27 กุมภาพันธ์ 2548 02:08 น.
keekie
ค่ำคืนนี้ .. ร้อนรุ่ม .. สุมในทรวง
ดังตกห้วง .. หุบเหว .. แห่งไฟฟอน
อารมณ์ร้าว .. รุมเร้า .. ที่เฝ้าซ่อน
เข้ากัดกร่อน .. กินใจ .. ทุรายทุรน
นอนไม่หลับ .. พลิกกลับ .. กระสับกระส่าย
ความชั่วร้าย .. กรายกล้ำ .. กระเสือกกระสน
ทรมาน .. สาหัส .. เกินอดเกินทน
เจ็บเสียจน .. ปวดปร่า .. โปรด .. ฆ่า .. ฉัน .. ที ..
ค่ำคืนนี้ .. ร้อนรุ่ม
เตียงอ่อนนุ่ม .. วาบไหวหวาม
อารมณ์ร้าว .. ลุกลาม
ดั่งไฟฟอน .. สุมขอนใจ
นอนไม่หลับ .. สับส่าย
ความชั่วร้าย .. กรายเข้าใกล้
ทรมาน .. เพียงใด
โปรดเมตตา .. ฆ่า .. ฉัน .. ที ..
24 กุมภาพันธ์ 2548 22:29 น.
keekie
ฉันเกิดมา .. พร้อม .. หัวใจดวงหนึ่ง ..
เป็นที่ซึ่ง ... บรรจุ ... ความอ่อนหวาน ..
ความสวยงาม ... ความรัก ... ความเบิกบาน ..
ในวันวาน .. มีล้น .. ท่วมท้นใจ ...
ความศรัทธา .. มีไว้ .. ให้ก้าวเดิน ..
อย่างเพลิดเพลิน .. กับชีวิต .. เพื่อวันใหม่ ..
ความเชื่อมั่น .. มิหวั่นไหว .. ต่อสิ่งใด ..
สร้างพลัง .. กำลังใจ .. ไม่สร่างซา ..
อีกความฝัน .. หมื่นพัน .. อันสดใส ..
โยงสายใย .. ให้หัวใจ .. ใคร่ค้นหา ..
สู้ฝ่าฟัน .. อุปสรรค .. นานา ..
เพื่อไขว่คว้า .. สร้างมัน .. ให้เป็นจริง ..
จนวันนี้ .. เจ้าหัวใจ .. ดวงเดิม ..
มีเพิ่มเติม .. นั่นคือ .. เธอ .. เป็นทุกสิ่ง ..
เธอมอบความ .. อบอุ่น .. ยามแอบอิง ..
ซุกตัวนิ่ง .. ในอ้อมกอด .. ยอดดวงใจ ..
ขอขอบคุณ .. สิ่งดีดี .. ที่มีมอบ ..
คือคำตอบ .. แด่สิ่ง .. เคยขาดหาย ..
จากวันนี้ .. จวบจน .. ชีวาวาย ..
มิมีคลาย .. ความอบอุ่น .. กรุ่นฤดี ..
18 กุมภาพันธ์ 2548 20:54 น.
keekie
โยนก้อนหิน .. ขึ้นฟ้า ..
วางหัวใจ .. เจ็บปร่า .. ลงบนพื้น
รับก้อนหิน .. ที่ร่วงมา .. เก็บเอาคืน
ทิ้งความขื่น .. ฤทัย .. ไว้บนดิน
โยนก้อนหิน .. ขึ้นฟ้า ..
ละความล้า .. เหนื่อยหน่าย .. สลายสิ้น
ปล่อยความเจ็บ .. เหน็บร้าว .. ราวพังพินทร์
ความชาชิน .. เศร้าหงอย .. อย่าคอยรอ
เคยเล่นไหม .. หมากเก็บ .. เกมชีวิต
เราลิขิต .. ให้เป็น .. ได้ดั่งขอ
สิ่งใดใด .. ไม่ต้องการ .. ทิ้งไปพอ
มิถอยท้อ .. รันทด .. สลดใจ
โยนก้อนหิน .. ขึ้นฟ้า .. อีกสักครั้ง
หยิบความหวัง .. วันใหม่ .. ที่สดใส
ความร่าเริง .. เบิกบาน .. หฤทัย
เก็บไว้ใน .. ดวงชีวี .. มีให้นาน ...
