12 มิถุนายน 2550 11:34 น.
keekie
ฉันเป็นเพียงแค่ใบไม้ใบหนึ่งที่ผลิ ยอดอ่อนบนปลายก้าน
แย้มกลีบใบเมื่อได้รับแสงอาทิตย์ ..
ค่อยๆ เติบโตจากอาหารที่ปลายรากแก้วดูดส่งขึ้นมาจากผืนดิน ..
เบิกบาน เขียวชอุ่ม ..
รอวันเติบโตเป็นใบไม้เต็มตัว
เพื่อรับหน้าที่ปรุงอาหารหล่อเลี้ยงกิ่ง ก้าน ดอก ..
ผสมผสานเป็นหนึ่งเดียวกับทุกส่วนของต้นไม้ ..
ฉันเฝ้ารอวันที่จะได้ทำหน้าที่อันยิ่งใหญ่ที่ติดตัวฉันมาตั้งแต่กำเนิด ..
และแล้ว ..
มันก็มาถึง ..
ช่างน่าภาคภูมิใจเสียนี่กระไร
ฉันชูใบรับแสงอาทิตย์ร้อนแรงที่สาดส่อง
คลอโรฟิลด์ในตัวฉีดพล่าน ..
สังเคราะห์อาหารแล้วส่งต่อไปตามส่วนต่างๆ ของต้น ..
ส่วนต่างๆ ที่ให้กำเนิดฉัน ..
หน้าที่อันยิ่งใหญ่ที่ฉันเฝ้าทำวันแล้ววันเล่า ..
วันแล้ววันเล่า ..
จนความเขียวชอุ่มในตัวฉันเปลี่ยนเป็นสีเหลือง
คลอโรฟิลด์ที่เคยพลุ่งพล่านทุกครายามต้องแสงร้อนแรง ..
มาวันนี้แทบไม่มีเหลือ ..
แม้ฉันยังอยากทำหน้าที่อันยิ่งใหญ่ เพื่อส่วนต่างๆ ที่ให้กำเนิดฉันเพียงใด
หากแต่ .. .. .. .. ..
ทุกส่วนเสี้ยวของต้นที่เคยผสานเป็นหนึ่งเดียวกับฉัน ..
ดูจะปฏิเสธการมีฉันอยู่ร่วม
ทั้งที่เราเคยอยู่ร่วม ..
"วัฎจักรมันเป็นเช่นนี้ .. เด็กน้อย "
เสียงแผ่วที่แว่วมาตามสายลม ..
ก่อนที่ฉันจะเริ่มรู้สึกเจ็บที่ปลายขั้ว ..
ความเจ็บปวดที่แผ่ซ่านดั่งถูกคมกรีด ..
ผสมผสานกับความว่างโหวงที่ถูกแรงโน้มถ่วงดึงดูดลงผืนดิน
ฉันคงต้องตอบแทนผืนดินอีกสินะ
เพราะการเติบโตและดำรงอยู่ของฉันก็เคยได้มาจากผืนดินเหมือนกัน ..
ยินดี ..
หากซากร่างที่ไร้คลอโรฟิลด์จะยังพอมีประโยชน์อยู่บ้าง ..
ฉันก็ยินดี ..
แต่ในชั่วแวบฉันยังอดหวังไม่ได้ว่า ..
คราวหน้า ..
ฉันจะได้เกิดมาเป็นรากแก้ว .. กิ่ง หรือก้านบ้าง
เพื่อหน้าที่อันยิ่งใหญ่ของฉันจะคงอยู่ยาวนานตราบลำต้น ..
ฉันหวัง ..