อโลกหมุนไป ทางใครก็ทางใคร
ชีวิตคงเดินต่อไป คงอยู่ได้ถ้าไม่มีคุณ
9 เมษายน 2546 01:42 น.
ketana
หากเจ็บช้ำระกำใจ....ที่ใกล้ฉัน
คงเป็นวันแสนเศร้าร้าวจริงหนอ
คงเป็นฉันให้คนนั้น...นั้นเฝ้ารอ
แค่ขอโทษ.. ขอโทษ ...คงไม่พอ