11 พฤศจิกายน 2548 18:29 น.
keekie
แค่คำหนึ่งคำในค่ำหนึ่ง
คำหวานซึ้งตรึงตราพาหวั่นไหว
คำหนึ่งคำพร่ำพรอดกอดละไม
ห้วงหทัยสั่นคลอนย้อนกลับมา
ดวงจันทราทอทาบอาบคืนค่ำ
ดุจสาดแสงตอกย้ำคำนั้นหนา
แสงดาวพราวระยิบกระพริบตา
ประกายแวววับจับฟ้าหาลืมเลือน
สายลมโบกโบยพัดสะบัดพริ้ว
ระลอกริ้วทิวไม้แกว่งไกวเลื่อน
เจ้าพัดพาอดีตมากรีดเตือน
สิ่งผันผ่านคงเหมือนมิเลือนไกล
ท้องฟ้ายามราตรี ...
ดั่งฤดีสีดำบ่มช้ำไว้
เก็บถ้อยคำเคยหวานซ่านทรวงใน
ฝังจมลึกสุดใจจะไม่ลืม ...
9 พฤศจิกายน 2548 11:51 น.
keekie
แค่คำหนึ่งคำในค่ำหนึ่ง ..
มิหวานซึ้งตรึงใจราวในฝัน
แต่ก่อร่างสร้างเสริมเติมสัมพันธ์
มิตรภาพที่ดีต่อกันตลอดมา
แค่คำหนึ่งคำใช่พร่ำเพ้อ..
หวนคะนึงถึงเธอละเมอหา
เฝ้าคิดเฝ้าหลงในจินตนา
ก่อกวนป่วนอุราเป็นอาจินต์
คิดถึงคำสัญญาเมื่อครานั้น..
คำคงมั่นจากเธอเพ้อถวิล
รอสัญญาร่วงจากฟ้ามาสู่ดิน
แม้ตราบจนชีวินจะสิ้นลง
วันนี้ ..
ดวงฤดีมีสุขสมประสงค์
คำสัญญาจากฟ้า ..คำมั่นคง..
ขอรับไว้ วางลงตรงหทัย ..
7 พฤศจิกายน 2548 07:48 น.
keekie
จะสอยดาวสาวเดือนที่เกลื่อนฟ้า
แซมด้วยช่อมาลามาปลอบขวัญ
หยิบปุยเมฆสีขาวบนราวจันทร์
ถักทอร้อยสร้อยฝันมาปลอบใจ
คว้าเรียวรุ้งคุ้งโค้ง ณ โคนเขา
อยู่เป็นเพื่อนยามเหงาคราวหวั่นไหว
หยาดน้ำฝนกลอกกลิ้งบนกิ่งใบ
แอบหยิบเติมประกายให้นัยน์ตาเธอ
เก็บดอกหญ้าชูช่อกอไสว
มาร้อยเป็นมาลัยให้เสนอ
หยิบดอกรักดอกคิดถึงมาปรนเปรอ
แทนคำเพ้อ .. รัก - คิดถึง .. ตราตรึงใจ
ถักทอถ้อยร้อยคำอันล้ำลึก
แทนรู้สึกดีดีที่มีให้
ดาวเดือน - เรียวรุ้ง - และ ดอกไม้
แทนอ่อนหวานจากหัวใจมอบให้เธอ ..
4 พฤศจิกายน 2548 16:36 น.
keekie
บริบทเริ่มต้นของคนเก่ง
ดูให้เป็นมองให้ออกบอกได้ไหม?
คนอยู่ร่วมชายคาค่าเท่าไร?
มีสัตย์ซื่อถือจริงใจ .. หรือไม่มี?
ร่วมกินข้าวหม้อเดียวกันแบ่งปันให้
ช่วยกันใช้ช่วยกันสร้างเส้นทางนี้
ควรจับมือมองหน้าสามัคคี
หรือจะแก่งแย่งบารมีมาครอบครอง
คนนั้นเด่นคนนี้ดังฟังไว้เถิด
เช้านี้เกิดเย็นนี้ดับทับให้หมอง
อิจฉาริษยาโดยไตร่ตรอง
ดีเกินฉันมันจะต้องเด้งออกไป
สองมือถือเลื่อยไม้อันใหญ่โต
เลื่อยเก้าอี้ให้โย้โก้ดีไหม?
ค่อยค่อยเอียงค่อยค่อยหักสาสมใจ
สมน้ำหน้าเด่นเกินใครจำให้ดี
เฮ่ออออออ ... เหนื่อยนัก
แต่ไม่ท้อต่ออุปสรรคจนต้องหนี
มีปัญญาตามเข่นฆ่าราวี
ตราบจนชั่วชีวีก็ลองดู
บริบทเริ่มต้นของคนเก่ง
ต้องทำใจละเว้นมิต่อสู้
ด้วยขี้เกียจก่อร่างสร้างศัตรู
เอาความดีเข้าขู่สู้ทนทำ
3 พฤศจิกายน 2548 22:56 น.
keekie
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ...
โปรดปลดล็อคประตูหน่อยได้ไหม?
เปิดออกมาต้อนรับวันใหม่
ฟ้าสีใส เมฆสีขาว พราวนภา
โป๊ก โป๊ก โป๊ก ...
เปิดออกมาดูโลกหน่อยดีกว่า
ฟ้าวันนี้ที่มองดูเป็นสีฟ้า
ลืมเถิดหนาว่าฟ้าเคยมัวหม่น
ตะล๊อกต๊อกแต๊ก ...
มีของแจกอย่าแกล้งทำเป็นไม่สน
ความฝันสีสวยดวงกลมมน
มีมอบให้แด่คนเปิดประตู
ก๊อกแก๊ก ก๊อกแก๊ก ..
ใครคนแรกที่เปิดโปรดรับรู้
ความหวังวันใหม่ในกล่องสีชมพู
รออยู่ .. อย่าชักช้า .. มาไวไว ..
เปิดออกมาเถอะ ..
ทิ้งอดีตอันเลอะเทอะเกรอะกรังไว้
ออกมารับความสวยงามวันใหม่
แค่เปิดใจ .. รับมัน .. เท่านั้นก็พอ ..
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟkeekie
หน้าส่วนตัว
1335