.................................................................................
โยนก้อนหินขึ้นฟ้า ...
ไขว่คว้าความสุขใส่กระเป๋า
ทิ้งความทุกข์ ... ที่วิ่งไล่ตามเป็นเงา
ละความเศร้า ... เหงาหงอย ... ลงพื้นดิน ...
................................................................................
17 กุมภาพันธ์ 2548 19:58 น.
keekie
อื้มมม... อร่อยจัง ...
ขนมปังราดช็อคโกแลต ... รสขม ..
กินกับ ... กาแฟ ... ไม่ใส่ ... น้ำตาล ... ไม่ใส่นม ...
ได้อารมณ์ ... ขม - ขม ... ตรงกลางใจ ...
ฉัน ... ดื่มด่ำกับ ... รสชาติ ... ของกาแฟ ...
เอกเพรสโซ่แท้ ... บดจากเม็ด ... เก็บจากไร่ ...
เพิ่มน้ำตาลนิด ... นมหน่อย ... อร่อยล้ำใคร ...
เอาอะไร ... มาแลก ... ก็ไม่ยอม ...
มอคค่าปั่น ... วิปปิ้งครีม ... สีขาว ...
ฟูฟ่อง ราว ... สายไหม ... กลิ่นแสนหอม ...
เพิ่มน้ำตาล ... อีกหน่อย ... จะออมชอม ...
ขอร่วมล้อม ... วงด้วย ... ช่วยกันชิม ...
คาปูชิโน ... โอ้โห ... รสมันนุ่ม ..
กลิ่นกรุ่น กรุ่น ... ให้วุ่นใจ ... อยากจะลิ้ม ...
ขอกระแซะ ... เบียดใกล้ ... ทำกรุ้มกริ่ม ...
ฟอง .. มันทิ่ม .. แทงใจ ... จะขาดรอน ...
มีไหมใคร? ... อยากร่วมแจม ... แถมคนชง ...
อย่าเพิ่งปลง ... คอตก ... ทำทอดถอน ...
หากเห็นเธอ ... คนนั้น ... จะวิงวอน ...
เฝ้าออดอ้อน ... ขอกาแฟ ... แค่อย่างเดียว ...
(เอาแต่กาแฟ ... คนชงไม่ต้องแถม .. ไม่งั้นไม่เอาจ้า..)
16 กุมภาพันธ์ 2548 21:59 น.
keekie
สะกิดแผล .. กลัวลืมเลือน .. เตือนความเจ็บ
ทนฝืนเก็บ .. ปวดร้าว .. คราวชอกช้ำ
กี่ทนทุกข์ .. ทุบอุรา .. คราระกำ
โดนเหยียบย่ำ .. กล้ำกลืน .. ขื่นฤดี
ให้ได้เลือด .. สดสด .. รินรดไหล
ปาดหัวใจ .. เป็นส่วน .. ล้วนชาดสี
จะจิกเล็บ .. เหน็บเนื้อ .. ขีด .. ข่วน .. ตี
จำเจ็บนี้ .. จนตาย .. อย่าวายวาง
จะเอามีด .. กรีดซ้ำ .. ย้ำปากแผล
เช่นดวงแด .. โดนเชือด .. เลือดสาดขวาง
หยิบค้อนตอก .. เอาตะปู .. ปักตรงกลาง
เจ็บมันจาง .. เดี๋ยวจะลืม .. ความขื่นไป
ให้ตราตรึง .. ในรสชาติ .. ความระทม
ร้าวระบม .. รานรอน .. ตรึกตรองไว้
แม้ตีอก .. ชกหัว .. สักเพียงใด
จะห้ามใจ .. ยังไงเล่า .. หากเราลืม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟkeekie
หน้าส่วนตัว
858
